MRD/Prabhupada 1060 - जब सम्म काने विनम्र भावे भगवद्गीता पढिस्के माहेक्लिङ: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Magar Pages with Videos Category:Prabhupada 1060 - in all Languages Category:MRD-Quotes - 1966 Category:MRD-Quotes - L...")
 
(Vanibot #0019: LinkReviser - Revised links and redirected them to the de facto address when redirect exists)
 
Line 10: Line 10:
[[Category:Magar Language]]
[[Category:Magar Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Magar|MRD/Prabhupada 1059 - आल्केच कान कठा जम्मै कठा भगवान्कुङ खास सम्बन्ध लेह्ले|1059|MRD/Prabhupada 1061 - ईस भगवद्गीतौ विषयवस्तु पाँच मौलिक सत्य याङ आधारित ल|1061}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 18: Line 21:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|noQ8yaJgKXM|This is where you place the Magar title - Prabhupāda 1060}}
{{youtube_right|noQ8yaJgKXM|जब सम्म काने विनम्र भावे भगवद्गीता पढिस्के माहेक्लिङ - Prabhupāda 1060}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>File:660219BG-NEW_YORK_clip04.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660219BG-NEW_YORK_clip04.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 30: Line 33:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
this is where you place the Magar text
सर्वमेतदृतं मन्ये ([[Vanisource:BG 10.14 (1972)|भ गी १०।१४]]) । “हि टेध्याङ नाकोइ जे टेचनी होस् ङै सत्य मन्दिलाङ । भगवान्कुङ व्यक्तित्वके बुझदिस्के एकदम दुःख ले । कर्हङच देउताकोइ घलिङ बुझदिस्के माहेक्मलेको ।” भर्मिकुइ टेनाङ कर्हङच व्यक्तित्व लेचकोइ घलिङ बुझदिस्के माहेक्मलेको टेध्याङ होस्कुङ परमभक्त मान्छाच काट सामान्य भर्मिय होस्कोके कुटरि चिन्धिके हेक्ले ?
 
होस्इटेम जम्मै टेनाङ पहिला भगवद्गीता वौ उपदेशके भक्तिभाव कठा लाके परिस्ले । कान भगवान् श्री कृष्ण कठा काटै सम्मान लिङ टेम सेन्च सोच्दिके माछान्ने । भगवान श्री कृष्णकोके सामान्य भर्मी अथवा काट कर्हङच भर्मी सरह सोच्दिके माछान्ने । भगवान् श्री कृष्ण साक्षात भर्मी आलेको । भगवद्गीता वौ कथन अनुुसार सार हटै भगवद्गीता वौ मर्म बुझदिस्च अर्जुनकुङ भनाइ अनुसार घलिङ श्री कृष्ण साक्षात भगवान् आलेको टेच सिद्धान्तके काने स्वीकार जाट्के परिस्ले । इस कुर्इङ मात्र काने विनम्र भावे भगवद्गीता पढिस्के माहेक्लिङ टब सम्म काने होलाङो मर्म घलिङ बुझ्दिस्के माहेक्लिङ, हिटेम टेध्याङ होस् काट कर्हच रहस्य आले ।
 
होट आल्ध्याङ इस भगवद्गीता टेच हि आले ट ? कान भर्मीकोके भौतिक संसाराङो ज्ञान मालेच ठाउँइङ उद्धार जाट्च साधन इस भगवद्गीता आले । इस संसाराङ प्रत्येक भर्मी धेरै किसिमाङो दुःख आपटियाङ परिस्मले । अर्जुन घलिङ कुरुक्षेत्रवो युद्धवाङ काट किसिमो आपत्तियो सामना जाट्मलेकाङ, होसै बेलाङ अर्जुन कृष्णकुङ शरणनाङ परिस्काङ । हटेर इस भगवद्गीतावौ प्रवचन ङाक्लाङ । अर्जुन मात्र माले कान्को धिन्च धेरै भर्मीको इस् भौतिक जगताङ दुःख समस्यई पीडित लेमनिङ । कानुङ अस्तित्व अनस्तित्व वाङ परिवेश छान्मले । तर कान अनस्तित्व अथवा मृत्यु कठा सेन्दर भयभीत छान्के माछान्ने । कानुङ अस्तित्व सनातन ले तर काट नीस कुरई काट नीस कुरई कान असताङ आन्मनिङ, जसो अस्तित्व माले होस्के असत् टेछिस्ले ।
 
धेरै भर्मीकोइ कष्ट भोदिमले तर होस् भध्ये थोरै भर्मीकोइ मात्र “ङा इर्हिन्च विषम परिस्थितियाङ हिके राहाके परिस्च आउले होला” ? टेच जिज्ञासा जाट्ले । ....जबसम्म भर्मीयाङ मेनो कष्टप्रति जिज्ञासा माजाटले हटै जबसम्म होक्के कष्ट भाग्दिच टेनाङ कष्ट  कठा मुक्त छान्के उपाए मापाले तबसम्म होस्के पुर्ण भर्मीयो रुपाङ सोच्दिके माछान्ने । जुन दिन्निङ होरा मिगिनाङ इर्हिन्च किसिमाङो जिज्ञासा राहाले होसइ दिन्निङ होरा भर्मियाङ सहि मानवता सुरु छान्ने । ब्रह्म–सुत्रवाङ इर्हिन्च जिज्ञासा टेमले । कान भर्मीकोई जाट्य काम तबसम्म असफल माम्नदिके परिस्ले जबसम्म काने बह्मकुङ स्व्भावो विषयाङ जिज्ञासा मालालिङ । जसो मिगिनाङ “ङा कुस आले ? ङा इर्हिन्च कष्ट हिके सिप्याक कुलाङ आन्नाङ होला ?” इर्हिन्च प्रश्न कान भर्मीकुङ मिगिनाङ केस्के थाला टेध्याङ, होसै भर्मीय भगवद्गीता वार्ले, हटै होस सेहेच विद्यार्थी छान्ने । निष्ठावान विद्यार्थीयाङ भगवान्कुङ  प्रति दृढ आदरो भाव घलिङ लेके परिस्ले । अर्जुन इर्हिन्च काट विद्यार्थी आले ।
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 12:08, 10 June 2018

