NL/Prabhupada 0490 - In de baarmoeder, in een luchtdichte toestand, voor zoveel maanden: Difference between revisions

Latest revision as of 16:04, 29 January 2021

Vorige Pagina - Video 0489

Volgende Pagina - Video 0491

Lecture on BG 2.14 -- Germany, June 21, 1974

In het vorige vers is beschreven: dehino 'smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā: (BG 2.13) "We verhuizen van het ene lichaam naar het andere. Precies zoals we overgaan van een kinderlichaam naar een jongenslichaam, van een jongenslichaam naar een jeugdig lichaam. Op dezelfde manier gaan we door dit lichaam en aanvaarden we een ander lichaam."

Welnu, de kwestie van geluk en ongeluk. Geluk en ongeluk - volgens het lichaam. Een hele rijke man zit er een beetje comfortabel bij. Het algemene geluk en ongeluk, dat is algemeen. Wat is dat algemene? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam (BG 13.9). Om geboorte te nemen als een hond of als een koning, het leed is hetzelfde. Er is geen verschil, omdat de hond in de baarmoeder van de moeder moet zitten, in een luchtdichte toestand, voor zoveel maanden, en de man, of hij koning is of wat dan ook, hij moet die beproeving ook ondergaan. Er is geen excuus. Dat je geboorte neemt in de familie van een koning betekent het nog niet dat het leed om in de baarmoeder te zitten minder is. En omdat hij geboorte neemt in de baarmoeder van een moederhond, daarom is die van hem groot. Nee, het is hetzelfde. Net zo, op het moment van de dood is er groot leed. Het is zo sterk dat men dit lichaam moet verlaten. Net zoals wanneer de ellende heel groot wordt iemand zelfmoord pleegt. Hij kan het niet tolereren: "Gedaan met dit lichaam." Dus niemand wil dit lichaam verlaten, maar het leed is zo groot dat men gedwongen wordt dit lichaam te verlaten. Dat heet dood.

In de Bhagavad-gītā vindt je: mṛtyuḥ sarva-haraś ca aham. Kṛṣṇa zegt: "Ik ben de dood." En wat is de betekenis van dood? Dood betekent: "Ik neem alles van hem af. Klaar. Ik neem zijn lichaam, Ik neem zijn vrienden, Ik neem zijn land, Ik neem zijn gemeenschap, Ik neem zijn banksaldo, en alles is afgelopen." Sarva-haraḥ. Sarva betekent alles. Iedereen probeert een hoog banksaldo, een groot huis, grote familie, grote auto te verkrijgen ... Maar met de dood is alles afgelopen. Dus dat is groot leed. Soms huilt iemand. Je zal zien dat op het moment van de dood, in coma, er druppels uit zijn oog komen. Hij denkt, "Ik maakte zoveel mooie dingen om comfortabel te leven, en nu ben ik alles aan het verliezen." Groot leed. Ik ken een vriend in Allahabad. Hij was een hele rijke man. Dus hij was maar vierenvijftig jaar oud. Dus hij verzocht huilend aan de dokter: "Dokter, kan je mij tenminste vier jaar leven geven? Ik had een plan. Ik wilde het af maken." Wat kan de dokter doen? "Dat is niet mogelijk mijnheer. Je moet eruit." Maar deze domme mensen weten het niet. Maar we moeten het tolereren.

We moeten tolereren. Dat wordt hier geadviseerd: Omdat je dit materiële lichaam hebt moet je het tolereren om in de baarmoeder te leven. Dan eruit komen. Dan kan ik niet praten. Stel dat ik een kleine baby ben en een worm bijt me. Ik kan niet: "Moeder, iets bijt me op mijn rug" zeggen want ik kan nog niet praten. Ik huil en moeder denkt dat: "Het kind heeft honger, ik zal hem melk geven." (gelach) Kijk aan hoeveel dit ... Ik wil iets, en ik krijg iets anders. Dat is een feit. Waarom huilt het kind? Hij voelt zich ongemakkelijk. Dus op deze manier groei ik op. Dan wil ik niet naar school. Ik word gedwongen naar school te gaan. Ja. Tenminste, ik was zo. (gelach) Ik wilde nooit naar school gaan. En mijn vader was erg aardig. "Dus oké. Waarom ga je niet naar school?" Ik zei: "Ik ga morgen." "Oké." Maar mijn moeder was heel zorgzaam. Misschien, als mijn moeder niet zo streng zou zijn geweest dan zou ik helemaal geen opleiding hebben gekregen. Mijn vader was erg soepel. Dus ze dwong me. Een man bracht me naar school. Eigenlijk willen kinderen niet naar school. Ze willen spelen. Tegen de wil van de kinderen moeten ze naar school gaan. Dan zijn er de examens, niet alleen naar school gaan.

