PL/Prabhupada 0394 - Znaczenie do pieśni Nitai pada kamala
Purport to Nitai-Pada-Kamala -- Los Angeles, January 31, 1969
Nitāi-pada-kamala, koṭi-candra-suśītala, je chāyāy jagata jurāy. Tą pieśń śpiewa Narottama dāsa Ṭhākura, wielki ācārya Gauḍīya-vaiṣṇava-sampradāyi. Napisał wiele pieśni o filozofii Vaiṣṇava, które uznane są za równe naukom Wed. Narottama dāsa Ṭhākura śpiewa: "Cały świat cierpi z powodu palącego ognia materialnej egzystencji. Dlatego jeśli ktoś przyjmuje schronienie lotosowych stóp Pana Nityānandy..." Jego urodziny są dziś, 31 stycznia 1969. Powinniśmy delektować się tą nauką Narottama dāsa Ṭhākura, że aby uwolnić się od bólu palącego ognia materialnej egzystencji, należy przyjąć schronienie lotosowych stóp Pana Nityānandy, ponieważ chłodzą jak promienie księżyca, jak promienie milionów księżyców. To znaczy, że można odnaleźć tam spokój. Tak jak człowiek, który pracuje cały dzień, a potem siada w blasku księżyca i czuje ulgę.
Podobnie każdy materialista, który schroni się u Pana Nityānandy, natychmiast poczuje tą ulgę. Potem mówi,
- nitāi-pada-kamala, koṭi-candra-suśītala,
- je chāyāy jagata jurāy,
- heno nitāi bine bhai, rādhā-kṛṣṇa pāite nāi,
- dharo nitāi-caraṇa du'khani
Mówi, że "Jeśli chcesz wrócić do domu do Boga i zostać towarzyszem Rādhy i Kṛṣṇy, to najlepiej jest przyjąć schronienie Nityānandy." Potem mówi, se sambandha nāhi jā'r, bṛthā janma gelo tā'r: "Ten, kto nie spotkał Nityānandę powinien uważać, że po prostu zmarnował swe wartościowe życie." Bṛthā janma gelo, bṛthā znaczy na nic, a janma znaczy życie Gelo tā'r, zmarnowane. Ponieważ nie spotkał Nityānandy. Samo imię Nityānandy sugeruje... Nitya znaczy wieczny. Ānanda znaczy przyjemność. Materialna przyjemność nie jest wieczna. To jest różnica. Dlatego ludzie inteligentni nie są zainteresowani migoczącą przyjemnością materialnego świata. Każdy z nas szuka przyjemności. Lecz przyjemność, której szukamy, jest migocząca, tymczasowa. To nie jest przyjemność. Prawdziwa przyjemność to nityānanda, wieczna przyjemność. Każdy, kto nie ma kontaktu z Nityānandą marnuje swoje życie.
