PL/Prabhupada 0613 - Musimy przykładać szczególną uwagę do tych sześciu rzeczy
Lecture on BG 2.13-17 -- Los Angeles, November 29, 1968
Nandarāṇī: Kiedy kobiety w rodzinach wychowują swoje dzieci w świadomości Kṛṣṇy, wydaje się to być pośrednią służbą dla Kṛṣṇy. Czy powinny starać się służyć Mu bardziej bezpośrednio przez, no wiesz, może gotowanie w świątyni, lub bycie, wiesz, coś takiego, bardziej bezpośrednio, czy wychowywanie dzieci i po prostu zajmowanie się sprawami domowymi, czy to wystarczająca służba? Czy to wystarczy?
Prabhupāda: Tak, chodzi o to, że powinniśmy być świadomi Kṛṣṇy. Tak jak przewód elektryczny. Dotykanie elektryczności za pomocą jednego przewodu, podłączanie następnego przewodu, jeśli jest tam, właściwe połączenie, to elektryczność jest przewodzona wszędzie. Podobnie, jeśli nasza świadomość Kṛṣṇy jest właściwie połączona, wtedy nie ma kwestii bezpośredniej czy pośredniej służby. Ponieważ w absolutnym świecie nie ma różnicy. Jak tylko coś zostanie podłączone do bezpośredniego przyłączenia ... To się nazywa sukcesja uczniów. Ponieważ połączenie jest przekazywane od jednego do drugiego, więc jeśli dotkniemy tutaj, mistrza duchowego, który jest połączony w ten sam sposób, wówczas ma miejsce to połączenie elektryczne. Nie ma różnicy bezpośrednie czy pośrednie. Evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ (BG 4.2). Po prostu musimy sprawdzić, czy podłączenie nie jest zarwane. Jeśli połączenie jest mocne, to elektryczność jest przewodzona bez problemu. Tak więc na naszym uwarunkowanym etapie pojawi się tak wiele wątpliwości, tyle implikacji. Ale w ten sam sposób, jak dałem w przykładzie, nie bądź zbyt niecierpliwy, aby otrzymać rezultat natychmiast. Po prostu musimy podążać. Musimy podążać. Tat-tat-karma-pravartanāt (Upadeśāmṛta 3). Jest to zalecane przez Rūpę Gosvāmīego. Musimy przykładać szczególną uwagę do tych sześciu rzeczy, i jest sześć rzeczy, których musimy unikać, aby osiągnąć doskonałość w świadomości Kṛṣṇy.
Tak więc utsāhād dhairyān niścayāt. Pierwszą zasadą jest entuzjazm. Należy wierzyć w to, co powiedział Kṛṣṇa, na me bhaktaḥ praṇaśyati, "Mój wielbiciel nigdy nie zostanie pokonany". Więc "Pozwól mi szczerze stać się wielbicielem Kṛṣṇy. Muszę szczerze stać się wielbicielem Kṛṣṇy." To nazywamy entuzjazmem. Następnie dhairyāt. "Zostałem wielbicielem Kṛṣṇy, ale nadal nie czuję się szczęśliwy. Jak to możliwe?" Dlatego musisz stać się cierpliwy. Musisz mieć entuzjazm, musisz też być cierpliwy. I niścayāt. Niścayāt oznacza, że musisz mieć pewność. "Och, Kṛṣṇa powiedział, że Jego bhakta nigdy nie zostanie pokonany, więc na pewno nie zostanę pokonany, chociaż nie czuję tego teraz. Będę więc spełniać swoje obowiązki." Utsāhād dhairyān niścayāt tat-tat-karma-pravartanāt (Upadeśāmṛta 3). Ale musisz wykonywać swoje obowiązki, tak jak są one przepisane. Sato vṛtteḥ. Nie powinieneś ... Nie powinno być żadnej obłudy. Sato vṛtteḥ oznacza zwykłe postępowanie, prostolinijne postępowanie. Sato vṛtteḥ i sādhu-saṅge, czyli w towarzystwie wielbicieli. Więc trzeba być entuzjastycznym, trzeba być cierpliwym, trzeba być pewnym, należy wykonywać obowiązki, trzeba przebywać z bhaktami i trzeba być bardzo uczciwym w kontaktach z innymi. Sześć rzeczy. Jeśli te sześć rzeczy tam jest, zapewniony jest sukces.