PL/Prabhupada 0511 - Prawdziwy głód dotyka duszy. Dusza nie dostaje duchowego pożywienia
Lecture on BG 2.25 -- London, August 28, 1973
Tak więc każdy, kto akceptuje to materialne ciało jako bardzo ważne ... Tak jak kilka dni temu, przyszli ci dranie. Bardzo im zależało żeby nakarmić to ciało. Ci, którzy głodują, głód ... Głód na platformie cielesnej koncepcji życia. Ale istnieje też duchowy głód. Powstały z tego, że nie dbamy. Może istnieć głód materialny, ale w rzeczywistości nie stanowi to problemu ponieważ istnieją wystarczające udogodnienia by utrzymać to materialne ciało. Prawdziwe głód dotyczy duszy. Dusza nie otrzymuje duchowego pokarmu. To spotkanie przeznaczone jest by dać pokarm głodującej duszy. I jak tylko zdobędziemy jakieś duchowe pożywienie, wtedy stajemy się szczęśliwi. Taka jest sytuacja. Yayātmā suprasīdati. Dopóki nie dostaniesz pokarmu duchowego, dusza nie osiągnie prawdziwej satysfakcji. Ten sam przykład, w klatce znajduje się ptak. Jeśli będziesz tylko bardzo dokładnie mył tę klatkę, i przykryjesz ją, i pomalujesz, a ptak w klatce płacze, głoduje, czym jest ta cywilizacja? Podobnie, my czyli dusza, zostaliśmy zamknięci w tym ciele, więc naszą naturalną aspiracją jest uwolnić się z tego zamknięcia. Tak jak ptak walczy o uwolnienie się z klatki. Podobnie, my też jesteśmy, nie jesteśmy szczęśliwi, będąc w uwięzieniu. Wczoraj dowiedzieliśmy się z Bhagavad-gīty, że pozycją duszy jest sarva-gataḥ. Dusza może iść wszędzie. Oznacza to, że ma wolność. Ci, którzy są duchowo zaawansowani dzięki jogicznej mocy mistycznej, mogą też poruszać się w dowolnym kierunku. Aṇimā, laghimā siddhi. W Indiach nadal są jogini, którzy wcześnie rano kąpią się w czterech świętych miejscach: Hardwar, Jagannātha Purī, Rāmeśvaram, and Dvārakā. Wciąż są tacy jogini. W ciągu jednej godziny kąpią się w czterech (bardzo oddalonych od siebie) miejscach. Sarva-gataḥ, prędkość. Usiądą w jednym miejscu, i przez proces jogiczny, w ciągu kilku minut, wstaną i zanurzą się tutaj, w tej wodzie. Załóżmy, że w Londynie można zanurzyć się w Tamizie, a kiedy wstaniecie, zobaczycie Ganges w Kalkucie. Istnieje taki jogiczny proces. Sarva-gataḥ. Tak więc dusza ma tyle wolności, sarva-gataḥ, może pójść gdziekolwiek zechce. Ale przeszkodą jest to ciało, które blokuje naszą wolność. Więc jeśli pozbędziesz się tego materialnego ciała i usytuujesz się w duchowym ciele ... Podobnie jak Nārada Muni, on może przemieszczać się gdziekolwiek, jego zajęciem jest przemieszczanie się. Czasami udaje się na Vaikuṇṭhalokę lub czasami przychodzi na tę materialną ziemię. Ma ciało duchowe, może swobodnie się poruszać, podróżuje w przestrzeni. Próbują podróżować w kosmosie przy pomocy maszyn. Nie ma konieczności używania maszyn. Yantrārūḍhāni māyayā (BG 18.61). The machine is made of māyā. Ale masz swoją własną moc. Która umożliwia bardzo szybkie przemieszczanie. Ale ta moc jest blokowana. Dlatego trzeba bardzo się starać, żeby oswobodzić duszę z tej niewoli materialnego ciała. To powinno być naszym pierwszym zainteresowaniem. Ale ci, którzy są zainteresowani tylko tym ciałem, nie są lepsi od zwierząt, krów i osłów. Sa eva go-kharaḥ (SB 10.84.13).