KA/Prabhupada 1071 - თუ უფალთან ურთიერთობა გვექნება, მასთან ვითანამშრომლებთ, მაშინ ჩვენც გავხდებით ბედნიერ
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
ჩვენ ასევე შეიძლება გვახსოვდეს, რომ როდესაც „კრიშნაზე“ ვსაუბრობთ, ეს არ არის სექტანტური სახელი. სახელი „კრიშნა“ ნიშნავს უდიდეს სიამოვნებას. დამტკიცებულია, რომ უზენაესი უფალი არის მთელი სიამოვნების რეზერვუარი, საუნჯე. ჩვენ ყველა სიამოვნებას მივდევთ. აანანდანაიო 'ბჰიაასაატ (Vedānta-sūtra 1.1.12). ცოცხალი არსებები თუ უფალი, რადგან ცნობიერებით ვართ აღსავსე, შესაბამისად ჩვენი ცნობიერება ბედნიერებას ეძებს. ბედნიერება. უფალი მუდამ ბედნიერია, და თუ მასთან ურთიერთობაში ვიქნებით, ვითანამშრომლებთ მასთან, მასთან ურთიერთობაში მონაწილეობას მივიღებთ, მაშინ ჩვენც გავხდებით ბედნიერები. უფალი ევლინება ამ მოკვდავთა სამყაროს, რომ გვიჩვენოს თავისი ბედნიერებით აღსავსე თამაშები ვრინდავანში. როდესაც უფალი შრი კრიშნა ვრინდავანში იმყოფებოდა, მისი საქმიანობა მეგობარ მენახირე ბიჭებთან ერთად, მის ლამაზმანებთან, მის მეგობრებთან, ქალბატონ მეგობრებთან ერთად, და ვრინდავანის მაცხოვრებლებთან ერთად და მის ბავშვობაში მენახირედ მუშაობისას, და უფალი კრიშნას ყველა ეს თამაშები ბედნიერებით აღსავსე იყო. მთლიანად ვრინდავანი, ვრინდავანის მთელი მოსახლეობა, მას დასდევდა. მათ ეს არ იცოდნენ, კრიშნას გარდა. უფალმა კრიშნამ შეზღუდა საკუთარი მამაც კი, ნანდა მაჰარაჯი, ნახევარღმერთი ინდრას თაყვანისცემაში, რადგან მას სურდა, დაემკვიდრებინა, რომ ხალხს არ ქონოდა საჭიროება თაყანი ეცა ღმრთეების უზენაესი პიროვნების გარდა სხვა ნახევარღმერთებისათვის. რადგან ცხოვრების უზენაეს მიზანს უზენაესი უფლის სამყოფელში დაბრუნება წარმოადგენს. უფალი კრიშნას სასუფეველი აღწერილია ბჰაგავად-გიტას 15-ე თავის, მე-6 ლექსში,
- na tad bhāsayate sūryo
- na śaśāṅko na pāvakaḥ
- yad gatvā na nivartante
- tad dhāma paramaṁ mama
- (BG 15.6)
ნა ტად ბჰაასაიატე სურიო ნა შაშაანკო ნა პაავაკაჰა იად გატვაა ნა ნივარტანტე ტად დჰაამა პარამამ მამა (ბგ 15.6).
ახლა ამ მარადიული ცის აღწერილობა..... ცაზე როდესაც ვსაუბრობთ, რადგან ცის მატერიალური გაგება გვაქვს, შესაბამისად ჩვენ ვფიქრობთ მზიანი, მთვარიანი, ვარსკვლავებიანი, მსგავსი ცის შესახებ. მაგრამ უფალი გვეუბნება, რომ მარადიულ ცაში არ არის მზის საჭიროება. ნა ტად ბჰაასაიატე სურიო ნა შაშაანკო ნა პაავაკაჰა (BG 15.6). ამ მარადიულ ცაში არც მთვარის არსებობაა საჭირო. ნა პაავაკაჰა ნიშნავს, რომ იქ არ ელექროენერგიისა და ცეცხლის არსებობაა საჭირო გასანათებლად რადგან სულიერი ცა უკვე განათებულია ბრაჰმა-ჯიოტის მიერ. ბრაჰმაჯიოტი, იასია პრაბჰაა (Bs 5.40), უზენაესი სასუფევლის სხივები. ახლა, როდესაც ადამიანები სხვა პლანეტების მიღწევას ცდილობენ, უზენაესი უფლის სასუფეველი აღარ არის ძალიან რთულად გასაგები. უზენაესი უფლის სასუფეველი სულიერ ცაზეა და მას გოლოკა ეწოდება. ბრაჰმა-სამჰიტაში კარგად არის განმარტებული, გოლოკა ევა ნივასატი აკჰილაატმა-ბჰუუტაჰა (ბს 5.37). უფალი, თუმცა მუდამ მის სასუფეველში, გოლოკაში, განისვენებს ის მაინც არის აკჰილაატმა-ბჰუუტაჰა, მას აქედანაც შეიძლება, რომ მივმართოთ. და უფალი, შესაბამისად, გვევლინება მისი ნამდვილი ფორმის, სატ-ჩიდ-აანანდა-ვიგრაჰას, საჩვენებლად (ბს 5.1), იმისთვის, რომ ჩვენ არ დაგვჭირდეს მისი წარმოდგენა. წარმოსახვის საკითხიც კი არ დგას.