PL/Prabhupada 0594 - Nie możemy zmierzyć duszy naszymi materialnymi narzędziami
Lecture on BG 2.23 -- Hyderabad, November 27, 1972
Zatem definicja przez negację. Bezpośrednio nie możemy oszacować, czym jest ten duchowy ułamek, cząstka, która jest w tym ciele. Ponieważ nie możemy zmierzyć długości i szerokości tej duchowej cząstki naszymi materialnymi narzędziami, chociaż naukowcy twierdzą, że możemy to zrobić. W każdym razie, nawet jeśli to jest możliwe, to po pierwsze, musisz zobaczyć, gdzie usytuowana jest dusza. Następnie możesz postarać się ją zmierzyć. Przede wszystkim, nawet jej nie zobaczysz. Ponieważ jest bardzo, bardzo mała, jedna dziesięciotysięczna część czubka włosa. Teraz, ponieważ nie jesteśmy w stanie jej zobaczyć, przez naszą wiedzę eksperymentalną nie możemy jej oszacować; dlatego Kṛṣṇa opisuje istnienie jaźni, duszy, w negatywny sposób: "To nie jest to". Czasami, gdy nie możemy czegoś zrozumieć, wyjaśnia się to w ten sposób: "To nie jest to". Jeśli nie potrafię wyrazić, czym to jest, mogę wyrazić w negatywny sposób, że "To nie to". Więc czym jest to "nie to"? "Nie to" jest takie, że "To nie jest materialne". Dusza nie jest materialna. Ale my mamy doświadczenie rzeczy materialnych. Więc jak zrozumieć, że to jest negatywne? Zostało to wyjaśnione w następnym wersecie, nainaṁ chindanti śastrāṇi. Nie można duszy pokroić za pomocą jakiejkolwiek broni, noża, miecza lub ostu. To niemożliwe. Nainaṁ chindanti śastrāṇi. Filozofia Māyāvāda mówi "Ja jestem Brahmanem. Z powodu mojej iluzji czuję, że jestem oddzielony. W przeciwnym razie jestem tym samym." Ale Kṛṣṇa mówi mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ (BG 15.7). Czy to znaczy, że z całego dużego ducha ten fragment małej duszy został oddzielony przez odcięcie? Nie. No. Nainaṁ chindanti śastrāṇi. Nie można jej pociąć na kawałki. Jak więc? Wtedy odpowiedź brzmi, że ta cząstka - dusza jest wieczna. Nie, że przez māyę, została oddzielona. Nie. Jak to możliwe? Ponieważ nie można jej pociąć na kawałki.
Jeśli powiem ... Tak samo jak oni wysuwają argument: ghaṭākāśa-poṭākāśa, "Niebo w garnku z wodą i niebo na zewnątrz garnka, ze powodu ścianek garnka, niebo w garnku jest oddzielone." Ale jak może być oddzielone? Nie można go pociąć na kawałki. Tylko po to by wysuwać argument ... W rzeczywistości jesteśmy bardzo, bardzo małymi cząsteczkami, molekularnymi cząstkami ducha. Więc... I są one wiecznie częścią. Nie, że przypadkowo stały się częścią, a potem znów będą mogły się przyłączyć. Może się połączyć, ale nie w sposób jednorodny, zmieszany. Nie. Nawet jeśli się przyłączy, dusza zachowuje swoje indywidualne istnienie. Jak zielony ptak, kiedy siada na zielone drzewo, wydaje się, że ptak jest teraz połączony z drzewem, ale to nie jest prawda. Ptak zachowuje swoją tożsamość siedząc na drzewie. Taki jest wniosek. Chociaż zarówno drzewo, jak i ptak są zielone, wydaje się, że ptak jest teraz połączony z drzewem, to połączenie nie oznacza, że ptak i drzewo stały się jednym. Nie. Wygląda tak. Ponieważ oba mają ten sam kolor, wydaje się, że ptak ma ... nie ma już więcej istnienia ptaka. Ale to nie jest fakt. Ptak istnieje ... Podobnie, jesteśmy indywidualną duszą. Jednakowa jakość, powiedzmy, zieleń, kiedy dusza łączy się z blaskiem Brahmana, żywa istota nie traci swojej tożsamości. A ponieważ nie traci ona tożsamości, i ponieważ żywa istota z natury jest radosna, nie może pozostać w bezosobowym blasku Brahmana przez wiele dni. Ponieważ musi szukać radości. Ta radość oznacza różnorodność.