- se sambandha nāhi jā'r, bṛthā janma gelo tā'r,
- sei paśu boro durācār
Narottama dāsa Ṭhākura używa tu bardzo ostrego słowa. Mówi, że taka osoba to zwierzę, niekontrolowane zwierzę. Istnieją nieposkromione zwierzęta, więc każdy, kto nie ma kontaktu z Nityānandą, uważany jest za nieokiełznane zwierzę. Sei paśu boro durācār. Dlaczego? Ponieważ nitāi nā bolilo mukhe: "Nigdy nie wypowiedział świętego imienia Nityānandy." Majilo saṁsāra-sukhe, "utonął w materialnym szczęściu." Vidyā-kule ki koribe tār. "Ten niemądry człowiek nie wie, ile pomoże mu jego wykształcenie, rodzina, tradycja i kraj." Te rzeczy nie pomogą mu. To jest wszystko tymczasowe. Jeśli chcemy wiecznej przyjemności, musimy spotkać Nityānandę. Vidyā-kule ki koribe tār. Vidyā znaczy edukacja, a kula to rodzina, kraj. Możemy mieć bardzo dobre relacje rodzinne lub prestiż w kraju, lecz pod koniec życia to nam nie pomoże. Pracuję i odpowiednio do mojej pracy będę musiał pod przymusem przyjąć kolejne ciało. Mogę być czymś innym niż człowiek. Więc te rzeczy nas nie ochronią i nie dadzą prawdziwej przyjemności. Narottama dāsa Ṭhākura radzi, vidyā-kule ki koribe tār. Mówi ahaṅkāre matta hoiyā. "Będąc oszalały z powodu fałszywego prestiżu i utożsamiania się..." Fałszywe utożsamianie się z tym ciałem oraz prestiż wynikający z cielesnych relacji nazywany jest ahaṅkāre matta hoiyā. Człowiek szaleje na punkcie fałszywego prestiżu. Ahaṅkāre matta hoiyā, nitāi-pada pāsariyā. Z powodu fałszywego prestiżu myślimy, "Och, kim jest Nityānanda? Co może dla mnie zrobić? Nie obchodzi mnie." To są oznaki fałszywego prestiżu. Ahaṅkāre matta hoiyā, nitāi-pada pāsa... asatyere satya kori māni. Rezultat jest taki, że przyjmuję coś fałszywego. Na przykład to ciało. Nie jestem tym ciałem. Dlatego wikłam się coraz bardziej fałszywie utożsamiając się. Ten, kto jest nadęty fałszywym prestiżem, ahaṅkāre matta hoiyā, nitāi-pada pā... asatyere satya kori māni, przyjmuje coś złego za dobre. Potem autor mówi, nitāiyer koruṇā habe, braje rādhā-kṛṣṇa pābe. Jeśli jesteś naprawdę poważny co do powrotu do domu, do Boga, to szukaj proszę łaski Nityānandy.
- nitāiyer koruṇā habe, braja rādhā-kṛṣṇa pābe,
- dharo nitāi-caraṇa du'khāni
"Złap proszę lotosowe stopy Nityānandy." nitāiyer caraṇa satya. Ktoś może pomyśleć, że tak jak chronimy się gdzieś w tym materialnym świecie, a potem okazuje się to fałszem, podobnie, załóżmy, że łapiemy lotosowe stopy Nityānandy i to także okaże się fałszem? Narottama dāsa Ṭhākura zapewnia, że nitāiyer caraṇa satya: "To nie jest fałsz. Nityānanda jest wieczny, dlatego Jego lotosowe stopy również są wieczne." Tāṅhāra sevaka nitya. I każdy, kto zaczyna służyć Nityānandzie, staje się wieczny. Nie będąc wiecznym nikt nie może służyć wiecznemu. Takie jest oznajmienie Wed. Nie będąc brahmanem nikt nie może zbliżyć się do Najwyższego Brahmana. Tak jak nie będąc ogniem nikt nie może wejść do ognia. Nie będąc wodą nikt nie może wejść do wody. Podobnie nie będąc w pełni uduchowionym, nikt nie może wejść do duchowego królestwa. nitāiyer caraṇa satya, jeśli złapiesz lotosowe stopy Nityānandy, to natychmiast zostajesz uduchowiony. Tak jak gdy dotkniesz prądu, natychmiast zostaniesz porażony. To jest naturalne. Podobnie Nityānanda jest wiecznym szczęściem, jeśli dotkniesz w jakiś sposób Nityānandę, to także staniesz się wiecznie szczęśliwy. Tāṅhāra sevaka nitya. Dlatego ci, którzy weszli w kontakt z Nityānandą, stali się wieczni.
- nitāiyer caraṇa satya, tāṅhāra sevaka nitya,
- dṛḍha kori' dharo nitāir pāy
Po prostu złap Go bardzo mocno. Narottama boro duḥkhī, nitāi more koro sukhī. Na koniec Narottama dāsa Ṭhākura, autor tej pieśni, apeluje do Nityānandy, "Mój drogi Panie, jestem bardzo nieszczęśliwy. Uszczęśliw mnie proszę. I trzymaj mnie u Swych lotosowych stóp." To jest treść tej pieśni.