Original Vaniquotes page in English

Load video
YouTube


660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

सर्वमेतदृतं मन्ये (भ गी १०।१४) । “हि टेध्याङ नाकोइ जे टेचनी होस् ङै सत्य मन्दिलाङ । भगवान्कुङ व्यक्तित्वके बुझदिस्के एकदम दुःख ले । कर्हङच देउताकोइ घलिङ बुझदिस्के माहेक्मलेको ।” भर्मिकुइ टेनाङ कर्हङच व्यक्तित्व लेचकोइ घलिङ बुझदिस्के माहेक्मलेको टेध्याङ होस्कुङ परमभक्त मान्छाच काट सामान्य भर्मिय होस्कोके कुटरि चिन्धिके हेक्ले ?

होस्इटेम जम्मै टेनाङ पहिला भगवद्गीता वौ उपदेशके भक्तिभाव कठा लाके परिस्ले । कान भगवान् श्री कृष्ण कठा काटै सम्मान लिङ टेम सेन्च सोच्दिके माछान्ने । भगवान श्री कृष्णकोके सामान्य भर्मी अथवा काट कर्हङच भर्मी सरह सोच्दिके माछान्ने । भगवान् श्री कृष्ण साक्षात भर्मी आलेको । भगवद्गीता वौ कथन अनुुसार सार हटै भगवद्गीता वौ मर्म बुझदिस्च अर्जुनकुङ भनाइ अनुसार घलिङ श्री कृष्ण साक्षात भगवान् आलेको टेच सिद्धान्तके काने स्वीकार जाट्के परिस्ले । इस कुर्इङ मात्र काने विनम्र भावे भगवद्गीता पढिस्के माहेक्लिङ टब सम्म काने होलाङो मर्म घलिङ बुझ्दिस्के माहेक्लिङ, हिटेम टेध्याङ होस् काट कर्हच रहस्य आले ।

होट आल्ध्याङ इस भगवद्गीता टेच हि आले ट ? कान भर्मीकोके भौतिक संसाराङो ज्ञान मालेच ठाउँइङ उद्धार जाट्च साधन इस भगवद्गीता आले । इस संसाराङ प्रत्येक भर्मी धेरै किसिमाङो दुःख आपटियाङ परिस्मले । अर्जुन घलिङ कुरुक्षेत्रवो युद्धवाङ काट किसिमो आपत्तियो सामना जाट्मलेकाङ, होसै बेलाङ अर्जुन कृष्णकुङ शरणनाङ परिस्काङ । हटेर इस भगवद्गीतावौ प्रवचन ङाक्लाङ । अर्जुन मात्र माले कान्को धिन्च धेरै भर्मीको इस् भौतिक जगताङ दुःख समस्यई पीडित लेमनिङ । कानुङ अस्तित्व अनस्तित्व वाङ परिवेश छान्मले । तर कान अनस्तित्व अथवा मृत्यु कठा सेन्दर भयभीत छान्के माछान्ने । कानुङ अस्तित्व सनातन ले तर काट नीस कुरई काट नीस कुरई कान असताङ आन्मनिङ, जसो अस्तित्व माले होस्के असत् टेछिस्ले ।

धेरै भर्मीकोइ कष्ट भोदिमले तर होस् भध्ये थोरै भर्मीकोइ मात्र “ङा इर्हिन्च विषम परिस्थितियाङ हिके राहाके परिस्च आउले होला” ? टेच जिज्ञासा जाट्ले । ....जबसम्म भर्मीयाङ मेनो कष्टप्रति जिज्ञासा माजाटले हटै जबसम्म होक्के कष्ट भाग्दिच टेनाङ कष्ट कठा मुक्त छान्के उपाए मापाले तबसम्म होस्के पुर्ण भर्मीयो रुपाङ सोच्दिके माछान्ने । जुन दिन्निङ होरा मिगिनाङ इर्हिन्च किसिमाङो जिज्ञासा राहाले होसइ दिन्निङ होरा भर्मियाङ सहि मानवता सुरु छान्ने । ब्रह्म–सुत्रवाङ इर्हिन्च जिज्ञासा टेमले । कान भर्मीकोई जाट्य काम तबसम्म असफल माम्नदिके परिस्ले जबसम्म काने बह्मकुङ स्व्भावो विषयाङ जिज्ञासा मालालिङ । जसो मिगिनाङ “ङा कुस आले ? ङा इर्हिन्च कष्ट हिके सिप्याक कुलाङ आन्नाङ होला ?” इर्हिन्च प्रश्न कान भर्मीकुङ मिगिनाङ केस्के थाला टेध्याङ, होसै भर्मीय भगवद्गीता वार्ले, हटै होस सेहेच विद्यार्थी छान्ने । निष्ठावान विद्यार्थीयाङ भगवान्कुङ प्रति दृढ आदरो भाव घलिङ लेके परिस्ले । अर्जुन इर्हिन्च काट विद्यार्थी आले ।

Retrieved from "https://vanipedia.org/w/index.php?title=MRD/Prabhupada_1060_-_जब_सम्म_काने_विनम्र_भावे_भगवद्गीता_पढिस्के_माहेक्लिङ&oldid=349903"