„Nasz Gandhi próbował nawoływać do braku przemocy powołując się na Bhagawadgitę. Bhagawadgita została wypowiedziana na polu bitwy, pełnym przemocy. Jak mógł się na nią powołać? Dlatego próbował interpretować ją na podstawie własnego widzimisię. To bardzo kłopotliwe, bo ktokolwiek przeczyta taką interpretację, jest stracony. Jest stracony ponieważ przeznaczeniem Bhagawadgity jest obudzić twoją świadomość Kryszny. Jeśli nie spełnia tego zadania, to jest tylko stratą czasu. Ćajtanja Mahaprabhu przytulił brāhmaṇa, który był niepiśmienny, ale pojął esencję Bhagawadgity: relację pomiędzy Panem i wielbicielem. Jeśli nie docieramy do prawdziwej esencji tekstu, każda literatura jest stratą czasu.”
|