PL/Prabhupada 0389 - Znaczenie do pieśni Hari Hari Biphale
Purport to Hari Hari Biphale -- Hamburg, September 10, 1969
Hari hari! biphale janama goṅāinu. Tą pieśń śpiewa Narottama dāsa Ṭhākura, potężny ācārya, pochodzący z sukcesji uczniów sampradāyi Caitanyi Mahāprabhu. Śpiewał wiele ważnych pieśni, które przyjmowane są za wedyjskie konkluzje. Pieśni autorytatywne. Modli się tu do Pana Kṛṣṇy, "Mój drogi Panie," hari hari, "po prostu zmarnowałem swe życie." Hari hari biphale janama goṅāinu. Dlaczego zmarnowałeś życie? Odpowiada, manuṣya-janama pāiyā, "Urodziłem się jako człowiek," rādhā-kṛṣṇa nā bhajiyā, "lecz nie wielbiłem Rādhā-Kṛṣṇa. Dlatego zmarnowałem swe życie." Jak to? To tak jak świadomie połykać truciznę. Jeśli ktoś nieświadomie bierze truciznę, jest usprawiedliwiony, lecz jeśli robi to świadomie, to jest to samobójstwo. Autor mówi, "Popełniłem samobójstwo nie wielbiąc Rādhy i Kṛṣṇy w tym życiu."
Potem mówi, golokera prema-dhana, hari-nāma-saṅkīrtana. Ten ruch świadomości Kṛṣṇy, ruch saṅkīrtana, nie jest materialny. Jest bezpośrednio przeniesiony z duchowego królestwa Goloka Vṛndāvana. Golokera prema-dhana. To nie jest zwykła pieśń. Jest to skarb miłości do Boga. "Ale nie czuję do tego atrakcji." Rati nā janmilo kene tāy. "Nie mam do tego smaku. Wręcz przeciwnie," viṣaya-biṣānale, dibā-niśi hiyā jwale, "i ponieważ tego nie przyjąłem, dlatego płonący ogień trucizny materialnej egzystencji bez przerwy mnie trawi." Dibā-niśi hiyā jwale. "Moje serce płonie dzień i noc, w efekcie zatrucia materialnym życiem." taribare nā koinu upāy. "Nie szukałem na to lekarstwa." Ruch saṅkīrtana jest lekarstwem na płonący ogień materialnej egzystencji. Pochodzi z duchowego królestwa. Kto go tu przyniósł? Kto wprowadził?
brajendra-nandana jei, śaci-suta hoilo sei. Brajendra-nandana, syn Króla Brajy. To jest Kṛṣṇa. Kṛṣṇa słynie jako syn Nandy Mahārāja. Był Królem Brajabhūmi. brajendra-nandana jei, ta sama osoba, która wcześniej była synem Nandy Mahārāja, przyszła teraz jako syn Matki Śacī. Śacī-suta hoilo sei. balarāma hoilo nitāi. Pan Balarāma przyszedł jako Nityānanda. Ci dwaj bracia przychodzą tu i wyzwalają wszelkie rodzaje upadłych dusz. Pāpī-tāpī jata chilo. Wszystkie upadłe dusze w tym świecie wyzwalane są dzięki temu procesowi intonowania. Hari-nāme uddhārilo, jedynie dzięki intonowaniu. Jak jest to możliwe? tāra sākṣī jagāi and mādhāi. Żywy przykład to dwaj bracia, Jagāi i Mādhāi. Jagāi i Mādhāi urodzili się w rodzinie brāhmina. Ale okazali się największymi złoczyńcami. Oczywiście obecnie ich kwalifikacje nie są uważane jako takie. Ich rozpusta polegała na byciu pijakami i kobieciarzami. Dlatego uważano ich za wypaczonych. Mięsożerców. Potem zostali wyzwoleni przez Pana Caitanyę i Nityānandę. Wielcy wielbiciele.
Narottama dāsa Ṭhākura wyjaśnia, że choć ludzie w tym wieku są pijakami, kobieciarzami, mięsożercami, hazardzistami, grzesznikami wszelkiej maści, to jeśli przyłączą się do ruchu świadomości Kṛṣṇy i będą intonowali Hare Kṛṣṇa, bez wątpliwości zostaną wyzwoleni. To jest błogosławieństwo Pana Caitanyi. Narottama dāsa Ṭhākura modli się, hā hā prabhu nanda-suta, vṛṣabhānu-sutā-juta. "Mój drogi Panie Kṛṣṇo, jesteś synem Króla Nandy, a Twoja towarzyszka Rādhārāṇī jest córką Króla Vṛṣabhānu. Stoicie tu razem." Narottama dāsa kahe, nā ṭheliho rāṅgā pāy, "Teraz oddaję się Wam, proszę, nie odrzucajcie mnie i nie odsuwajcie Swą lotosową stopą, bo nie mam innego schronienia. Chronię się u Waszych lotosowych stóp nie mając niczego innego. Przyjmijcie mnie proszę i wyzwólcie." To jest treść tej pieśni.