TA/Prabhupada 0840 - ஒரு லட்சம் வைரங்களை விலையாய் கொண்ட வேசியொருத்தி இருந்தாள்
751204 - Lecture SB 07.06.03 - Vrndavana
எனவே லக்ஷஹீரா என்ற விபச்சாரியின் கதை உள்ளது. ஒரு விபச்சாரி இருந்தாள், அவளுக்கு கட்டணம் ஒரு லட்சம் வைர துண்டுகள். பரவாயில்லை, ஒரு பெரிய வைரம் அல்லது சிறிய வைரம். அது அவளுடைய வாடகை. எனவே ஒரு மனிதன் தொழுநோயால் அவதிப்பட்டு வந்தான், அவனுக்கு உதவி செய்ய, அவருக்கு அவனது மனைவி, மிகவும் உண்மையுள்ள மனைவி உதவினார். இருப்பினும், அவர் வருத்தந் தோய்ந்திருந்தார். மனைவி கணவரிடம், "நீங்கள் ஏன் வருத்தத்துடன் உள்ளீர்கள்? நான் உங்களுக்கு இவ்வளவு சேவையை வழங்குகிறேன். நீங்கள் தொழுநோயாளி, நீங்கள் நகர முடியாது. நான் உங்களை அழைத்துச் செல்ல முடியும் ... நான் உங்களை ஒரு கூடையில் அழைத்துச் சென்று கொண்டு செல்கிறேன். இன்னும், நீங்கள் மகிழ்ச்சியடையவில்லையா? " எனவே, "ஆம்" என்று ஒப்புக்கொண்டார். "ஓ, காரணம் என்ன?" "இப்போது, நான் லக்ஷஹீரா என்ற விபச்சாரியிடம் செல்ல விரும்புகிறேன்." சற்றுப் பாருங்கள். அவர் தொழுநோயாளி, ஒரு ஏழை, அவர் ஒரு விபச்சாரியிடம் செல்ல ஆசைப்படுகிறார் 100,000 வைர துண்டுகளை வசூலிப்பவர். எனவே எப்படியிருந்தாலும், அவர் உண்மையுள்ள மனைவியாக இருந்தார். அவள் கணவனை திருப்திப்படுத்த விரும்பினாள். ஏதோ ஒரு வழி அல்லது வேறு, அவள் ஏற்பாடு செய்தாள். பின்னர், தொழுநோயாளி விபச்சாரியின் வீட்டில் இருந்தபோது, விபச்சாரி அவருக்கு மிகச் சிறந்த உணவு வகைகளைக் கொடுத்தார், ஆனால் எல்லாம் இரண்டு தட்டுகளில், - ஒன்று தங்கப் பானையில், இன்னொன்று இரும்புப் பானையில். ஆகவே, அவர் சாப்பிடும்போது, விபச்சாரியிடம், "நீங்கள் ஏன் இரண்டு பானைகளில் கொடுத்தீர்கள்?" "இப்போது, வெவ்வேறு பானைகளில் நீங்கள் வித்தியாசமான சுவையை உணருவீர்களா என்பதை நான் அறிய விரும்பினேன்." எனவே அவர், "இல்லை, சுவை வித்தியாசத்தை நான் காணவில்லை. தங்கப் பானையில் உள்ள குழம்பு மற்றும் இரும்புப் பானையில் உள்ள குழம்பு, இரண்டிற்கும் சுவை ஒன்றே." "அப்படியானால் நீங்கள் ஏன் இங்கு வந்தீர்கள்?" இது முட்டாள்தனம். உலகம் முழுவதும் அப்படித்தான் நடக்கிறது. அவர்கள் வெவ்வேறு பானையில் ஒரே விஷயத்தை ருசிக்க முயற்சிக்கிறார்கள். அவ்வளவுதான். அவர்கள் வெறுக்கத்தக்கவர்கள் அல்ல "இல்லை, ஐயா. நான் போதுமான அளவிற்கு ருசித்துவிட்டேன்." அது உண்மை இல்லை. அது வைராக்ய-வித்யா என்று அழைக்கப்படுகிறது, இனி ருசிக்காது: "இது எல்லாம் ஒன்றுதான், நான் இந்த பானையில் இருந்து எடுத்து கொண்டாலும் அல்லது அந்த பானையில் இருந்து எடுத்து கொண்டாலும் "
