NE/Prabhupada 0375 - भजहू रे मन तात्पर्य-भाग २: Difference between revisions

Latest revision as of 20:25, 29 January 2021

Previous Page - Video 0374

Next Page - Video 0376

Purport to Bhajahu Re Mana -- San Francisco, March 16, 1967

त जीवन धेरै ढलमल अवस्था र डरलाग्दो अवस्थामा छ | त्यसैले मानिसले यो मानव जीवनको फाइदा लिएर तुरुन्तै कृष्णभावनामा संलग्न हुनुपर्छ | यो सबैजनाको मनसँग बिन्ति हुनुपर्छ, " मेरो प्यारो मन, मलाई यो डरलाग्दो अवस्थामा लिएर नजाऊ | कृपया मलाई कृष्णभावनामै राख |" तसर्थ कृष्णभावना कसरि प्राप्त गर्न सकिन्छ भनेर पनि गोविन्द दासले व्याख्या गर्नुभएको छ | उहाँले भन्नुहुन्छ, श्रवण, कीर्तन, स्मरण, वन्दन, पाद-सेवन, दास्य रे, पूजन, सखी-जन, आत्म-निवेदन गोविन्द-दास-अभिलाष रे | अभिलाष भनेको आकांक्षा, आशा वा महत्वाकांक्षा हो | उहाँले नवधा विधिमा संलग्न भएर भक्त बन्ने आकांक्षा राख्नुभएको छ | पहिलो कुरा श्रवण हो | श्रवण भनेको सुन्नु | हामीले अधिकारीहरुबाट श्रवण गर्नुपर्छ | त्यो अाध्यात्मिक जीवन वा कृष्णभावनाको सुरुवात हो | जस्तै अर्जुन | उहाँले कृष्णबाट श्रवण गरेर आफ्नो अाध्यात्मिक चेतना वा कृष्णभावना प्राप्त गर्नुभएको थियो | त्यसैगरी, हामीले पनि कृष्ण वा उहाँको प्रतिनिधिबाट श्रवण गर्नुपर्छ | जसले कृष्णको वाणी यथारूप प्रस्तुत गर्छ - हामीले उहाँबाट श्रवण गर्नुपर्छ किनकि वर्तमान समयमा हामीसँग प्रत्यक्ष श्रवण गर्नका लागि कुनै अवसर छैन | कृष्णबाट सिधै श्रवण गर्ने अवसर पनि छ | यसको व्यवस्था पनि छ | कृष्ण सबैको ह्रदयमा विराजमान हुनुहुन्छ र सबैले उहाँबाट सजिलै श्रवण गर्न सक्छन् , जहाँ पनि र जहिले पनि, तर उसले कसरि श्रवण गर्ने भनेर तालिम प्राप्त गर्नुपर्छ | त्यस प्रयोजनका लागि उसलाई कृष्णको प्रतिनिधिको मद्दत चाहिन्छ | त्यसैले चैतन्य महाप्रभुले भन्नुहुन्छ कि मानिसले कृष्णको भक्तिमय सेवा सजिलै प्राप्त गर्न सक्छ, कृष्ण र गुरुको मिश्रित कृपाको मद्दतले | गुरु-कृष्ण-कृपाय पाय भक्ति लता-बीज (चै च मध्य १९|१५१) | अाध्यात्मिक गुरुको कृपाले, र कृष्णको कृपाले, हामीले कृष्णलाई भक्तिमय सेवा गर्ने अवसर पाउँछौं | चैतन्य चरितामृतमा पनि भनिएको छ,कि, अाध्यात्मिक गुरु कृष्णको प्रत्यक्ष अभिव्यक्ति हुनुहुन्छ | भक्तहरुको माझमा कृष्ण अाध्यात्मिक गुरु बनेर आउनुहुन्छऽ जसरि सूर्य तिम्रो कोठामा प्रकाशको रुपमा आउँछन् | यद्यपि सूर्य तिम्रो कोठा, तिम्रो शहर वा तिम्रो देश भित्र पस्दैनन् - उनी करोडौं मिल टाढा छन्- तर, उनी आफ्नो शक्ति - प्रकाश मार्फत जहाँ पनि प्रवेश गर्न सक्छन् | त्यसैगरी कृष्ण पनि आफ्नो विभिन्न शक्ति मार्फत जहाँ पनि प्रवेश गर्न सक्नुहुन्छ | र कृष्णबाट उक्त प्रकाश ग्रहण गर्नका लागि हामीले श्रवण गर्नुपर्छ | श्रवण निकै महत्वपूर्ण छ | त्यसैले