KA/Prabhupada 1074 - ყველა უბედურება, რასაც მატერიალურ სამყაროში განვიცდით - ეს ყველაფერი ამ სხეულის ბრალია
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
ბჰაგავად-გიტას სხვა ნაწილში ასევე ნათქვამია
- avyakto 'kṣara ity uktas
- tam āhuḥ paramāṁ gatim
- yaṁ prāpya na nivartante
- tad dhāma paramaṁ mama
- (ბგ 8.21)
ავიაკტო 'კშარა იტუ უკტას ტამ ააჰუჰა პარამაამ გატიმ იამ პრააია ნა ნივარტანტე ტად დჰაამა პარამამ მამა (ბგ 8.21).
ავიაკტა ნიშნავს არა გამჟღავნებულს. მატერიალური სამყაროს ნაწილი გამჟღავნებულიც კი არ არის ჩვენთვის. ჩვენი გრძნობები იმდენად არასრულყოფილია, რომ ჩვენ ვერ ვხედავთ რამდენი ვარსკვლავი, რამდენი პლანეტაა ამ მატერიალურ სამყაროში. რა თქმა უნდა, ვედური ლიტერატურის მეშვეობით ვიღებთ ინფორმაციას ყველა ამ პლანეტის შესახებ. ჩვენ შეგვიძლია გვჯეროდეს, ან არ გვჯეროდეს, მაგრამ ყველა მნიშვნელოვანი პლანეტა, რომელთანაც კავშირი გვაქვს, ყველა აღწერილია ვედურ ლიტერატურაში, განსაკუთრებით შრიმად-ბჰაგავატამში. მაგრამ სულიერი სამყარო, რომელიც ამ მატერიალური ზეცის ზემოთ იმყოფება, პარას ტასმაატ ტუ ბჰაავო 'ნიო (ბგ 8.20), მაგრამ ეს ავიაკტა, ეს გაუნჟღავნებელი სულიერი ცა, არის პარამაამ გატიმ, რაც ნიშნავს, უნდა გვინდოდეს, ამ უზენაეს სამეფოში მიღწევის ლტოლვა უნდა გვამოძრავებდეს. და ამ უზენაეს სამეფოში მოხვედრის შემდეგ, იამ პრააპია, ვინ უახლოვდება ან ვინ აღწევს ამ უზენაეს სამეფოს, ნა ნივარტანტე, მას აღარ უწევს უკან, მატერიალურ სამყაროში დაბრუნება. და ეს ადგილი, რომელიც უფლის მარადიული სასუფეველია, ეს ფორმა, როდესაც ჩვენ აღარ გვჭირდება დაბრუნება, უნდა იყოს ჩვენი... (პაუზა) შეიძლება დაისვას კითხვა, რა გზით შეიძლება უფლის უზენაეს სასუფეველში მიღწევა? ესეც განმარტებულია ბჰაგავად-გიტაში. ნათქვამია მე-8 თავში, ლექსებში 5, 6, 7, 8, უზენაესი უფლის ან უზენაესი უფლის სასუფევლის მიღწევის პროცესი ასევე მოცემულია აქ. ამგვარად არის ნათქვამი:
- anta-kāle ca mām eva
- smaran muktvā kalevaram
- yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ
- yāti nāsty atra saṁśayaḥ
- (ბგ 8.5)
ანტა-კაალე ჩა მაამ ევა სმარან მუკტვაა კალევარამ იაჰა პრაიაატი სა მად-ბჰაავამ იაატი ნაასტი ატრა სამშაიაჰა (ბგ 8.5).
ანტა-კაალე, ცხოვრების ბოლოს, სიკვდილის დროს. ანტა-კაალე ჩა მაამ ევა. ის, ვინც კრიშნაზე ფიქრობს, სმარან, თუ გახსენება შეუძლია. მომაკვდავი, სიკვდილის მომენტში, თუ იხსენებს კრიშნას ფორმას და ამგვარად გახსენებისას თუ გამოდის მოცემული სხეულიდან, იგი უეჭველად სულიერ სამეფოს უახლოვდება, მად-ბჰაავამ. ბჰაავამ ნიშნავს სულიერ ბუნებას. იაჰა პრაიაატი სა მად-ბჰაავამ იაატი. მად-ბჰაავამ ნიშნავს უზენაესი პიროვნების ბუნების ან ტრანსცენდენტული ბუნების მსგავსი. როგორც ზემოთ ავხსენით, უზენაესი უფალი არის სატ-ჩიდ-აანანდა-ვიგრაჰა (ბს 5.1). მას გააჩნია ფორმა, მაგრამ მისი ფორმა მარადიულია, სატ; და ცოდნით აღსავსე, ჩიტ; და ნეტარებით აღსავსე, აანანდა. ახლა შეგვიძლია შევადაროთ ჩვენს ახლანდელ სხეულს, არის თუ არა ეს სხეული სატ-ჩიდ-აანანდა. არა. ეს სხეული არის ასატ. იმის ნაცვლად, რომ იყოს სატ, ის არის ასატ. ანტავანტა იმე დეჰაა (ბგ 2.18), ბჰაგავად-გიტა გვეუბნება, რომ ეს სხეული არის ანტავატ, წარმავალი. და... სატ-ჩიდ-აანანდა. იმის მაგივრად, რომ გახდეს სატ, ის არის ასატ, საწინააღმდეგო. და იმის ნაცვლად, რომ გახდეს ჩიდ, ცოდნით აღსავსე, ის უგუნურებითაა აღსავსე. ჩვენ არ გაგვაჩნია ცოდნა სულიერი სამყაროს შესახებ, არც ამ მატერიალური სამყაროს სრულყოფილი ცოდნა გვაქვს. იმდენი რამე უაცნობია ჩვენთვის, შესაბამისად, ეს სხეული უმეცარია. იმის ნაცვლად, ცოდნით აღსავსე რომ გახდეს, ის უგუნურია. სხეული წარმავალია, უმეცრებით აღსავსე და ნირაანანდა. იმის ნაცვლად, რომ გახდეს ნეტარებით აღსავსე, ის უბედურებითაა გავსებული. ამ მატერიალურ სამყაროში რაც კი უბედურებას განვიცდით, ყველაფერი ამ სხეულის ბრალია.