MK/Prabhupada 1074 - Сите Мизерии Со Кои се Соочуваме во овој Материјален Свет - Настануваат Поради Ова Тело
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
На друго место во Бхагавад Гита е исто така речено: "Авјакто кшара итј уктас там ахуха парамам гатим (БГ 8.21), ( Тоа Мое врховно пребивалиште се нарекува неманифестирано и непогрешиво и тоа е врвна цел...), Јам прапја на нивартанте тад дхама парамам мама (БГ 8.21), ( Кога некој ќе стигне таму - никогаш повеќе не се враќа назад. Тамо е и Моето врховно пребивалиште. ). Авјакта значи неманифестиран. Дури и материјалниот свет, не е целосно манифестиран пред нас. Нашите сетила се толку несовршени, што ние не можеме да видиме колку ѕвезди, колку планети има во овој материјален универзум. Секако, низ Ведската литература, добиваме информација за сите планети. Можеби веруваме, можеби не, но сите важни планети кои не засегаат и со кои сме во допир, се опишани во Ведската литература, посебно во Шримад Бхагаватам. Духовниот свет, кој се наоѓа над овој материјален свет е опишан како парас тасмат ту бхаво нјо (БГ 8.20), ( Сепак постои уште една природа која е вечна и трансцедентална...), но таа авјакта, тоа неманифестирано духовно небо е парамам гатим ( Мое вечно пребивалиште ), и личноста треба да копнее, за да го достигне тоа Врховно царство на Господ. И кога, таа личност ќе дојде во Врховното царство на Бог, јам прапја, тогаш, личноста не се враќа повеќе во материјалниот свет, на нивартанте. И тоа место, кое е вечно пребивалиште на Господ, тоа место од кое не мораме повеќе да се вратиме, тоа треба да биде наша конечна цел. Сега може да биде поставено прашањето, кој е начинот да се достигне врховното пребивалиште на Господ? Тоа, исто така е опишано во Бхагавад Гита. Речено е во 8-мото Поглавје, стиховите 5, 6, 7, 8, дека процесот на достигање на Севишниот Господ или Врховното Пребивалиште на Господ исто така е објаснето таму. Речено е вака: Аната-кале ца мам ева смаран муктва калеварам (БГ 8.5), ( Секој кој во време на смрта - ќе го напушти телото сеќавајќи се на Мене и единствено на Мене ...), Јаха прајати са мад-бхавам јати настј атра самшајаха (БГ 8.5), ( Во истиот момент ја достигнува мојата природа; за ова нема сомнеж ). Анта - кале, на крајот на животот, во време на смртта. Анта - кале ца мам ева ( Оној кој во време на смртта мисли на мене...) Оној кој мисли на Кришна, смаран, и кој се сеќава на него, таа личност која е на смртната постела, ако се сети на формата на Кришна и додека се сеќава на него, на тој начин го напушта моменталното тело, тогаш таа сигурно ќе го достигне духовното царство, мад - бхавам. Бхавам значи духовна природа. Јаха прајати са мад - бхавам јати (БГ 8.5), ( во истиот момент ја достигнува мојата природа ). Мад-бхавам значи трансцедентална природа на Врховното Битие. Како што објаснивме погоре, Севишниот Бог е сат-чит-ананда-виграха ( БС 5.1 ), ( Форма исполнета со вечност, знаење и блаженство ). Тој има Своја форма, но Неговата форма е вечна, сат; и преполна со знаење, чит; и преполна со блаженство, ананда. Сега, ние можеме да правиме споредба, дали тоа наше тело е сат-чит-ананда. Не. Ова тело е асат, наместо да е сат. Антаванта име деха (БГ 2.18), Бхагавад гита вели дека ова тело е антават, краткотрајно, расипливо. И...Сат-чит-ананда. Наместо, телото да постане сат ( вечно ), тоа е асат ( непостојано ), токму спротивното. И наместо да постане чит, преполно со знаење, тоа е преполно со незнаење. Немаме знаење за духовното царство, ниту пак имаме совршено знаење за материјалниот свет. Толку многу работи ни се непознати, што значи дека ова наше тело е полно со незнаење. Наместо, да постане преполно со знаење, тоа останува неуко. Материјалното тело е конечно, расипливо, полно со незнаење и нирананда. Наместо, да биде преполно со блаженство, преполно е со мизерија. Сите тие мизерии, со кои се соочуваме во овој материјален свет, сите се предизвикани од телото.