KA/Prabhupada 1061 - ამ ბჰაგავად-გიტას საგანს ხუთი განსხვავებული ჭეშმარიტების გაგება წარმოადგენს
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
Le Seigneur Kṛṣṇa descend en ce monde yadā yadā hi dharmasya glānir bhavati (BG 4.7), dans le seul but d'établir ce qu'est le vrai but de la vie. Lorsque l'homme oubile ce qu'est le vrai but de la vie, la mission dévolue à la forme de vie humaine, c'est ce qu'on appelle dharmasya glāniḥ, une atteinte grave à la possibilité pour l'être humain d'agir selon sa condition. Dans de telles circonstances, parmi la multitude des êtres humains, s'il en est un dans l'esprit de qui s'éveille la compréhension de sa condition, alors, la Bhagavad-gītā est énoncée pour lui. Nous sommes engloutis par la tigresse de l'ignorance, et le Seigneur, parce qu'il est miséricordieux, sans qu'ils le méritent, envers les êtres vivants, surtout envers l'être huamin, a énoncé la Bhagavad-gītā, faisant de son ami Arjuna son élève.
Il est certain qu'Arjuna... Etant un associé du Seigneur Kṛṣṇa, il était au-dessus de toute ignorance. Cependant, Arjuna a été plongé dans l'ignorance sur le champ de bataille de Kurukṣetra dans le seul but de lui permettre d'interroger le Seigneur suprême sur les problèmes de la vie, afin que le Seigneur puisse les lui expliquer, au bénéfice des générations futures, qu'il puisse lui donner les indications nécessaires pour qu'il puisse ébaucher le plan de sa vie et agir de manière à ce que sa vie, sa mission à remplir durant sa vie humaine, atteigne sa perfection.
Ainsi, le contenu de la Bhagavad-gītā consiste en cinq vérités distinctes. La première de ces vérités est la nature de Dieu. C'est la première étape de l'étude de la science de Dieu. Cette science de Dieu est expliquée ici. Ensuite, la position constitutive des êtres vivants, ou jīva. Īśvara et jīva. Le Seigneur, le Seigneur suprême, est appelé īśvara. Īśvara désigne celui qui contrôle et jīva, les êtres vivants, ce sont... Les jīvas, les êtres vivants, ne sont pas īśvara, celui qui contrôle. Ils sont ceux qui sont soumis à son contrôle. De façon erronée, si je dis: "Je ne suis soumis à aucun contrôle, je suis libre", ce ne sont pas les propos d'un homme sain d'esprit. Un être vivant est contrôlé à tous points de vue. Du moins, tant qu'il vit de manière conditionnée, il est contrôlé. Donc, la Bhagavad-gita traite d'īśvara, celui au pouvoir absolu de qui tout est soumis, des êtres vivants qui sont sous son contrôle, et de prakṛti, la nature, la nature matérielle. Le sujet suivant est le temps, la durée de l'existence de l'univers entier, c'est-à-dire la manifestation de la nature matérielle et la durée du temps, à savoir le temps éternel. Elle aborde aussi le karma. Le karma désigne l'activité. Tout, l'univers tout entier, toute la manifestation cosmique, tout est empli d'activités de toutes sortes. Les êtres vivants, en particulier, sont engagés dans toutes sortes d'activités. Donc, nous devons apprendre de la Bhagavad-gītā, īśvara, ce qu'est Dieu, jīva, ce que sont les êtres vivants, et prakṛti, ce qu'est la manifestation cosmique, et comment elle est contrôlée par le temps, et ce que sont ces activités.
Quant à ces cinq questions, la Bhagavad-gītā établit que le Dieu suprême, Kṛṣṇa, le Brahman, le Paramātmā... Vous pouvez l'appeler comme vous voulez. Mais il est celui au pouvoir absolu de qui tout est soumis. Il existe un suprême souverain. Ce suprême souverain est le plus grand entre tous. Et les êtres vivants, ils sont, en qualité, identiques au suprême souverain, tout comme le suprême souverain, le Seigneur, au pouvoir de qui tout l'univers, toute la nature matérielle sont soumis... Il est expliqué plus loin dans la Bhagavad-gītā que cette nature matérielle n'est pas indépendante. Elle agit sous la direction du Seigneur suprême. Mayādhyakṣeṇa prakṛtiḥ sūyate sa-carācaram (BG 9.10). "La nature matérielle agit sous ma direction," mayādhyakṣeṇa, "sous ma supervision."
ამ ბჰაგავად-გიტას საგანს ხუთი განსხვავებული ჭეშმარიტების გაგება წარმოადგენს ამირად უფალი კრიშნა გვევლინება, იადჰა იადჰა ჰი დჰარმასია გლაანირ ბჰავატი (BG 4.7) მხოლოდ სიცოცხლის ჭეშმარიტი მიზნის დასამკვიდრებლად. როდესაც ადამიანი ივიწყებს სიცოცხლის ჭეშმარიტ მიზანს, სიცოცხლის ადამიანური ფორმის მისიას, მაშინ ამას ეწოდება დჰარმასია გლაანირ, ადამიანის საქმიანობაში წინასწორობის დარღვევა. ამგვარ გარემოებაში, უამრავ ადამიანთაგან, რომელიც იღვიძებს, ვინც თავის სულს აღვიძებს ამ მდგომარეობის გასაცნობიერებლად, ეს ბჰაგავად-გიტა მისთვის არის მოთხრობილი. ჩვენ უმეცრების ძუ ვეფხვის გადაყლაპულებს ვგავართ, და უფალი, იმყოფება რა ცოცხალი არსებების მიმართ უმიზეზოდ მოწყალე, განსაკუთრებით ადამიანების მიმართ, იგი გვიყვება ბჰაგავად-გიტას, თავის მეგობარ არჯუნას მოწაფედ წარმოგვიჩენს.