गोविन्द दासले भन्नुहुन्छ, श्रवण | श्रवण भनेको सुन्नु हो | र जसले राम्ररी सुनेको छ, उसको अर्को चरण भनेको किर्तनम् हुन्छ | जस्तै हाम्रा युवाहरु, जसले अलिकति राम्ररी सुनेका छन्, उनीहरु अहिले सडक सडकमा गएर कीर्तन गर्न निकै आतुर छन् | यो स्वाभाविक प्रक्रिया हो | यो होइन कि तिमी श्रावण गरेर चुप लागेर बस्छौ | होइन | अर्को चरण भनेको कीर्तनम् हुन्छ | चाहे जप गरेर हुन्छ, वा लेखेर हुन्छ, वा बोलेर हुन्छ, वा प्रचार गरेर हुन्छ, त्यहाँ कीर्तन हुन्छ | त श्रवणं कीर्तनम्, पहिले सुन्नुपर्छ अनि कीर्तन गर्नुपर्छ | र कसको बारेमा श्रवण र कीर्तन गर्ने ? विष्णुको बारेमा, अरु बेकार कुराको बारेमा होइन | श्रवणम् कीर्तनम् विष्णो: (श्री भा ७|५|२३) | यी कुराहरु शास्त्रमा बताइएको छ | साधारण मानिसहरु पनि श्रवण र कीर्तनमा संलग्न छन् | उनीहरुले पत्रिका मार्फत कुनै राजनीतिज्ञको बारेमा सुनिरहेका हुन्छन्, र सारा दिन त्यसैको बारेमा विचार-विनिमय र कीर्तन गर्छन्, "ओहो, यो मानिस नियुक्त हुने सम्भावना छ | यो मानिस छनौट हुने सम्भावना छ |" त श्रवण र कीर्तन जता पनि हुन्छ | तर यदि तिमीलाई अाध्यात्मिक मुक्ति चाहिन्छ भने तिमीले विष्णुको बारेमा श्रवण र कीर्तन गर्नुपर्छ, अरु कसैको बारेमा होइन | श्रवणम् कीर्तनम् विष्णो: | कवि गोविन्द दासले गाउनुहुन्छ, श्रवणम् , किर्तनम्, स्मरणम्, वन्दनम् , पाद-सेवन, दास्य रे | यी विभिन्न प्रक्रियाहरु हुन्: श्रवण गर्नु, कीर्तन गर्नु, स्मरण गर्नु, मन्दिरमा आराधना गर्नु, सेवामा संलग्न हुनु | उहाँले नवधा भक्तिका सम्पूर्ण अङ्गहरुमा संलग्न हुने इच्छा व्यक्त गर्नुभएको छ | अन्त्यमा, पूजन सखी-जन | सखी-जन भनेको भगवान्‌का निकटतम भक्तहरुलाई खुसी बनाउनु हो | र आत्म-निवेदन | आत्म भनेको आफु , र निवेदन भनेको समर्पण | गोविन्द-दास-अभिलाष | यस भजनका रच्ने कविको नाम गोविन्द-दास हो, र उहाँले आफ्ना इच्छा यिनै हुन् भनेर व्यक्त गर्नुभएको छ | उहाँ यसप्रकार आफ्नो मनुष्य जीवनको सदुपयोग गर्न चाहनुहुन्छ | यो नै यस भजनको सार हो |

@@ Line 17: / Line 17: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|ZKTlo9qRmo8|भजहू रे मन तात्पर्य-भाग २<br />- Prabhupāda 0375}}
+{{youtube_right|bt7PvTdwzn4|भजहू रे मन तात्पर्य-भाग २<br />- Prabhupāda 0375}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
@@ Line 30: / Line 30: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
