TR/Prabhupada 0544 - Biz Özellikle Bhaktisiddhanta Sarasvati Thakur'un Misyonunu Vurguluyoruz



His Divine Grace Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Gosvami Prabhupada's Appearance Day, Lecture -- Mayapur, February 21, 1976

Prabhupāda: Bugün bizim selefimiz manevi öğretmenimizin kutlu günü, Oṁ Viṣṇupāda Paramahaṁsa Parivrājakācārya Aṣṭottara-śata Śrīmad Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura Prabhupāda. Śrīla Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura'nın misyonu... Onun hayatı bir yana, biz Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura' nın özellikle misyonunu vurguluyoruz. Burası ,Māyāpur, önceleri Miyapura olarak biliniyordu. Çoğunlukla Müslümanlar oturuyor. Bir şekilde ismi Māyāpur yerine Miyapura oldu. Hala ,insanların Śrī Caitanya Mahāprabhu' nun doğum yerinin neresi olduğuyla ilgili çok büyük şüpheleri var. Ve Bhaktivinoda Ṭhākura asıl yerini bulmak için araştırmalar yapıyordu. Yani Jagannātha dāsa Bābājī Mahārāja' nın yönlendirmeleri sayesinde, şu anki Yogapīṭha'nın Śrī Caitanya Mahāprabhu'nun doğum yeri olduğu kesinleşti. O yüzden Bhaktivinoda Ṭhākura başlangıçta burayı muhteşem bir şekilde geliştirmek istedi, Śrī Caitanya Mahāprabhu' nun kutsal ismine uyacak şekidle. Bu şekilde Māyāpur' u geliştirme hareketini başlattı. O bunu bitiremedi, o yüzden bu Bhaktisiddhānta Sarasvatī Ṭhākura' a geçirildi. Yani ,onun çabasıyla, öğrencilerinin yardımıyla, bu yer yavaş yavaş gelişti , ve bizim çabamız da bu yeri geliştirmek. Bu nedenle bu tapınağa Māyāpur Chandrodaya ismini verdik. Bu yeri hoşça ve şanlı bir şekilde geliştirmek konusunda çok büyük bir arzumuz var. ve şanslıyız ki şimdi yabancı ülkelerle, özellikle Amerikalılarla bağlantı halindeyiz. Bhaktivinoda Ṭhākura'nın en büyük arzusu Amerikalıların bir gün buraya gelip, burayı geliştirmeleri, ve Hintlilerle birlikte mantra söylemeleri ve dansetmeleriydi. Yani hem onun rüyası hem de Caitanya Mahāprabhu'nun öngörüsü,

pṛthivīte āche yata nagarādi grāma
sarvatra pracāra haibe mora nāma
(CB Antya-khaṇḍa 4.126)

Yani öyleyse Caitanya Mahāprabhu tüm Hintlilerin bunda yeralmasını arzuladı.

bhārata bhūmite manuṣya-janma haila yāra
janma sārthaka kari' kara para-upakāra.
(CC Adi 9.41)

Bu Caitanya Mahāprabhu'nun misyonu, para-upakāra. Para-upakāra 'nın anlamı başkalarına iyilik yapmaktır. Tabii ki, insan toplumunda başkalarına iyilik yapmanın birçok farklı kolu var- Refah toplulukları- bunun gibi az çok. Neden az çok? Nerdeyse tamamiyle, benliğimizin bu beden olduğunu düşünüyorlar, ve bedene iyilik yapmanın refak faaliyeti olduğunu düşünüyorlar. Ama aslında bu refah faaliyeti değildir çünkü Bhagavad-gītā'da çok net anlarız, antavanta ime dehaḥ nityasyoktāḥ śarīriṇaḥ. Bu beden antavattır. Anta sona erecek demektir. Herkes bu bedenin kalıcı olmadığını sona ereceğini bilir. Maddi herhangi bir şey - bhūtvā bhūtvā pralīyate (BG 8.19) - doğum tarihi vardır, bir süre kalır ve sonra yok olur. spiritüel eğitim "ben bu beden değilim" anlayışı ile başlar. Spiritüel eğitim budur. Bhagavad-gītā'da Kṛṣṇa'nın Arjuna'ya verdiği ilk talimat bu beden olmadığımızdır. Arjuna bedensel düzlemden konuştuğu için, Kṛṣṇa ona kzıdı, aśocyān anvaśocas tvaṁ prajñā-vādāṁś ca bhāṣase: (BG 2.11) " Arjuna çok bilgili bir adam gibi konuşuyorsun, ama hiç bir bilgili adamın hayıflanmayacağı bir konuda hayıflanıyorsun." Aśocyān anvaśocas tvam.

Bedene dair bu tarz refah faaliyetleri, hastane ve diğer şeyler gibi, şüphesiz ki iyidir, ama nihai amaç ruhun çıkarını görmektir. Nihai amaç budur. Tüm Vedik talimat budur. Ve Kṛṣṇa bu noktadan başlar. Dehino 'smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā (BG 2.13).