OR/Prabhupada 0510 - ଆଧୁନିକ ସଭ୍ୟତା, ସେମାନଙ୍କର ଆତ୍ମା ବିଷୟରେ କୌଣସି ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ
Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973
ପ୍ରଦ୍ୟୁମନ: "କୁହାଯାଇଛି ଯେ ଆତ୍ମା ଅବ୍ୟକ୍ତ, ଅଚିନ୍ତ୍ୟ, ଅପରିବର୍ତ୍ତନୀୟ ଏବଂ ଅଚଳ ଅଟେ । ଏହା ଜାଣି ତୁମେ ଏ ଶରୀର ପାଇଁ ଦୁଃଖ କରିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ। "
ପ୍ରଭୁପାଦ:
- ଅବ୍ୟକ୍ତୋ ଽୟମ ଚିନ୍ତ୍ୟୋ ଽୟମ
- ଅବିକାର୍ୟୋ ଽୟମୁଚ୍ୟତେ ।
- ତସ୍ମାଦ ଏବଂ ବିଦିତ୍ୱୈନଂ
- ନାନୁଶୋଚିତୁମ ଅର୍ହସି ।।
- (ଭ.ଗୀ. ୨.୨୫)
ତେଣୁ କୃଷ୍ଣ ସର୍ବପ୍ରଥମେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଏହି ଶିକ୍ଷା ଆରମ୍ଭ କଲେ, ଅଶୋଚ୍ୟାନନ୍ୱଶୋଚସ୍ତ୍ୱଂ ପ୍ରଜ୍ଞାବାଦାଂଶ୍ଚ ଭାଷସେ (ଭ.ଗୀ. ୨.୧୧) । "ତୁମେ ଶିକ୍ଷିତ ପଣ୍ଡିତ ପରି କଥାବାର୍ତ୍ତା କରୁଛ, କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଶରୀର ପାଇଁ ବିଳାପ କରୁଛ, ଯାହା ଆଦୌ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ। " ନାନୁଶୋଚନ୍ତି । ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ସମାନ କଥା । ତସ୍ମାଦ ଏବଂ ବିଦିତ୍ୱୈନଂ, ଏହି ଶରୀର, ନ ଅନୁଶୋଚିତୁମ ଅର୍ହସି । ଏହି ଶରୀର ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଗମ୍ଭୀର ହୁଅ ନାହିଁ । ବିବେଚନା କରାଯିବାକୁ ଥିବା ବିଷୟ ହେଉଛି ଆତ୍ମା । କିନ୍ତୁ ଆଧୁନିକ ସଭ୍ୟତା, ସେମାନେ ଏହି ଶରୀର ସହିତ ଚିନ୍ତିତ । ଏହାର ବିପରୀତ । କୃଷ୍ଣ କୁହନ୍ତି: କାରଣ ଆତ୍ମା ଅମର, ତେଣୁ ତସ୍ମାଦ ଏବଂ ବିଦିତ୍ୱା, ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତକୁ ବୁଝିବା, ଏନମ, ଏହି ଶରୀର, ନ ଅନୁଶୋଚିତୁମ ଅର୍ହସି । ପ୍ରକୃତ କାରଣ ହେଉଛି ଆତ୍ମା । ଆମକୁ ଶରୀରର ନୁହେଁ, ଆତ୍ମାର ଯତ୍ନ ନେବାକୁ ପଡିବ । ଯେ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶରୀର ବିଷୟିକ, ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ପରି ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏବଂ ଆନନ୍ଦ ଅଛି । ଆଗମାପାୟିନୋ ଽନିତ୍ୟା, ଏହିପରି ଶାରୀରିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏବଂ ଭୋଗ ଆସେ ଏବଂ ଯାଏ; ସେଗୁଡ଼ିକ ସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ । ସ୍ତାଂସ୍ତିତିକ୍ଷସ୍ୱ ଭାରତ । ତେଣୁ ଆପଣଙ୍କୁ ଏହି ଶାରୀରିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଏବଂ ଭୋଗକୁ କିପରି ସହ୍ୟ କରାଯିବ ଶିଖିବାକୁ ପଡିବ, କିନ୍ତୁ ତୁମେ ଆତ୍ମାର ଯତ୍ନ ନେବାକୁ ପଡିବ । କିନ୍ତୁ ଆଧୁନିକ ସଭ୍ୟତା, ସେମାନଙ୍କର ଆତ୍ମା ବିଷୟରେ କୌଣସି ଜ୍ଞାନ ନାହିଁ, ଏହାର ଯତ୍ନ ନେବା ବିଷୟରେ କ'ଣ କହିବେ, ଏବଂ, ପଶୁମାନଙ୍କ ପରି, ସେମାନେ ଶାରୀରିକ ଧାରଣାରେ ଅଛନ୍ତି, ଶରୀରର ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ସେମାନଙ୍କର ଆତ୍ମା ବିଷୟରେ କୌଣସି ସୂଚନା ନାହିଁ, ଏବଂ ଏହାର ଯତ୍ନ ନେବା ବିଷୟରେ କ'ଣ କହିବା ।