-त जीवन धेरै ढुलमुल छ र डरलाग्दो विष हो | त्यसैले एकले तो मानव जीवनको फाइदा लिनुपर्छ र तुरुन्तै कृष्ण चेतनामा संलग्न हुनुपर्छ | यो सबैजनाको मनसँग बिन्ति हुनुपर्छ, " मेरो प्यारो मन, मलाई यो डरलाग्दो विषमा लिएर नजाऊ | कृपया मलाई कृष्ण चेतनामै राख्नुहोस |" त्यसैले कृष्ण चेतना, यो कसरि पाउँन सकिन्छ, त्यो पनि गोविन्द दासले ब्याख्या गर्नुभएको छ | उहाँ भन्नुहुन्छ, श्रवण, कीर्तन, स्मरण, वन्दन, पाद-सेवन, दास्य रे, पूजन, सखी-जन, आत्म-निवेदन गोविन्द-दास-अभिलाष रे | अभिलाष भनेको आकांक्षा, आशा वा महत्वाकांक्षा हो | उहाँको आकांक्षा नौ प्रकारले भक्त बन्ने हो | पहिलो कुरा श्रवण हो | श्रवण भनेको सुन्नु | एकले अधिकारीहरु बाट सुन्नुपर्छ | त्यो अध्यात्मिक जीवन वा कृष्ण चेतनाको सुरुवात हो | जस्तै अर्जुन | उहाँले आफ्नो अध्यात्मिक चेतना,वा कृष्ण चेतना कृष्णबाट सुनेर पाए | त्यसरी नै, एकले कृष्णबाट वा उहाँको प्रतिनिधिबाट सुन्नुपर्छ | जसले कृष्णको वाणी जस्ताको त्यस्तै प्रस्तुत गर्छ - ऊ बाट सुन्नुपर्छ | किनकि अहिलेको समयमा हामीसँग सिधै सुन्ने मौका छैन | कृष्णबाट सिधै सुन्न | त्यहाँ व्यवस्था हुन्छ | कृष्ण सबैको ह्रदयमा हुनुहुन्छ र सबैले उहाँबाट सजिलै सुन्न सक्छन् , जहाँ पनि र जहिले पनि, तर ऊ सँग कसरि सुन्ने भन्ने तालिम हुनुपर्छ | त्यसको लागि उसलाई कृष्णको प्रतिनिधिको मद्धत चाहिन्छ | त्यसैले चैतन्य महाप्रभु भन्नुहुन्छ एकले कृष्णको भक्तिमय सेवा पाउन सक्छ, जब कृष्ण र गुरुको मिस्रित कृपा आउँछ | गुरु-कृष्ण-कृपाय पाय भक्ति लता-बीज ( चै च मध्य १९|१५१)| अध्यात्मिक गुरुको कृपा, र कृष्णको कृपाबाट, एकले कृष्णलाई भक्तिमय सेवा गर्ने मौका पाउँछ | त्यसैले चैतन्य चरिताम्रितमा भनिएको छ,कि, अध्यात्मिक गुरु कृष्णको अभिव्यक्ति हुनुहुन्छ | कृष्ण भक्तहरुको माझमा अध्यात्मिक गुरु बनेर आउनुहुन्छ जसरि सुर्य तिम्रो कोठामा प्रकाशको रुपमा आउँछ | यद्यपि सुर्य तिम्रो कोठा वा तिम्रो शहर वा तिम्रो देश भित्र पस्दैन - ऊ धेरै करोडौ मिल टाढा छ- त्यहि पनि, ऊ जहाँ पनि छिर्न सक्छ उसको शक्तिबाट, प्रकाश | त्यसरी नै कृष्ण उहाँको विभिन्न शक्तिबाट जहाँपनि छिर्न सक्नुहुन्छ | र कृष्णबाट प्रकाश लिन, एकले सुन्नु पर्छ | श्रवन धेरै महत्वपूर्ण छ | त्यसैले गोविन्द दास भन्नुहुन्छ, श्रवण | श्रवण भनेको सुन्नु | र जसले राम्ररी सुनेको छ, उसको अर्को चरण भनेको किर्तानम हुन्छ | जस्तै हाम्रा युवाहरु जसले अलि राम्ररी सुनेका छन्, अहिले उनीहरु जप गर्न धेरै आतुर छन्, सडक सडकमा गएर | यो प्राकृतिक प्रक्रिया हो | यो हैन कि तिमि सुन, तर त्यसलाई बन्द गर | हैन | अर्को चरण भनेको किर्तनम् हुन्छ | चाहे जप गरेर हुन्छ, वा लेखेर हुन्छ, वा बोलेर हुन्छ, वा प्रचार गरेर हुन्छ, किर्तन त्यहाँ हुन्छ | त श्रवणं कीर्तनम्, पहिले सुन्नुपर्छ अनि जप | र सुन्ने र जप कसको गर्ने ? विष्णुको, अरु बेकारहरुको हैन | श्रवणम् किर्तानम् विष्णो:( श्री भ ७|५|२३) | यी कुराहरु शास्त्रमा भनिएको छ | साधारण मानिसहरु, उनीहरु पनि सुन्न र जप गर्न संलग्न छन् | उनीहरुले पत्रिकामा कोहि राजनीतिज्ञको सुनेका छन्, र पुरै दिन उनीहरु विचार-विनिमय गर्छन् र जप, " ओ, यो मानिस