PL/Prabhupada 0774 - Nie możemy stworzyć swojej własnej ścieżki zaawansowania duchowego



Lecture on SB 7.6.2 -- Toronto, June 18, 1976

W kṛte, czyli w Satya-yudze, kiedy ludzie żyli sto tysięcy lat, w tym czasie było to możliwe. Tak jak Valmiki Muni medytował przez sześćdziesiąt tysięcy lat. Więc właściwie ta medytacja, dhyāna, dhāraṇā, prāṇāyāma, pratyāhāra, ten system jogi polecany jest w śāstrach, również w Bhagavad-gīcie, ale w tym wieku nie jest on możliwy. Nawet Arjuna go odrzucił. "Kṛṣṇo, polecasz mi podjęcie procesu jogi, ale nie jest to możliwe." Tasyāhaṁ nigrahaṁ manye vāyor iva suduṣkaram (BG 6.34). "To niemożliwe." Ale Arjuna był czystym wielbicielem. Zawsze myślał o Kṛṣṇie. Nie miał innego zajęcia. Dlatego Kṛṣṇa, aby zachęcić Arjunę, powiedział: "Nie bądź rozczarowany. Myślisz, że nie jesteś w stanie medytować o Panu Viṣṇu, nie bądź rozczarowany. Jogīn pierwszej klasy ... Jesteś jogīnem pierwszej klasy." Dlaczego? Ponieważ

yoginām api sarveṣāṁ
mad-gatenāntarātmanā
śraddhāvān bhajate yo māṁ
sa me yuktatamo mataḥ
(BG 6.47)

Każdy, kto zawsze myśli o Kṛṣṇie w sercu, jest jogīnem pierwszej klasy. Dlatego kalau tad dhari-kīrtanāt (SB 12.3.52). Jest to najwyższej klasy system jogi. W tym wieku Caitanya Mahāprabhu zarekomendował, jest to zalecane również w śāstrach, harer nāma harer nāma harer nāma eva kevalam kalau nāsty eva nāsty eva nāsty eva (CC Adi 17.21).

Musimy więc przestrzegać zaleceń śāstr. Nie możemy stwarzać własnej ścieżki duchowego postępu. Nie jest to możliwe.

yaḥ śāstra-vidhim utsṛjya
vartate kāma-kārataḥ
na sa siddhim avāpnoti
na sukhaṁ na parāṁ gatim
(BG 16.23)

Każdy, kto przekracza zasady regulujące zalecane w śāstrach, śśāstra-vidhi, yaḥ śāstra-vidhim utsṛjya, porzucając śāstra-vidhi, vartate kāma-kārataḥ, kapryśnie coś robi, na siddhiṁ sa avāpnoti, nigdy nie osiągnie sukcesu. On nigdy nie odniesie sukcesu. Na siddhiṁ na parāṁ gati: ani żadnego ocalenia. Na siddhim, na sukham: nawet żadne materialne szczęście. Dlatego musimy zaakceptować śāstra vidhi. Śāstra-vidhi, takie jakie są ... W śāstrach jest powiedziane, Już to cytowałem, kalau tad dhari-kīrtanāt.

kṛte yad dhyāyato viṣṇuṁ
tretāyāṁ yajato makhaiḥ
dvāpare paricaryāyāṁ
kalau tad dhari-kīrtanāt
(SB 12.3.52))

W tym wieku śāstra-vidhi jest hari-kīrtana. Im więcej intonujesz mahā mantrę Hare Kṛṣṇa, tym bardziej stajesz się doskonały. To jest śāstra-vidhi. I Caitanya Mahāprabhu to potwierdził. Sādhu-śāstra-guru-vākya. Najpierw musimy stać się utwierdzeni w tym jakie są nakazy śāstr. Następnie co robią sādhu, ci którzy są wielbicielami. Co oni robią, sādhu, śāstra i guru. I o co prosi guru. Musimy przestrzegać tych trzech zasad. Sādhu-guru-śāstra-vākya tīnete koriyā aikya. Kim jest sādhu? Ten, kto przestrzega zaleceń śāstr. A guru? Guru oznacza, że ​​on także przestrzega nakazów śāstr. Wówczas jest on guru, jest on sādhu. Jest on sādhu. A jeśli ktoś, śāstra vidhim, yaḥ śāstra-vidhim utsṛjya ... Jeśli porzucisz śāstra-vidhi, to gdzie w ogóle jest kwestia guru i sādhu? Na siddhim. On nie jest siddha. Nie osiągnął doskonałości, ponieważ odrzucił zasady śāstr. Więc jest on fałszywy. W taki sposób musimy sprawdzać kto jest guru.