ଏହା ହେଉଛି ଆଧୁନିକ ସଭ୍ୟତାର ଦୁଃଖଦ ଅବସ୍ଥା । ପଶୁ ସଭ୍ୟତା । ପଶୁମାନେ କେବଳ ଶରୀରର ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି, ଆତ୍ମାର କୌଣସି ସୂଚନା ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହି ସଭ୍ୟତା ହେଉଛି ପଶୁ ସଭ୍ୟତା, ମୂଢ଼ । ମୂଢ଼ ଅର୍ଥ ପଶୁ, ଗଧ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଯଦି ଆମେ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କୁ କହିବା, ସେମାନେ ଆମ ଉପରେ କ୍ରୋଧ କରିବେ, କିନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ ଏହା ହେଉଛି ଅବସ୍ଥାନ । ୟସ୍ୟାତ୍ମ-ବୁଦ୍ଧିଃ କୁଣାପେ ତ୍ରି-ଧାତୁକେ (ଭା. ୧୦.୮୪.୧୩) । ମୁଁ ଅନେକ ଥର ଏହି ପଦକୁ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଛି । ୟସ୍ୟାତ୍ମ-ବୁଦ୍ଧିଃ । ଆତ୍ମା ଅର୍ଥ ହେଉଛି ଆତ୍ମ; ବୁଦ୍ଧୀ, ଏହି ଶରୀରକୁ ନିଜେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ୟସ୍ୟାତ୍ମ-ବୁଦ୍ଧିଃ । କିନ୍ତୁ ଏହି ଶରୀର କ'ଣ? ଶରୀର ତ୍ରି-ଧାତୁ ବ୍ୟାଗ ଛଡା ଆଉ କିଛି ନୁହେଁ, କଫ, ପିତ, ବାୟୁ, ଏବଂ ଏହାର ଉପ-ଦ୍ରବ୍ୟ । କଫ, ପିତ୍ତ ଏବଂ ବାୟୁ ଦ୍ଵାରା, ଏହି ତିନୋଟି ଜିନିଷର ପାରସ୍ପରିକ କ୍ରିୟା ଦ୍ୱାରା... ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତ ପରି, ଏହି ଘର । ଏହି ଘର କ'ଣ? ତେଜୋ-ବାରି-ମୃଦାମ ବିନିମୟଃ । ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତରେ କିଛି ଅଛି, ତାହା କ'ଣ? ତେଜୋ-ବାରି-ମୃଦାମ ବିନିମୟଃ । ଅଗ୍ନି, ଜଳ ଏବଂ ପୃଥିବୀର ଆଦାନପ୍ରଦାନ । ତେଜୋ-ବାରି-ମୃଦାମ ବିନିମୟଃ । ବିନିମୟ । ତୁମେ ପୃଥିବୀ ନିଅ, ତୁମେ ଜଳ ନିଅ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ମିଶ୍ରଣ କର, ଏବଂ ଏହାକୁ ଅଗ୍ନିରେ ରଖ, ଏହା ଇଟା ହୋଇଯାଏ, ତାପରେ ଏହାକୁ ପାଉଡର, ଏହା ସିମେଣ୍ଟ ହୋଇଯାଏ, ତାପରେ ପୁନର୍ବାର ସେମାନଙ୍କୁ ଏକତ୍ର କର, ଏହା ଏକ ବଡ଼ ଆକାଶ ଛୁଆ ବିଲ୍ଡିଂରେ ପରିଣତ ହୁଏ । ତେଣୁ ଏହି ଭୌତିକ ଜଗତ, ତୁମେ ଯାହା କିଛି ନିଅ, ଏହା କେବଳ ଏହି ତିନୋଟି ଉପାଦାନର ମିଶ୍ରଣ, ଶୁଖିବା ପାଇଁ ବାୟୁ ଏବଂ ଆକାଶ । ଶୁଖିବା ପାଇଁ ବାୟୁ ଆବଶ୍ୟକ । ତେଣୁ ପାଞ୍ଚଟି ଉପାଦାନର ମିଶ୍ରଣ । ସେହିଭଳି, ଏହି ଶରୀର ମଧ୍ୟ ପାଞ୍ଚଟି ଉପାଦାନର ମିଶ୍ରଣ । କୌଣସି ପାର୍ଥକ୍ୟ ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ବଡ ଆକାଶ ଛୁଆ ବିଲ୍ଡିଂରେ କୌଣସି ପ୍ରାଣ ନାହିଁ, ଏହା ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଛିଡା ହୋଇଛି, କିନ୍ତୁ ଶରୀର ପ୍ରାଣ ପାଇଛି, ତେଣୁ ଏହା ଗତି କରେ । ତାହା ହେଉଛି ପାର୍ଥକ୍ୟ । ଆତ୍ମା ହେଉଛି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ବିଷୟ । କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ। ଯେପରି ଆମେ ବିମାନ ତିଆରି କରିଛୁ ଏବଂ ତାର କୌଣସି ଆତ୍ମା ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟ ଆତ୍ମା ଅର୍ଥ ହେଉଛି ପାଇଲଟ୍ । ସେ ଏହାର ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି । ସେ ଚଲାନ୍ତି । ତେଣୁ, ଏହା ଗତି କରୁଛି । ତେଣୁ ଆତ୍ମା ବିନା କୌଣସି ଗତିବିଧି ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଜିନିଷଟିର ଆତ୍ମା ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ କିମ୍ବା ଅନ୍ୟ କୌଣସି ଆତ୍ମା ଏହାର ଯତ୍ନ ନେବେ । ତା'ପରେ ଏହା ଗତି କରିବ । ତେଣୁ, ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ହେଉଛି ଆତ୍ମା, ଏହି ଭୌତିକ ଶରୀର ନୁହେଁ ।