TR/Prabhupada 0212 - Bilimsel Olarak Ölümden Sonra Yaşam Var
Garden Conversation -- June 10, 1976, Los Angeles
Prabhupāda: Modern eğitimde, doğum, ölüm, yaşlılık ve hastalık döngüsünün sıkıntı verici olduğunu anlayamıyorlar. Bunu anlamıyorlar. Niçin bunu kabul ediyorlar? Bunu kabul edip başka bir seçenek olmadığını düşünüyorlar. Ama eğer bunu durduracak bir yol varsa, neden o yola girmiyorlar? Hm? Bu eğitimin değeri nedir? Doğruyu ve yanlışı birbirinden ayıramıyorlar. Kimse ölümü sevmez, ama ölüm var. Kimse yaşlanmayı sevmez, ama yaşlılık var. Niçin bu büyük problemleri bir kenara koyuyor ve bilimsel ilimdeki gelişmeleriyle övünüyorlar? Bu ne tür bir eğitim? Eğer doğruyu ve yanlışı birbirinden ayıramıyorlarsa, bu eğitimin sonucu nedir? Eğitim, kişinin doğruyu ve yanlışı birbirinden ayırt etmesini sağlamak içindir. Ama ayırt edemiyorlar. Üstelik de ölümün iyi olmadığını bilmelerine rağmen, niçin ölümü durdurmayı denemiyorlar? Gelişmişlik nerede? Bilimin ilerlemesinden büyük gurur duyuyorlar. İlerleme nerede? Ölümü durduramazsınız. Yaşlılığı durduramazsınız. Gelişmiş ilaçlar imal edebilirsiniz, öyleyse neden hastalığı durdurmuyorsunuz? "Bu hapı al, bir daha hastalık falan olmayacak." Nerede bu bilim? Hm? Nalinīkaṇṭha: Üzerinde çalıştıklarını söylüyorlar. Prabhupāda: Bu da diğer bir aptallık. Blöf. Gopavṛndapāla: Tıpkı bizim Kṛṣṇa bilincinin kademeli bir süreç olduğunu söylediğimiz gibi, onlar da bilimsel ilerlemelerinin kademeli bir süreç olduğunu söylüyorlar. Prabhupāda: Kademeli süreç, ama ölümü durdurabileceklerini düşünüyorlar mı? Biz eve, Tanrı'ya, Kṛṣṇa'ya dönüyor olduğumuza güven duyuyoruz. Peki onların ölümü, yaşlılığı ve hastalığı durdurabileceklerine dair güvenleri nerede? Dr. Wolfe: En yeni tuhaflıkları şimdilerde ölümden sonra yaşam olduğu gerçeğini ispatlamaya çalıştıklarını söylemeleri. Prabhupāda: Ölümden sonra yaşam zaten var. Dr. Wolfe: Ama bilimsel olarak kanıtlamak istiyorlar. Prabhupāda: Bırak yapsınlar. Bilimsel olarak, ölümden sonra yaşam vardır. Tekrar tekrar söylediğimiz gibi, benim çocukkenki bedenim öldü, gitti, yok oldu. Başka bir bedene sahibim. Ölümden sonra yaşam var. Bu pratik. Kṛṣṇa diyor ki, tathā dehāntara-prāptiḥ (BG 2.13). Benzer şekilde, na hanyate hanyamāne śarīre (BG 2.20). Bu, Tanrı'nın geçerli beyanıdır, ve pratik olarak bedenimi sürekli değiştirmeme rağmen benliğimin devam ettiğini görüyoruz. Bunda itiraz edilecek ne var? Ölümden sonra yaşam var. Sözde ölüm aslında bedenin imha oluşudur. Eğer bu hayata tutunabilirsek, ölüm olmadığını farkedersek, aranan kişi oluruz. Bu zekadır. Bhagavad-gītā'da yalnızca Kṛṣṇa'yı anlayarak O'na dönmeye uygun hale geleceğimiz ve ölüm döngüsünden kurtulacağımız belirtilmiştir.