არჯუნა უეჭველად... რადგან უფალი კრიშნას თანამგზავრი იყო, ნებისმიერ უმეცრებაზე მაღლა იდგა. მაგრამ მაინც, არჯუნა უმეცრებაში იქნა ჩაგდებული კურუკშეტრას ბრძოლის ველზე მხოლოდ იმისთვის, რომ უზენაესი უფლისთვის ცხოვრებისეული პრობლემების შესახებ კითხვები დაესვა, რომ უფალს შეძლებოდა მათი ახსნა ადამიანთა მომავალი თაობების საკეთილდღეოდ, მისი ცხოვრების გეგმის მოსახაზად და მისი მიხედვით სამოქმედოდ, ასე, რომ მისი ცხოვრება, მისი ადამიანად ცხოვრების მისია, სრულყოფილი გაეხადა.
ამრიგად ამ ბჰაგავად-გიტას საგანს ხუთი სხვადასხვა ჭეშმარიტების გაგება წარმოადგენს. პირველი ჭეშმარიტებაა, თუ რას წარმოადგენს ღმერთი. ეს ღმერთის შესახებ მეცნიერების საწყისი შესწავლაა. ამრიგად, აქ ახსნილია მეცნიერება ღმერთის შესახებ. შემდგომ, ცოცხალი არსების, ჯივას, კონსტიტუციური მდგომარეობა. იშვარა და ჯივა. უფალი, უზენაესი უფალი, მას იშვარას უწოდებენ. იშვარა ნიშნავს, ის, ვინ აკონტროლებს, ხოლო ჯივა, ცოცხალი არსებები არიან... ჯივები, ცოცხალი არსებები, არ არიან იშვარა, ანუ ვინც აკონტროლებს. მათ თავად უწევენ კონტროლს. ხელოვნურად თუ განვაცხადებ „მე არ მაკონტროლებენ, მე თავისუფალი ვარ,“ ეს არ მიგვანიშნებს საღადმოაზროვნე ადამიანზე. ცოცხალი არსება ყველა ასპექტით კონტროლირებადია. სულ ცოტა, მისი განპირობებული სიცოცხლე კონტროლირებადია. ამგვარად, ამ ბჰაგავად-გიტას საგანი გვაგებინებს იშვარას, უზენაეს მაკონტროლებელს, აგრეთვე, კონტროლირებდ ცოცხალი არსებებს, და პრაკრიტის, ბუნებას, მატერიალურ ბუნებას. შემდეგია დრო, ან მთელი სამყაროს არსებობის ხანგრძლივობა, ან მატერიალური ბუნების ეს გამოვლინება, და დროის ხალნგრძლივობა, ან მარადიული დრო. და კარამა. კარმა ნიშნავს საქმიანობას. ყველაფერი, მთელი სამყარო, სრულად კოსმიური გამოვლინება აღსავსეა სხვადასხვაგვარი საქმიანობით. განსაკუთრებით ცოცხალი არსებები, ისინი ჩართულნი არიან სხვადასხვა საქმიანობებში. ამრიგად, ბჰაგავად-გიტადან უნდა ვისწავლოთ იშვარა, რა არის ღმერთი, ჯივა, რას წარმოადგენენ ეს ცოცხალი არსებები, და პრაკრიტი, რას წარმოადგენს ეს კოსმიური გამოვლინება, და როგორ კონტროლდება ის დროის მიერ, და რას წარმოადგენენ ეს საქმიანობები?
ამრიგად, ამ ხუთი საგნიდან, ბჰაგავად-გიტაში დამკვიდრებულია, რომ ღმრთეების უზენაესი პიროვნება, ან კრიშნა, ან ბრაჰმანი ან პარამატმა... შეგიძლიათ, რაც გინდათ ის დაუძახოთ. მაგრამ უზენაესი მაკონტროლებელი. არსებობს უზენაესი მაკონტროლებელი. ამრიგად, უზენაესი მაკონტროლებელი ყველაზე დიადია. და ცოცხალი არსებები, თვისობრივად ისინი უზენაესი მაკონტროლებლის მსგავსნი არიან. უზენაესი მაკონტროლებლის, უფლის მსგავსად, იგი აკონტროლებს სამყაროსეულ საქმეებს, მატერიალურ ბუნებას, როგორ... ბჰაგავად-გიტას მომდევნო თავებში იქნება განმარტებული, რომ ეს მატერიალური ბუნება არ არის დამოუკიდებელი. იგი უზენაესი უფლის გამგებლობის ქვეშ მოქმედებს. მაიადჰიაკშენა პრაკრტიჰ სუიატე სა-ჩარაჩარამ (BG 9.10) „ეს მატერიალური ბუნება ჩემი გამგებლობის ქვეშ მოქმედებს,“ მაიადჰიაკშენა, „ჩემი ზედამხედველობის ქვეშ.“