NL/Prabhupada 0160 - Krishna is aan het protesteren
Conversation at Airport -- October 26, 1973, Bombay
Dus, de doel van onze Hare Kṛṣṇa beweging is het opleiden van mensen om de waarde van het leven te begrijpen. Het moderne systeem van het onderwijs en de beschaving is zo gedegradeerd dat mensen de waarde van het leven vergeten zijn. Gewoonlijk, in de materiële wereld is iedereen vergeetachtig van de waarde van het leven, maar de menselijke vorm van leven is een kans om het belang van het leven te wekken. In het Śrīmad-Bhāgavatam wordt gesteld, parābhavas tāvad abodha-Jato yavan na jijñāsata ātma-tattvam. Zo lang men niet wakker geporred is tot het bewustzijn van zelfrealizatie. de dwaze levend entiteit, wat hij doet is nederlaag voor hem. Deze nederlaag is er in de lagere levensvormen omdat ze de waarde van het leven niet kunnen begrijpen. Hun bewustzijn is niet gevorderd. Maar zelfs in de menselijke levensvorm, is dezelfde nederlaag verlengd, dat is niet goede beschaving. Dat is bijna een dier beschaving. Ahara-Nidra-bhaya-maithunaṁ ca samānyā etat paśubhir narāṇām. Als mensen gewoon zijn bezig met de vier principes van lichamelijke eisen - eten, slapen, paren en verdedigen - die zichtbaar is in het dierlijk leven ook, dat is dus niet vooruitgang van de beschaving. Dus onze poging van de Hare Kṛṣṇa beweging is het opleiden van mensen om de verantwoordelijkheid van het menselijk leven te nemen. Dit is onze Vedische beschaving. Het probleem van dit leven is niet om de moeite te doen voor enkele jaren voor de tijdspanne van dit leven. Het echte probleem van het leven is hoe je de herhaling van geboorte, dood, ouderdom en ziekte oplost.
Dat is de opdracht in de Bhagavad Gita. Janma-mṛtyu-Jara-vyadhi-duhkha-doṣānudarśanam (BG 13.9). Mensen zijn in verlegenheid gebracht met zoveel problemen van het leven, maar het echte probleem van het leven is hoe de geboorte, dood, ouderdom en ziekte te stoppen. Dus mensen zijn harteloos. Ze zijn zo ellendig geworden dat ze het probleem van het leven niet begrijpen. Lang, lang geleden, toen Visvamitra Muni Mahārāja Dasharatha zag, dus Mahārāja Dasharatha vroeg aan Visvamitra Muni, aihistaṁ yat Tam punar janma jayaya: "Mijn heer, de poging die u probeert om de dood te veroveren, hoe gaat dat? Is er een onderbreking? " Dus dit is onze Vedische beschaving, hoe geboorte, dood, ouderdom en ziekte te veroveren. Maar in deze moderne tijd is er geen dergelijke informatie, noch is iemand geïnteresseerd. Zelfs grote, grote professoren, ze weten niet wat er na het leven is. Zij geloven niet eens dat er leven is na de dood. Dus dit is een blinde beschaving. We proberen ons steentje bij hen te onderwijzen dat het doel van het leven, vooral in de menselijke levensvorm, verschilt van de lichamelijke behoeften van het leven: eten, slapen, paren en verdedigen. In de Bhagavad Gita ook, wordt er gezegd, manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye: (BG 7.3) "Van de vele miljoenen mensen, kan er één proberen om succesvol te worden in zijn leven." Siddhaye, siddhi. Dit is siddhi, hoe geboorte, dood, ouderdom en ziekte te veroveren. En manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye. De moderne geciviliseerde mens is zo saai, hij weet niet wat siddhi is. Ze denken dat "Als ik wat geld heb en een bungalow en een auto, dat is siddhi." Dat is niet siddhi. U kunt voor een paar jaar een zeer mooie bungalow, een auto, leuk gezin hebben. Maar op ieder moment zal deze regeling worden afgewerkt en je moet dan een andere lichaam accepteren. Dat weet je niet. En noch maken zij zorgen om het te kennen. Daarom zijn ze zo saai-headed geworden, alhoewel zijn ze zeer trots op het onderwijs, de vooruitgang van de beschaving. Maar we protesteren. Wij protesteren. Ik ben niet aan het protesteren. Kṛṣṇa is aan het protesteren.
- na māṁ duṣkṛtino mūḍhāḥ
- prapadyante narādhamāḥ
- māyayāpahṛta-jñānā
- āsuraṁ bhāvam āśritāḥ
- (BG 7.15)
Deze idiooten, laagste van de mensheid zijn altijd bezig met zondige activiteiten, deze personen niet nemen tot Kṛṣṇa-bewustzijn. "Nee, er zijn zo veel opgeleide MA, PhD's." Kṛṣṇa zegt, māyayāpahṛta-jñānāḥ. "Blijkbaar zijn ze erg opgeleid, maar hun echte kennis wordt weggehaald door māyā. " Āsuraṁ bhāvam āśritāḥ. Deze atheïstische beschaving is zeer gevaarlijk. Mensen lijden om deze reden. Maar ze zijn niet erg serieus. Dus ze zijn aangepakt door Kṛṣṇa als mūḍhāḥ, idiooten. Na mam duṣkṛtino mūḍhāḥ. Dus we proberen een beetje om deze mūḍhas, mudha beschaving, om ze naar de licht van het spirituele leven te brengen.. Dat is onze bescheiden poging. Maar het is al gezegd, manuṣyāṇāṁ sahasreṣu: (BG 7.3) "Van de vele miljoenen mensen, kunnen zij tot het komen." Manuṣyāṇāṁ sahasreṣu kaścid yatati siddhaye. Maar dat betekent niet dat we zullen stoppen. Net als in onze school, college dagen, Sir Asutosh Mukherjee begon een hogere studie, post-graduate studie klassen in de universiteit. Er waren maar een of twee studenten, maar toch werd de klasse gehandhaafd ten koste van vele duizenden roepies, niet in acht genomen dat er maar een of twee studenten waren. Op dezelfde manier moet deze Hare Krsna beweging blijven doorgaan. Het maakt niet uit of de dwaze mensen het niet begrijpen of er niet naartoe komen. We moeten onze propaganda te maken. Heel hartelijk bedankt.