@@ Line 6: / Line 6: @@
 [[Category:NL-Quotes - in Germany]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0489 - Door op straat te zingen ben je zoete balletjes aan het verspreiden|0489|NL/Prabhupada 0491 - Tegen mijn wil is er zoveel ellende|0491}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 14: / Line 17: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|jkChSY1K9kA|Binnenin de schoot van de moeder in een luchtdichte conditie voor zoveel maanden<br />- Prabhupāda 0490}}
+{{youtube_right|Wxlz_hOMd8c|In de baarmoeder, in een luchtdichte toestand, voor zoveel maanden<br />- Prabhupāda 0490}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK -->
-<mp3player>http://vaniquotes.org/w/images/740621BG.GER_clip1.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/740621BG.GER_clip1.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 26: / Line 29: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
-In het voorgaande vers, is beschreven dat dehino 'smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ Jara: ([[Vanisource:BG 2.13|BG 2.13]]) "We verhuizen van het ene lichaam naar het andere. Precies zoals we van een kinderlichaam naar een jongenslichaam gaan, van een jongenslichaam naar een jeugdig lichaam. Op deze manier zijn we op doorreis met dit lichaam ook, en het aanvaarden van een ander lichaam." Welnu, de kwestie van de nood en geluk. Nood en geluk - volgens het lichaam. Een zeer rijk man is een beetje comfortabel geplaatst. Het gemeenschappelijke leed en ongeluk, dat is gemeenschappelijk. Wat heeft dat met elkaar gemeen? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam ([[Vanisource:BG 13.9|BG 13.9]]). Om geboorte te nemen hetzij als een hond of als een koning, de nood is hetzelfde. Er is geen verschil, omdat de hond zich binnen de schoot van de moeder moet houden, in een luchtdichte conditie voor zoveel maanden, en de man, of hij is koning of wat dan ook, hij ondergaat ook die beproeving. Er is geen excuus. Omdat je geboorte neemt in het gezin van een koning, maar dat betekent niet dat compact binnen de baarmoeder blijven de nood minder is, en omdat hij geboorte neemt in de baarmoeder van een moedershond, Daarom is die van hem groot. Nee, dat is hetzelfde. Ook op het moment van de dood... Op het moment van de dood is er grote nood. Het is zo sterk dat men dit lichaam moet verlaten. Net als wanneer de ellende zeer sterk wordt, begaat iemand een zelfmoord. Hij kan niet tolereren: "Klaar met dit lichaam."
+In het vorige vers is beschreven: ''dehino 'smin yathā dehe kaumāraṁ yauvanaṁ jarā'': ([[NL/BG 2.13|BG 2.13]]) "We verhuizen van het ene lichaam naar het andere. Precies zoals we overgaan van een kinderlichaam naar een jongenslichaam, van een jongenslichaam naar een jeugdig lichaam. Op dezelfde manier gaan we door dit lichaam en aanvaarden we een ander lichaam."
-Dus niemand wil dit lichaam verlaten, maar de nood is zo sterk dat men gedwongen wordt om dit lichaam te verlaten. Dat heet dood. In de Bhagavad-gītā vind je, dat mṛtyuḥ sarva-haraś ca aham. Kṛṣṇa zegt dat "ik ben de dood." En wat is de betekenis van de dood? Dood betekent "Ik neem alles van hem. Klaar. Ik neem zijn lichaam weg, ik neem zijn associatie weg, ik neem zijn land weg, Ik neem zijn maatschappij weg, ik neem zijn banksaldo weg, en alles is klaar." Sarva-haraḥ. Sarva betekent alles. Iedereen probeert een hoog banksaldo en groot huis, grote familie, grote automobiel bijeen te brengen... Maar met de dood, alles klaar. Dus dat is grote nood. Soms huilt iemand. Je vindt op het moment van de dood, in coma, zijn oog, druppels komen eruit. Hij denkt, "Ik maakte zo veel dingen zo mooi om comfortabel te leven, en nu ben ik alles aan het verliezen." Grote nood. Ik ken een vriend in Allahabad. Hij was een zeer rijk man. Dus hij was slechts vierenvijftig jaar oud. Dus hij verzocht, huilen, arts, "Dokter, kunt u mij ten minste vier jaar leven geven? Ik had een plan. Ik wilde het af maken." Wat kan de arts doen? "Dat is niet mogelijk, mijnheer. Je moet eruit." Maar deze dwaze mensen, ze weten het niet. Maar we moeten tolereren. We moeten tolereren. Dat wordt hier geadviseerd, dat "Omdat je dit materiële lichaam hebt gekregen, je hebt te tolereren, binnen de schoot van de moeder te leven." Kom er dan uit. Dan kan ik niet spreken. Stel dat ik een kleine baby ben, en een worm bijt me. Ik kan niet zeggen "Moeder" - want op dat moment kan ik niet spreken - "iets bijt op mijn rug." Ik huil, en moeder