PL/Prabhupada 0649 - Umysł jest kierowcą. Ciało jest pojazdem, samochodem
Lecture on BG 6.2-5 -- Los Angeles, February 14, 1969
Wielbiciel: Werset numer pięć. "Człowiek musi wznieść się przy pomocy własnego umysłu. A nie zdegradować się. Umysł jest przyjacielem uwarunkowanej duszy i zarówno jej wrogiem (BG 6.5)." Znaczenie: "Sanskryckie słowo ātmā, dusza, może oznaczać ciało, umysł i duszę, w zależności od różnych okoliczności. W systemie jogi umysł i uwarunkowana dusza są szczególnie ważne. Ponieważ umysł jest centralnym punktem praktyki jogi, ātmā tutaj odnosi się do umysłu. Celem systemu jogi jest kontrolowanie umysłu i odciągnięcie go od przywiązania do przedmiotów zmysłowych. Zostało tu podkreślone, że umysł musi być tak wyszkolony, aby mógł uwolnić uwarunkowaną duszę z bagna niewiedzy."
Prabhupāda: W systemie aṣṭāṅga-yogi, w tym ośmiostopniowym systemie jogi, dhyāna, dhāraṇā - są przeznaczone do kontrolowania umysłu. Umysł, dopóki nie kontrolujesz umysłu ... Na początku powiedziane jest, że człowiek musi wznieść się przy pomocy własnego umysłu. Umysł jest kierowcą. Ciało jest rydwanem lub samochodem. Więc tak jakbyś zapytał, poprosił swojego kierowcę, "Proszę, zawieź mnie do świątyni świadomości Kṛṣṇy." Kierowca cię tu przywiezie. A jeśli poprosisz swojego kierowcę: "Proszę, zawieź mnie do sklepu alkoholowego". Kierowca cię tam zawiezie. Zadaniem kierowcy jest wożenie cię tam, gdzie chcesz. Podobnie twój umysł jest kierowcą. Jeśli potrafisz kontrolować - ale jeśli kierowca zabierze twoje prawo jazdy, wówczas będzie cię woził gdziekolwiek on zechce. Ty już się wtedy nie liczysz. Wówczas twój kierowca jest twoim wrogiem. Ale jeśli twój kierowca działa zgodnie z twoimi poleceniami, to wtedy jest twoim przyjacielem. Tak więc system jogi oznacza kontrolowanie umysłu w taki sposób żeby działał jako twój przyjaciel, nie jako twój wróg. W rzeczywistości umysł działa jak mój (wróg lub przyjaciel), ponieważ ja mam małą niezależność, ponieważ jestem nieodłączną cząstką Najwyższego, który ma pełną niezależność, dlatego ja mam małą niezależność. Umysł kontroluje tę niezależność. Jeśli umysł mówi: "W porządku, teraz pójdę do świątyni Hare Kṛṣṇa" ale umysł może też powiedzieć: "Och, co to za nonsens, Kṛṣṇa, chodźmy do jakiegoś klubu". Więc umysł cię prowadzi. Tak więc nasz ruch świadomości Kṛṣṇy ma za zadanie skupienie umysłu na Kṛṣṇie, to wszystko. On nie może działać inaczej, tylko jak przyjaciel. Widzisz? Nie ma możliwości, by zaproponować inne miejsce. Gdy tylko Kṛṣṇa umiejscowiony jest w umyśle, tak samo jak tylko pojawia sie blask słoneczny, słońce jest na niebie, ciemność nie ma możliwości istnienia. Nie ma możliwości. Ciemność nigdy nie nadejdzie w obecności słońca. Podobnie Kṛṣṇa jest jak słońce. Trzymasz Kṛṣṇę w umyśle. Māyā, ciemność nigdy nie będzie mogła przyjść. To jest najwyższej klasy system jogi. Jest to doskonałość systemu jogi. Ten, którego umysł jest tak silny, że ten umysł nie dopuszcza do siebie żadnego nonsensu, wówczas nie ma miejsca na upadek. Umysł jest silny, kierowca jest silny. On nie może cię zabrać nigdzie, chyba że tego zechcesz. Cały system jogi ma za zadanie, żeby stworzyć silny umysł. Nie oddalić się od Najwyższego. To jest doskonałość systemu jogi. Sa vai manaḥ kṛṣṇa-padāravindayoḥ (SB 9.4.18). Należy skupić (umysł), tak jak Ambarīṣa Mahārāj skupił swój umysł tylko na Kṛṣṇie. I była walka między wielkim joginem, aṣṭāṅga-jogīnem, Durvāsā Munim. Mahārāj Ambarīṣa, on był królem, był gospodarzem, miał do czynienia z pieniędzmi. Bycie gospodarzem oznacza, że