PL/Prabhupada 0510 - Współczesna cywilizacja nie posiada wiedzy o duszy
Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973
Pradyumna: "Jest powiedziane, że dusza jest niewidzialna, niepojęta, stała i niezmienna. Wiedząc to, nie powinieneś rozpaczać nad ciałem."
Prabhupāda:
- avyakto 'yam acintyo 'yam
- avikāryo 'yam ucyate
- tasmād evaṁ viditvainaṁ
- nānuśocitum arhasi
- (BG 2.25)
Kṛṣṇa rozpoczął Swoje nauki do Ardżuny w następujący sposób: aśocyān anvaśocas tvaṁ prajñā-vādāṁś ca bhāṣase (BG 2.11). "Mówisz jak uczony, ale lamentujesz nad ciałem, które wcale nie ma znaczenia." Nānuśocanti. Tutaj także to samo. Tasmād evaṁ viditvainam, to ciało, na anuśocitum arhasi. Nie traktuj bardzo poważnie tego ciała. Dusza jest przedmiotem, który należy rozważać. Ale współczesna cywilizacja zajmuje się tym ciałem. Dokładnie odwrotnie. Kṛṣṇa mówi: Ponieważ dusza jest nieśmiertelna, tasmād evaṁ viditvā, zrozumienie tej zasady, enam, to ciało, na anuśocitum arhasi. Prawdziwym czynnikiem jest dusza. Musimy dbać o duszę, a nie o ciało. W odniesieniu do ciała, doświadczamy bólu i przyjemności, jak zmiany klimatyczne. Āgamāpāyinaḥ anityāḥ, takie bóle i przyjemności cielesne przychodzą i odchodzą; nie są stałe. Tāṁs titikṣasva bhārata. Musisz więc nauczyć się tolerować te bóle i przyjemności cielesne, ale musisz dbać o duszę. Współczesna cywilizacja, oni nie mają wiedzy o duszy, a co mówić o tym, żeby o nią dbać, i podobnie jak zwierzęta, są w cielesnej koncepcji życia, troszcząc się przesadnie o ciało, ale nie mają informacji o duszy, a co dopiero mówić o zajmowaniu się nią.
Jest to żałosny stan współczesnej cywilizacji. Cywilizacja zwierząt. Zwierzęta po prostu zajmują się swoim ciałem, nie mają informacji o duszy. Tak więc ta cywilizacja jest cywilizacją zwierzęcą, mūḍha. Mūḍha znaczy zwierzę, osły. Teraz, jeśli powiemy to wszystkim ludziom, zdenerwują się na nas, ale w rzeczywistości taka jest ich pozycja. Yasyātma-buddhiḥ kuṇape tri-dhātuke (SB 10.84.13). Kilka razy wyjaśniłem już ten werset. Yasya ātma-buddhiḥ. Ātmā oznacza jaźń; buddhi, przyjąć to ciało za swoją jaźń. Yasyātma-buddhiḥ. A czym jest to ciało? Ciało to nic innego jak torba tri-dhātu (trzech składników materialnego ciała), kapha, pitta, vāyu i ich produktów ubocznych. Przez śluz, żółć i powietrze, przez interakcję tych trzech rzeczy ... Tak jak ten materialny świat, ten dom. Czym jest ten dom? Tejo-vāri-mṛdāṁ vinimayaḥ. Cokolwiek w tym materialnym świecie, co to jest? Tejo-vāri-mṛdāṁ vinimayaḥ. Wymiana ognia, wody i ziemi. Tejo-vāri-mṛdāṁ vinimayaḥ. Wymiana. Bierzesz ziemię, bierzesz wodę, mieszasz je, i wkładasz to do ognia, powstaje cegła, następnie sproszkowujesz to, powstaje cement, potem znowu je łączysz, powstaje wielki drapacz chmur. Tak jak ten materialny świat, cokolwiek weźmiesz, jest to po prostu połączenie tych trzech składników, plus dodatkowo powietrze i niebo do suszenia. Do suszenia wymagane jest powietrze. Tak więc połączenie pięciu elementów. Podobnie, ciało to jest również kombinacją pięciu elementów. Nie ma różnicy. Ale ponieważ w wielkim drapaczu chmur nie ma duszy, stoi w jednym miejscu, ale ciało ma duszę, dlatego się porusza. Taka jest różnica. Dusza jest ważną rzeczą. Ale oni nie wiedzą. Tak jak możemy wyprodukować samolot ale nie bedzie tam duszy, ale inna dusza, czyli pilot. On się tym zajmuje. On prowadzi. Dlatego się porusza. Tak więc bez duszy nie może być żadnego ruchu. Albo coś musi mieć duszę, albo jakaś inna dusza zajmie się tym. Wtedy się poruszy. Dlatego ważna jest dusza, a nie to materialne ciało.