NE/Prabhupada 0939 - चौसठ्ठी पटक विवाह गरेको पतिसँग कसैले पनि विवाह गर्नेछैन

The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.


730427 - Lecture SB 01.08.35 - Los Angeles

भक्त: अनुवाद: "र अरुले भन्छन् कि हजुर पुनर्जागृत गर्न आउनुभयो, श्रवण, स्मरण, आराधना इत्यादी भक्तिमय सेवाको, ताकी भौतिक जगतमा दुःख पाएका बद्ध जीवहरुले फाइदा लिन सकुन् र मुक्ति प्राप्त गरुन् |" (श्री भा १|८|३५)

प्रभुपाद: अस्मिन् भवे | अस्मिन् भनेको "यो" | भवे भनेको सृष्टि | भव भनेको "तिमी बन |" "तिमी बन" भनेको तिमी नाश होऊ पनि हो | जब तिमी बन भन्ने प्रश्न उठ्छ, तिमी नाश पनि हुन्छौ | जन्मिएको हरेक कुरा मर्नुपर्छ | यो प्रकृतिको नियम हो | तथाकथित वैज्ञानिकहरु आफ्नो अनुसन्धानद्वारा मृत्यु रोक्न प्रयासरत छन् तर तिनीहरुलाई थाहा छैन कि जन्मिएको हरेक कुरा मर्नुपर्छ | जन्म-मृत्यु | यो सापेक्षिक हुन्छ | र जुन कुरा जन्मिंदैन, त्यो मर्नेछैन | पद्धार्थ जन्मिन्छ | हरेक पद्धार्थ जन्मिन्छ | तर आत्मा जन्मिंदैन | तसर्थ भगवद गीतामा भनिएको छ, न जायते न म्रियते वा कदाचिन् (भ गी २|२०) | आत्मा कहिल्यै जन्मिंदैन, त्यसैले कहिल्यै मर्दैन | अब, भवे ऽस्मिन् | भव भनेको यो भौतिक जगत वा ब्रह्माण्डीय अभिव्यक्ति | भवे ऽस्मिन् क्लिश्यमानानाम् | यो भौतिक जगतभित्र अवस्थित जसले पनि कार्य गर्नुपर्छ | यो भौतिक जगत हो | जस्तै कारागारमा यो सम्भव छैन कि कोहि बस्नेछ र उसलाई ज्वाइँलाई जसरी आराधना गरिनेछ | होइन | हाम्रो देशमा ज्वाइँको धेरै आराधना दिइन्छ | आराधना भनेको सम्मानित | छोरीसँग सम्बन्ध-विच्छेद नहोस् | कसैले पनि आशा राख्नुहुँदैन...... भारतमा हामीले ज्वाइँको बारेमा केहि ठट्यौली गर्न सक्छौं | भारतमा अझै पनि यो चलन छ कि छोरीले विवाहित हुनुपर्छ | त्यो पिताको जिम्मेवारी हो | यसलाई कन्या-दान भनिन्छ | एउटा पिताले आफ्नो छोराको विवाह नगर्न पनि सक्छन् | त्यो ठुलो जिम्मेवारी होइन | तर यदि कुनै छोरी छिन भने पिताले उनको विवाह गर्नुपर्छ | पहिलेको समयमा दश वर्ष, बाह्र वर्ष, तेह्र वर्षमा विवाह हुन्थ्यो | त्यो भन्दा बढी हुन्नथ्यो | त्यो चलन छ | त्यो वैदिक चलन हो | कन्या भनेको युवावस्थाभन्दा अगाडी | कन्या दान | उनलाई कसैको हातमा दान दिनुपर्छ | धेरै सम्मानित पुलिन ब्राह्मण समुदायमा उपयुक्त ज्वाइँ पाउन धेरै कठिन थियो | तसर्थ पहिलेको समयमा एउटा सज्जन केवल विवाह गरेर व्यापारी बन्न सक्थ्यो | मेरो बाल्यकालमा जब म विद्यार्थी थिएँ, मलाई कक्षाको एउटा मित्रले घर लागेका थिए | मैले देखें कि एउटा सज्जनले चुरोट पिउँदै थिए र उनले मलाई भने, "तिमी यी सज्जनलाई चिन्छौ?" मैले सोधें, "मैले कसरी चिन्नु ?" "उनी मेरा काकीका पति हुन् र मेरी काकी यस सज्जनकी चौसठ्ठीऔं पति हुन् |" चौसठ्ठीऔं | यी पुलिन ब्राह्मणहरुको कार्य त्यस्तो हुन्थ्यो | कसैलाई विवाह गर्ने, त्यहाँ केहि दिन बस्ने, फेरी अर्की पत्नीकहाँ जाने, फेरी अर्की पत्नीकहाँ जाने, फेरी अर्की पत्नीकहाँ जाने | केवल पत्नीकहाँ जाने कार्य हुन्थ्यो | त्यस्तो सामाजिक प्रथ हामीले देखेका छौं | अहिले त्यो चलन छैन | चौसठ्ठी पटक विवाह गरेको पतिसँग कसैले पनि विवाह गर्नेछैन | (हाँसो) तर यस्तो चलन छैन | त्यस्तो परिस्थितिमा ज्वाइँलाई धेरै सम्मान दिइन्छ | धेरै कथाहरु छन् | हामीले आफ्नो समयत्यस्तो कुरामा नाश गर्नुहुँदैन | (हाँसो)