denkt dat "Het kind heeft honger. Geef hem melk." (gelach) Kijk gewoon hoeveel dit... Ik wil iets, en ik krijg iets anders.. Dat is een feit. Waarom het kind huilt? Hij voelt zich ongemakkelijk. Vervolgens, op deze manier, ik groei. Dan wil ik niet naar school. Ik ben gedwongen om naar school te gaan. Ja. Tenminste, ik was zo. (gelach) Ik wilde nooit naar school. En mijn vader was erg aardig. "Zo goed. Waarom ga je niet naar school?" Ik zou zeggen: "Ik ga morgen." "Okee." Maar mijn moeder was erg voorzichtig. Misschien als mijn moeder niet een beetje streng zou zijn geweest, zou ik geen enige opleiding hebben gekregen. Mijn vader was erg soepel. Ze dwong me. Een man zou me naar school brengen. Eigenlijk, kinderen willen niet naar school. Ze willen spelen. Tegen de wil van de kinderen, moet hij naar school gaan. Dan zijn er de examens, niet alleen naar school gaan.
+Welnu, de kwestie van geluk en ongeluk. Geluk en ongeluk - volgens het lichaam. Een hele rijke man zit er een beetje comfortabel bij. Het algemene geluk en ongeluk, dat is algemeen. Wat is dat algemene? ''Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi-duḥkha-doṣānudarśanam'' ([[NL/BG 13.8-12|BG 13.9]]). Om geboorte te nemen als een hond of als een koning, het leed is hetzelfde. Er is geen verschil, omdat de hond in de baarmoeder van de moeder moet zitten, in een luchtdichte toestand, voor zoveel maanden, en de man, of hij koning is of wat dan ook, hij moet die beproeving ook ondergaan. Er is geen excuus. Dat je geboorte neemt in de familie van een koning betekent het nog niet dat het leed om in de baarmoeder te zitten minder is. En omdat hij geboorte neemt in de baarmoeder van een moederhond, daarom is die van hem groot. Nee, het is hetzelfde. Net zo, op het moment van de dood is er groot leed. Het is zo sterk dat men dit lichaam moet verlaten. Net zoals wanneer de ellende heel groot wordt iemand zelfmoord pleegt. Hij kan het niet tolereren: "Gedaan met dit lichaam." Dus niemand wil dit lichaam verlaten, maar het leed is zo groot dat men gedwongen wordt dit lichaam te verlaten. Dat heet dood.
+In de Bhagavad-gītā vindt je: ''mṛtyuḥ sarva-haraś ca aham''. Kṛṣṇa zegt: "Ik ben de dood." En wat is de betekenis van dood? Dood betekent: "Ik neem alles van hem af. Klaar. Ik neem zijn lichaam, Ik neem zijn vrienden, Ik neem zijn land, Ik neem zijn gemeenschap, Ik neem zijn banksaldo, en alles is afgelopen." ''Sarva-haraḥ''. ''Sarva'' betekent alles. Iedereen probeert een hoog banksaldo, een groot huis, grote familie, grote auto te verkrijgen ... Maar met de dood is alles afgelopen. Dus dat is groot leed. Soms huilt iemand. Je zal zien dat op het moment van de dood, in coma, er druppels uit zijn oog komen. Hij denkt, "Ik maakte zoveel mooie dingen om comfortabel te leven, en nu ben ik alles aan het verliezen." Groot leed. Ik ken een vriend in Allahabad. Hij was een hele rijke man. Dus hij was maar vierenvijftig jaar oud. Dus hij verzocht huilend aan de dokter: "Dokter, kan je mij tenminste vier jaar leven geven? Ik had een plan. Ik wilde het af maken." Wat kan de dokter doen? "Dat is niet mogelijk mijnheer. Je moet eruit." Maar deze domme mensen weten het niet. Maar we moeten het tolereren.
+We moeten tolereren. Dat wordt hier geadviseerd: Omdat je dit materiële lichaam hebt moet je het tolereren om in de baarmoeder te leven. Dan eruit komen. Dan kan ik niet praten. Stel dat ik een kleine baby ben en een worm bijt me. Ik kan niet: "Moeder, iets bijt me op mijn rug" zeggen want ik kan nog niet praten. Ik huil en moeder denkt dat: "Het kind heeft honger, ik zal hem melk geven." (gelach) Kijk aan hoeveel dit ... Ik wil iets, en ik krijg iets anders. Dat is een feit. Waarom huilt het kind? Hij voelt zich ongemakkelijk. Dus op deze manier groei ik op. Dan wil ik niet naar school. Ik word gedwongen naar school te gaan. Ja. Tenminste, ik was zo. (gelach) Ik wilde nooit naar school gaan. En mijn vader was erg aardig. "Dus oké. Waarom ga je niet naar school?" Ik zei: "Ik ga morgen." "Oké." Maar mijn moeder was heel zorgzaam. Misschien, als mijn moeder niet zo streng zou zijn geweest dan zou ik helemaal geen opleiding hebben gekregen. Mijn vader was erg soepel. Dus ze dwong me. Een man bracht me naar school. Eigenlijk willen kinderen niet naar school. Ze willen spelen. Tegen de wil van de kinderen moeten ze naar school gaan. Dan zijn er de examens, niet alleen naar school gaan.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->