எனவே ஸுகம் ஐந்த்ரியகம், உணர்வு இன்பம், நீங்கள் ஒரு நாயாகவோ அல்லது மனிதராகவோ அல்லது ஒரு தேவதையாகவோ அனுபவிக்கிறீர்களா என்பது முக்கியமல்ல, அல்லது ஐரோப்பியராக அல்லது அமெரிக்கராக அல்லது இந்தியராக-சுவை ஒன்றே. இது மிகவும் முக்கியம். மேம்பட்ட சுவை என்று ஒன்று இருக்க முடியாது. சிறந்த சுவை கிருஷ்ணர் உணர்வு மட்டுமே. பரம் த்ருஷ்ட்வா நிவர்ததே (ப.கீ 2.59). எனவே நீங்கள் கிருஷ்ண பக்திக்கான உங்கள் சுவையை அதிகரிக்காவிட்டால், நீங்கள் இந்த பானையிலும் அந்த பானையிலும் சுவைக்க முயற்சிப்பீர்கள். அதுதான் சட்டம். நீங்கள் இருப்பீர்கள், வேலையைத் தொடரவும், நோயைத் தொடரவும், இந்த பானையிலும் அந்த பானையிலும் சுவைக்க: "இந்த பானையில் இது மிகவும் சுவையாக இருக்கலாம், சுவையாக இருக்கலாம் ..." உலகம் முழுவதும் நடக்கிறது. இந்த மோசடிகள் அனைவரும், அவர்கள் பாலியல் வாழ்க்கையை ருசிக்க வெவ்வேறு நாடுகளுக்கு செல்கிறார்கள். அவர்கள் பாரிஸ் செல்கிறார்கள் ... ஸுகம் ஐந்த்ரியகம் தைத்யா, ஸர்வத்ர லப்யதே தைவாத் யதா து:கம் (ஸ்ரீ.பா 7.6.3). து:கம் போல. து:கா என்றால் துன்பம் என்று பொருள். எனவே ஒரு கோடீஸ்வரர் டைபாய்டு நோயால் பாதிக்கப்படுகிறார் என்றும் ஒரு ஏழை மனிதன் டைபாய்டால் அவதிப்படுகிறான் என்றும் வைத்துக்கொள்வோம். கோடீஸ்வரருக்கு ஏழை மனிதனை விட துன்பம் குறைவாக இருக்கும் என்று அர்த்தமா? உங்களுக்கு டைபாய்டு காய்ச்சல் வந்ததும், நீங்கள் பணக்காரரோ அல்லது ஏழை மனிதரோ, டைபாய்டு காய்ச்சலின் துன்பங்கள் ஒன்றே. "இந்த மனிதன் மிகவும் பணக்காரர், அவர் டைபாய்டால் பாதிக்கப்படவில்லை" என்று அர்த்தமல்ல. இல்லை. துன்பம் வெவ்வேறு பானையில் ஒரே மாதிரியாக இருப்பது போல, இதேபோல், இன்பமும் வெவ்வேறு பானையில் இருக்கும் அதே ஒன்றுதான். இது அறிவு. எனவே ருசிக்க என் நேரத்தை ஏன் வீணாக்க வேண்டும், வெவ்வேறு பானைகளில் மகிழ்ச்சியையும் துயரத்தையும் சுவைக்க? வெவ்வேறு பானைகளில் என்பது இந்த வெவ்வேறு உடல் என்று பொருள்.
எனவே இது நம் வேலை அல்ல. நம் வேலை நம் அசல் நனவான கிருஷ்ணா பக்தியை புதுப்பிப்பதாகும். தற்போதைய தருணத்தில் நான் எந்த பானையில் இருக்கிறேன் என்பது முக்கியமல்ல. அஹைதுக்யப்ரதிஹதா (ஸ்ரீ.பா 1.2.6). நீங்கள் எந்தவித தயக்கமும் இல்லாமல் கிருஷ்ண பக்தியை சுவைக்கலாம், எந்த தடையும் இல்லாமல், எந்த இடையூறும் இல்லாமல். நீங்கள் கொள்ள முடியும். வெறுமனே நீங்கள் நம் நினைவுக்குள் பார்க்க வேண்டும் மற்றும் நினைவை சரிசெய்ய வேண்டும். இந்த மனித வாழ்க்கை வடிவத்தில் அது தேவை. எனவே ஆரம்பத்தில் பிரஹ்லதா மஹாராஜா, துர்லபம் மானுஷம் ஜன்ம (ஸ்ரீ.பா.7.6.1) என்றார். இந்த புரிதல், இந்த அறிவு, மனித வாழ்க்கை வடிவத்தில் மட்டுமே அடைய முடியும். துன்பம் மற்றும் துயரத்தின் இந்த பகுப்பாய்வு ஒரு மனிதனுக்கு விளக்கப்படலாம். நான் இங்கே மூன்று டஜன் நாய்களை அழைத்து, "இப்போது பாகவதாவைக் கேளுங்கள்" என்று கேட்டால், அது சாத்தியமில்லை. நாய் ஸ்ரீமத்-பாகவதத்தை புரிந்து கொள்ள முடியாது, ஆனால் ஒரு மனிதன், அவர் எவ்வளவு தாழ்ந்தவராக இருந்தாலும், அவருக்கு கொஞ்சம் புத்திசாலித்தனம் இருந்தால், அவரால் புரிந்து கொள்ள முடியும். எனவே பிரஹ்லதா மஹாராஜா கூறுகிறார், துர்லபம் மானுஷம் ஜன்ம. பாகவத-தர்மம் என்றால் என்ன என்பதைப் புரிந்துகொள்ள உங்களுக்கு வாய்ப்பு கிடைத்துள்ளது. பூனைகள் மற்றும் நாய்களைப் போல அதை இழக்காதீர்கள். மிக்க நன்றி.