नियुत हुने छ | यो मानिस नियुत हुने छ |" त सुन्ने र बोल्ने जहाँ पनि छ | तर यदि तिमीलाई अध्यात्मिक मुक्ति चाहिन्छ भने तिमीले विष्णुको बारेमा सुन्ने र जप गर्नुपर्छ, अरु कसैको नि हैन | श्रवणम् किर्तानम् विष्णो: त्यसैले कविहरुले गाउँनु भएको छ, श्रवणम् , किर्तनम्, स्मरणम्, वन्दनम् , पाद-सेवन, दास्य रे. त यी विभिन्न प्रक्रियाहरु हुन् : श्रवण गर्नु, जप गर्नु, सम्झिनु , मन्दिरमा पुजा गर्नु, आफुलाई सेवामा संलग्न गराउनु | त उहाँले इच्छा गर्नुभएको छ सबै नौ प्रकारका भक्तिमय सेवा | अन्तमा, पूजन सखी-जन | सखी-जन भनेको जो गुप्त भक्त हुन्छन्, उनीहरुलाई संतुस्ट बनाउन | र आत्म-निवेदन | आत्म भनेको आफु , र निवेदन भनेको समर्पण | गोविन्द-दास-अभिलाष | कविको नाम गोविन्द-दास हो, र उहाँले भन्नु भएको छ उहाँको इच्छा यी हुन् | उहाँ यो मानव जीवन यसरि प्रगोय गर्न चहानुहुन्छ | यो नै यो भजनको सार हो |
+त जीवन धेरै ढलमल अवस्था र डरलाग्दो अवस्थामा छ | त्यसैले मानिसले यो मानव जीवनको फाइदा लिएर तुरुन्तै कृष्णभावनामा संलग्न हुनुपर्छ | यो सबैजनाको मनसँग बिन्ति हुनुपर्छ, " मेरो प्यारो मन, मलाई यो डरलाग्दो अवस्थामा लिएर नजाऊ | कृपया मलाई कृष्णभावनामै राख |" तसर्थ कृष्णभावना कसरि प्राप्त गर्न सकिन्छ भनेर पनि गोविन्द दासले व्याख्या गर्नुभएको छ | उहाँले भन्नुहुन्छ, श्रवण, कीर्तन, स्मरण, वन्दन, पाद-सेवन, दास्य रे, पूजन, सखी-जन, आत्म-निवेदन गोविन्द-दास-अभिलाष रे | अभिलाष भनेको आकांक्षा, आशा वा महत्वाकांक्षा हो | उहाँले नवधा विधिमा संलग्न भएर भक्त बन्ने आकांक्षा राख्नुभएको छ | पहिलो कुरा श्रवण हो | श्रवण भनेको सुन्नु | हामीले अधिकारीहरुबाट श्रवण गर्नुपर्छ | त्यो अाध्यात्मिक जीवन वा कृष्णभावनाको सुरुवात हो | जस्तै अर्जुन | उहाँले कृष्णबाट श्रवण गरेर आफ्नो अाध्यात्मिक चेतना वा कृष्णभावना प्राप्त गर्नुभएको थियो | त्यसैगरी, हामीले पनि कृष्ण वा उहाँको प्रतिनिधिबाट श्रवण गर्नुपर्छ | जसले कृष्णको वाणी यथारूप प्रस्तुत गर्छ - हामीले उहाँबाट श्रवण गर्नुपर्छ किनकि वर्तमान समयमा हामीसँग प्रत्यक्ष श्रवण गर्नका लागि कुनै अवसर छैन | कृष्णबाट सिधै श्रवण गर्ने अवसर पनि छ | यसको व्यवस्था पनि छ | कृष्ण सबैको ह्रदयमा विराजमान हुनुहुन्छ र सबैले उहाँबाट सजिलै श्रवण गर्न सक्छन् , जहाँ पनि र जहिले पनि, तर उसले कसरि श्रवण गर्ने भनेर तालिम प्राप्त गर्नुपर्छ | त्यस प्रयोजनका लागि उसलाई कृष्णको प्रतिनिधिको मद्दत चाहिन्छ | त्यसैले चैतन्य महाप्रभुले भन्नुहुन्छ कि मानिसले कृष्णको भक्तिमय सेवा सजिलै प्राप्त गर्न सक्छ, कृष्ण र गुरुको मिश्रित कृपाको मद्दतले | गुरु-कृष्ण-कृपाय पाय भक्ति लता-बीज ([[vanisource: cc madhya 19.159|चै च मध्य १९|१५१]]) | अाध्यात्मिक गुरुको कृपाले, र कृष्णको कृपाले, हामीले कृष्णलाई