PL/Prabhupada 0633 - Jesteśmy jak błyszczące iskry Kryszny
Lecture on BG 2.28 -- London, August 30, 1973
A więc to jest sytuacja świata, z powodu ignorancji duszy oni tworzą tak wiele grzesznych czynności i uwikłują się. Ale nie wiedzą, jak się wplątują. To jest māyā, prakṣepātmika-śakti, āvaraṇātmika. Mimo że ktoś jest uwikłany, ale myśli, że idzie się naprzód, rozwijając wiedzę naukową. To jest ich wiedza. Jeden dżentelmen mówił, że jest inżynierem górnictwa. Tak więc inżynier górnictwa, jego zadaniem jest uczynienie bardzo wygodnej atmosfery wewnątrz kopalni. Wyobraź sobie, że zszedł do ziemi tak jak do mysiej dziury, a on ulepsza tę mysią dziurę. Po uzyskaniu wykształcenia, po uzyskaniu stopni naukowych, jego pozycja to by wejść w ciemność, ciemność, mam na myśli, dziurę w ziemi, i próbuje dokonać postępu naukowego oczyszczając powietrze w kopalni. Jest potępiony, został zmuszony do porzucenia zewnętrznej, przestrzeni, świeżego powietrza. Został skazany na wejście do wnętrza ziemi i jest dumny z postępu naukowego. To się dzieje. To jest postęp naukowy. Tak więc manute anartham. To jest Vyāsadeva. Vyāsadeva, zanim napisał Śrīmad-Bhāgavatam pod kierunkiem Nārady, medytował, jaka jest jego pozycja. Bhakti-yogena manasi, samyak praṇihite amale, apaśyat puruṣaṁ pūrṇaṁ, māyāṁ ca tad-apāśrayam (SB 1.7.4). Zobaczył, uświadomił sobie, że są dwie rzeczy: māyā i Kṛṣṇa. Māyāṁ ca tad-apāśrayam. Przyjmując schronienie w Kṛṣṇie, māyā nie może istnieć bez Kṛṣṇy. Ale māyā nie ma wpływu na Kṛṣṇę. Ponieważ Kṛṣṇa nie jest dotknięty, pochłonięty. Ale żywe istoty, yayā sammohito jīva(SB 1.7.5), żywe istoty, zostają dotknięte obecnością māyi. Kṛṣṇa nie jest dotknięty. Podobnie jak słońce i blask słońca. Blask słoneczny oznacza połączenie iluminujących cząstek. To jest blask słoneczny. Zostało udowodnione naukowo. Iskry, małe iskry atomowe, jaśniejące iskry. Więc podobnie, my jesteśmy jak jaśniejące iskry Kṛṣṇy. Kṛṣṇa jest porównywany ze słońcem. Kṛṣṇa - sūrya-sama, māyā haya andhakāra(CC Madhya 22.31). Teraz, gdy jest chmura - māyā, słońce nie zostaje dotknięte. Ale małe cząsteczki, blask słońca, są dotknięte. Po prostu spróbuj to zrozumieć. Oto słońce, a poniżej, wiele milionów mil poniżej, chmura. I chmura zakrywa część światła słonecznego, która jest połączeniem iluminujących cząstek. Tak więc māyā lub chmura nie może zakryć słońca, ale może pokryć drobne cząsteczki. Więc jesteśmy dotknięci. Kṛṣṇa nie jest dotknięty.