PL/Prabhupada 0597 - Ciężko pracujemy by znaleźć jakąś przyjemność w życiu
Lecture on BG 2.23 -- Hyderabad, November 27, 1972
Każda żywa istota stara się panować nad materialną naturą. To jest nasza choroba. Każdy chce władać. Ktoś jest sługą, ale sztucznie chce zostać Panem. To jest choroba. Każdy... Ostatecznie, kiedy nie uda mu się zapanować nad materialnym światem, mówi: "Och, ten materialny świat jest fałszywy, teraz stanę się jednym z Najwyższym". Brahma satyaṁ jagan mithyā. Ale ponieważ dusza jest nieodłączną częścią Kṛṣṇy, więc z natury jest radosna. Szuka radości. Każdy z nas, pracujemy tak ciężko, aby znaleźć jakąś przyjemność życia.
Tak więc nie można mieć przyjemności życia w duchowym blasku. Dlatego w Śrimad-Bhagavatam otrzymujemy tę informację, āruhya kṛcchreṇa paraṁ padam (SB 10.2.32). Kṛcchreṇa, po przejściu surowych wyrzeczeń i pokut, można wtopić się w blask Brahmana. Sāyujya-mukti. Nazywa się to sāyujya-mukti. Sāyujya, aby się połączyć. āruhya kṛcchreṇa paraṁ padam. Ktoś do tego stopnia podąża, aby wtopić się w egzystencję Brahmana po surowych wyrzeczeniach i pokutach i nadal upadają. Patanty adhaḥ. Adhaḥ oznacza ponownie przyjść do tego materialnego świata. Āruhya kṛcchreṇa paraṁ padaṁ tataḥ patanty adhaḥ (SB 10.2.32). Dlaczego upadają? Anārrta-yuṣmad-anhrayah. Nigdy nie zgodzą się, że Bóg jest osobą. Nigdy się nie zgodzą. Ich malusieńki mózg nie może pogodzić się z tym, że Bóg, Najwyższy, może być osobą. Ponieważ mają doświadczenie osoby na przykładzie siebie lub innych. Jeśli Bóg jest osobą taką jak ja i ty, to w jaki sposób może stworzyć wszechświat, niezliczone wszechświaty?
Dlatego, aby zrozumieć Najwyższą Osobę Boga, wymaga to wielu pobożnych czynności. W Bhagavad-gicie jest powiedziane, bahūnāṁ janmanām ante (BG 7.19). Po spekulowaniu w filozoficznie bezosobowy sposób, kiedy człowiek jest dojrzały, bahūnāṁ janmanām ante jñānavān, kiedy jest naprawdę mądry, ... Tak długo nie może zrozumieć, że Najwyższa Absolutna Prawda jest osobą, sac-cid-ānanda-vigraha ... (BS 5.1). brahmeti paramātmeti bhagavān iti śabdyate. Bhagavān... vadanti tat tattva-vidas tattvaṁ yaj jñānam advayam (SB 1.2.11). Jest to stwierdzenie w Śrimad-Bhagavata: "Ci, którzy znają Absolutną Prawdę, oni wiedzą, że Brahman, Paramātmā i Bhagavān są jednym. Są to tylko różne fazy rozumienia." Tak samo, jak jeśli zobaczysz jedno wzgórze z odległego miejsca, wydaje się bezosobowe, mgliste, jak coś mętnego. Jeśli pójdziesz dalej do przodu, możesz zobaczyć, że jest to coś zielonkawego. A jeśli pójdziesz rzeczywiście na wzgórze, zobaczysz, że jest tu tyle zwierząt, drzew, ludzi. Podobnie ci, którzy próbują zrozumieć Absolut z odległości, z dala, zdają sobie sprawę, przez spekulację, bezosobowego Brahmana. Ci, którzy są bardziej zaawansowani, yogini, widzą aspekt zlokalizowany. Dhyānāvasthita-tad-gatena manasā paśyanti yaṁ yoginaḥ (SB 12.13.1). Mogą zobaczyć, dhyāna avasthita, umiejscowiony w sobie. To jest funkcja Paramātmy. A ci, którzy są bhaktami, widzą Kṛṣṇę, Najwyższą Osobę Boga, twarzą w twarz, jak osoba osobę. Nityo nityānāṁ cetanaś cetanānām (Kaṭha Upaniṣad 2.2.13).