भक्तिमय सेवा गर्ने अवसर पाउँछौं | चैतन्य चरितामृतमा पनि भनिएको छ,कि, अाध्यात्मिक गुरु कृष्णको प्रत्यक्ष अभिव्यक्ति हुनुहुन्छ | भक्तहरुको माझमा कृष्ण अाध्यात्मिक गुरु बनेर आउनुहुन्छऽ जसरि सूर्य तिम्रो कोठामा प्रकाशको रुपमा आउँछन् | यद्यपि सूर्य तिम्रो कोठा, तिम्रो शहर वा तिम्रो देश भित्र पस्दैनन् - उनी करोडौं मिल टाढा छन्- तर, उनी आफ्नो शक्ति - प्रकाश मार्फत जहाँ पनि प्रवेश गर्न सक्छन् | त्यसैगरी कृष्ण पनि आफ्नो विभिन्न शक्ति मार्फत जहाँ पनि प्रवेश गर्न सक्नुहुन्छ | र कृष्णबाट उक्त प्रकाश ग्रहण गर्नका लागि हामीले श्रवण गर्नुपर्छ | श्रवण निकै महत्वपूर्ण छ | त्यसैले गोविन्द दासले भन्नुहुन्छ, श्रवण | श्रवण भनेको सुन्नु हो | र जसले राम्ररी सुनेको छ, उसको अर्को चरण भनेको किर्तनम् हुन्छ | जस्तै हाम्रा युवाहरु, जसले अलिकति राम्ररी सुनेका छन्, उनीहरु अहिले सडक सडकमा गएर कीर्तन गर्न निकै आतुर छन् | यो स्वाभाविक प्रक्रिया हो | यो होइन कि तिमी श्रावण गरेर चुप लागेर बस्छौ | होइन | अर्को चरण भनेको कीर्तनम् हुन्छ | चाहे जप गरेर हुन्छ, वा लेखेर हुन्छ, वा बोलेर हुन्छ, वा प्रचार गरेर हुन्छ, त्यहाँ कीर्तन हुन्छ | त श्रवणं कीर्तनम्, पहिले सुन्नुपर्छ अनि कीर्तन गर्नुपर्छ | र कसको बारेमा श्रवण र कीर्तन गर्ने ? विष्णुको बारेमा, अरु बेकार कुराको बारेमा होइन | श्रवणम् कीर्तनम् विष्णो: ([[vanisource: sb 7.5.23|श्री भा ७|५|२३]]) | यी कुराहरु शास्त्रमा बताइएको छ | साधारण मानिसहरु पनि श्रवण र कीर्तनमा संलग्न छन् | उनीहरुले पत्रिका मार्फत कुनै राजनीतिज्ञको बारेमा सुनिरहेका हुन्छन्, र सारा दिन त्यसैको बारेमा विचार-विनिमय र कीर्तन गर्छन्, "ओहो, यो मानिस नियुक्त हुने सम्भावना छ | यो मानिस छनौट हुने सम्भावना छ |" त श्रवण र कीर्तन जता पनि हुन्छ | तर यदि तिमीलाई अाध्यात्मिक मुक्ति चाहिन्छ भने तिमीले विष्णुको बारेमा श्रवण र कीर्तन गर्नुपर्छ, अरु कसैको बारेमा होइन | श्रवणम् कीर्तनम् विष्णो: | कवि गोविन्द दासले गाउनुहुन्छ, श्रवणम् , किर्तनम्, स्मरणम्, वन्दनम् , पाद-सेवन, दास्य रे | यी विभिन्न प्रक्रियाहरु हुन्: श्रवण गर्नु, कीर्तन गर्नु, स्मरण गर्नु, मन्दिरमा आराधना गर्नु, सेवामा संलग्न हुनु | उहाँले नवधा भक्तिका सम्पूर्ण अङ्गहरुमा संलग्न हुने इच्छा व्यक्त गर्नुभएको छ | अन्त्यमा, पूजन सखी-जन | सखी-जन भनेको भगवान्‌का निकटतम भक्तहरुलाई खुसी बनाउनु हो | र आत्म-निवेदन | आत्म भनेको आफु , र निवेदन भनेको समर्पण | गोविन्द-दास-अभिलाष | यस भजनका रच्ने कविको नाम गोविन्द-दास हो, र उहाँले आफ्ना इच्छा यिनै हुन् भनेर व्यक्त गर्नुभएको छ | उहाँ यसप्रकार आफ्नो मनुष्य जीवनको सदुपयोग गर्न चाहनुहुन्छ | यो नै यस भजनको सार हो |
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->