PL/Prabhupada 0822 - Stajesz się pobożny po prostu przez kirtan
Lecture on SB 3.28.18 -- Nairobi, October 27, 1975
Harikeśa: Tłumaczenie: "Chwały Pana są zawsze warte śpiewania, bo Jego chwały wzmacniają chwały Jego wielbicieli. Należy więc medytować o Najwyższej Osobie Boga i Jego bhaktach. Należy medytować o wiecznej formie Pana, dopóki umysł nie zostanie utwierdzony."
Prabhupāda:
- kīrtanya-tīrtha-yaśasaṁ
- puṇya-śloka-yaśaskaram
- dhyāyed devaṁ samagrāṅgaṁ
- yāvan na cyavate manaḥ
- (SB 3.28.18)
To się nazywa medytacją. Yāvan - tak długo umysł jest wzburzony i odbiega od naszego przedmiotu medytacji, należy praktykować ten kīrtan. Kīrtanīyaḥ sadā hariḥ (CC Adi 17.31). Caitanya Mahāprabhu radzi, że bhakta powinien intonować zawsze, dwadzieścia cztery godziny. Kīrtanya: "Warto śpiewać". Warto śpiewać, dlaczego? Puṇya ślokasya. Puṇya ślokasya... Puṇya śloka yaśaskaram. Nawet jeśli ty nie skupisz umysłu - kīrtana oznacza skupienie umysłu - nawet jeśli nie skupisz umysłu, to nadal będziesz zyskiwał. Im bardziej gloryfikujesz Pana, stajesz się pobożny po prostu przez kīrtan. Nie jest nawet konieczne żebyś zrozumiał, ale jeśli nadal intonujesz maha-mantrę Hare Kṛṣṇa, stajesz się pobożny. Puṇya-śloka. Innym imieniem Kṛṣṇy jest Puṇya-śloka, Uttama-śloka. Po prostu poprzez intonowanie "Kṛṣṇa" stajesz się pobożnym.
Tak więc dhyāyed devaṁ samagrāṅgam. Dhyāna, medytacja, powinna rozpoczynać się od lotosowych stóp. Zaraz po rozpoczęciu kīrtanu przede wszystkim skup się na lotosowych stopach, nie, że nagle przeskoczysz do twarzy. Praktykujcie, aby medytować o lotosowych stopach, a następnie jeszcze wyżej, kolana, potem uda, potem brzuch, potem klatka piersiowa. W ten sposób w końcu idź do twarzy. Taki jest proces. To jest opisane w Drugim Canto. Proces to, jak myśleć o Kṛṣṇie, man-manā bhava mad-bhaktaḥ (BG 18.65). To jest medytacja. Więc to ... Przez kīrtan staje się bardzo łatwe. Jeśli intonujesz Hare Kṛṣṇa maha-mantrę dwadzieścia cztery godziny jak Haridāsa Ṭhākura... To nie jest możliwe. Więc na tyle, na ile jest to możliwe. Tīrtha-yaśasa. Kīrtana... To także kīrtana. Mówimy o Kṛṣṇie, czytamy o Kṛṣṇie, czytamy instrukcje Kṛṣṇy w Bhagavad-gicie lub czytamy chwały Kṛṣṇy w Śrīmad-Bhagavatam. Wszystko to jest kīrtanem. To nie jest tak, że po prostu, kiedy śpiewamy z instrumentami muzycznymi, to jest kīrtana. Nie. Cokolwiek mówisz o Kṛṣṇie, to jest kīrtan.