trzeba brać pod uwagę pieniądze - funty, szylingi, pensy. Dolary, centy. Król, on był prawdziwym królem. Durvāsā Muni był wielkim joginem. Był zazdrosny o tego króla. Myślał: "Jak to możliwe? Ja jestem tak wielkim joginem, że mogę podróżować w przestrzeni, a ten człowiek to zwykły król, nie ma takich mocy płynących z systemu jogi, ale wciąż ludzie jego najbardziej szanują. Dlaczego? Dam mu nauczkę." Więc sprowokował kłótnię z królem, to długa historia, Opowiem to innego dnia, więc ostatecznie (Durvāsā Muni) został pokonany. I dostał polecenie od Nārāyaṇa, aby przyjąć schronienie lotosowych stóp króla, Mahārāja Ambarīṣa. Znajdujemy takie przykłady w autorytatywnych pismach, że po prostu trzymał Kṛṣṇę w swoim umyśle. I pokonał największego jogina. Durvāsā Muni, był tak doskonałym joginem, że w ciągu jednego roku przemierzył całą tą materialną przestrzeń i udał się nawet poza materialną przestrzeń do duchowej przestrzeni - udał się bezpośrednio do królestwa, siedziby Boga, Vaikuṇṭhy i osobiście zobaczył Osobę Boga. Mimo to był tak słaby, że musiał wrócić i upaść do stóp Mahārāja Ambarīṣa. Ale Mahārāja Ambarīṣa, on był zwykłym królem, po prostu myślał o Kṛṣṇie, to wszystko. Te przykłady zobaczymy. Dlatego najwyższym perfekcyjnym system jogi jest kontrolowanie umysłu. I możesz kontrolować umysł bardzo łatwo, jeśli będziesz trzymał dwie lotosowe stopy Kṛṣṇy wewnątrz swojego umysłu, to wszystko. Po prostu myśl o Kṛṣṇie i będziesz zwycięzcą. Zwyciężysz. Staniesz się najwyższej klasy joginem. Ostatecznie, system yogi to yoga indriya saṁyama. Joga oznacza kontrolować zmysły. I ponad zmysłami, umysł. Więc jeśli kontrolujesz umysł, zmysły są kontrolowane automatycznie. Twój język chce żebyś zjadł coś bezsensownego, ale jeśli twój umysł jest silny, umysł powie: "Nie. Nie możesz jeść. Nie możesz jeść niczego poza kṛṣṇa-prasāda." Wtedy język jest pod kontrolą. Więc zmysły są kontrolowane przez umysł. Indriyāṇi parāṇy āhur indriyebhyaḥ paraṁ manaḥ (BG 3.42). Moje ciało oznacza zmysły, więc zmysły, moje działania oznaczają czynności wykonywane przez moje zmysły, to wszystko. Ale ponad zmysłami jest umysł. Ponad umysłem jest inteligencja. A ponad inteligencją jest dusza. Jeśli ktoś znajduje się na platformie duchowej, na platformie duszy, wtedy jego inteligencja jest uduchowiona, jego umysł jest uduchowiony, jego zmysły są uduchowione, jest cały uduchowiony. To jest proces świadomości Kṛṣṇy. Ponieważ w rzeczywistości dusza jest aktywna, ale oddała swoją moc prawną temu bezsensownemu umysłowi. A sama śpi. Ale kiedy się budzi, mistrz się budzi, sługa nie może już robić nic bzdurnego. Podobnie, jeśli jesteś obudzony w świadomości Kṛṣṇy, twoja inteligencja, twój umysł lub twoje zmysły nie mogą działać bezsensownie. Muszą działać zgodnie z tym. To jest uduchowienie. To nazywamy oczyszczeniem. Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate (CC Madhya 19.170). Bhakti oznacza działać w sposób duchowy. Jak możesz działać? Musisz działać używając zmysłów. Dlatego musisz uduchowić swoje zmysły. Medytacja, zatrzymanie działań oznacza zatrzymanie robienia bzdur, ale działanie w świadomości Kṛṣṇy jest transcendentalne. Tak jak musisz powstrzymać zmysły przed robieniem nonsensów, ale to nie jest doskonałóść. Musisz działać we właściwy sposób. To jest doskonałość. W przeciwnym razie, jeśli nie wyćwiczysz swoich zmysłów, by zachowywały się dobrze, ponownie upadniesz w bezsensowne działania. Musimy więc zaangażować zmysły, aby działały dla Kṛṣṇy. Wtedy nie ma szans na upadek. To jest świadomość Kṛṣṇy.