NE/Prabhupada 1072 - यस भौतिक संसारलाई त्यागेर आफ्नो अनन्त जीवन अनन्त संसारमा पाउन: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Nepali Pages with Videos Category:Prabhupada 1072 - in all Languages Category:NE-Quotes - 1966 Category:NE-Quotes - Le...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 8: Line 8:
[[Category:NE-Quotes - Introduction to Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:NE-Quotes - Introduction to Bhagavad-gita As It Is]]
[[Category:Introduction to Bhagavad-gita As It Is in all Languages]]
[[Category:Introduction to Bhagavad-gita As It Is in all Languages]]
[[Category:Bengali Language]]
[[Category:Nepali Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Nepali|NE/Prabhupada 1071 - यदी हामी भगवान सँग संगत गर्यौ, उहाँ सँग मिलेर काम गर्यौ भने हामी आनन्दित हुनेछौ|1071|NE/Prabhupada 1073 - जबसम्म हामी भौतिक प्रबिक्ति माथि हाबी हुन खोज्ने लगावलाइ त्याग्न सक्दैनौ|1073}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 18: Line 21:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|4qABEkWNbuQ|यस भौतिक संसारलाई त्यागेर आफ्नो अनन्त जीवन अनन्त संसारमा पाउन<br />- Prabhupāda 1072}}
{{youtube_right|Wy6T2riPGGQ|यस भौतिक संसारलाई त्यागेर आफ्नो अनन्त जीवन अनन्त संसारमा पाउन<br />- Prabhupāda 1072}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>File:660220BG-NEW_YORK_clip16.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660220BG-NEW_YORK_clip16.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 30: Line 33:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
'''Hindi'''
भौतिक जगत को छोड़कर और अनन्दमय जीवन नित्य धाम में पाना भगवान की उपस्थिति, अपने अकारण दया से वे अपना श्यामसुन्दर स्वरूप प्रदर्शित करते हैं । दुर्भाग्यवश, अल्पज्ञ लोग उनकी हॅसी उडाते हैं । अवजानन्ति मां मूढा ( भ गी ९।११ ) क्योंकि वे हमारे जैसे बन कर अाते हैं अौर मनुष्य रूप धारण करते हैं, इसलिए हमें यह नही सोचना चाहिए कि वे हमारी तरह हैं । यह उनकी सर्वशक्तिमत्ता है कि वे अपने वास्तविक रुप में हमारे सामने प्रकट होते हैं और उपनी लीलाओं का प्रदर्शन करते हैं, जो उनके धाम में होने वाली लीलाअों की अनुकृतियॉ होती हैं । तो वह धाम भगवान का, अाध्यात्मिक अाकाश की तेजोमय किरणों (ब्रह्मज्योति) में असंख्य लोक तैर रहे हैं । जैसे असंख्य ग्रह सूर्य की किरणों पर तैर रहै हैं, इसी तरह, ब्रह्मज्योति में, जिसकी भगवान के धाम गोलोक से उद्भूत होती है, आनंद-चिन्मय-रस-प्रतिभाविताभिस (ब्र स ५।३७), य सभी ग्रह नित्य चिन्मय ग्रह हैं । वे आनंद-चिन्मय हैं; वे भौतिक ग्रह नहीं हैं । तो भगवान कहते हैं,
:न तद भासयते सूर्यो
:न शशांको न पावक:
:यद गत्वा न निवर्तंते
:तद धाम परमं मम
:([[Vanisource:BG 15.6|भ गी १५।६]])
अब जो कोई भी इस आध्यात्मिक जगत तक पहुंच जाता है उसे इस भौतिक अाकाश में लौटने की अावश्यक्ता नहीं रह जाती । जब तक हम भौतिक अाकाश मे हैं, चन्द्रलोक के निकट जाने की क्या बात करें.... चंद्रमा ग्रह, ज़ाहिर है, सबसे नजदीकी ग्रह है, लेकिन अगर हम उच्चतम ग्रह तक पहुंच जाते हैं, जो ब्रह्मलोक कहलाता है, वहॉ भी भौतिक जीवन की परेशानियॉ हैं, मेरे कहने का मतलब है, जन्म, मृत्यु, जरा तथा व्याधि । भौतिक ब्रह्माण्ड का कोई भी लोक संसार के इन चार नियमों से मुक्त नहीं है । भगवान इसलिए भगवद्- गीता में कहते हैं, अाब्रह्म भुवनाल लोका: पुनर् अावर्तिनो अर्जुन ([[Vanisource:BG 8.16|भ गी ८।१६]]) । सारे जीव एक लोक से दूसरे लोक में विचरण करते हैं । एसा नहीं है कि केवल स्पुटनिक के यांत्रिक व्यवस्था से हम जिस लोक में जाना चाहें वहॉ चले जायॅ । यदि कोई अन्य लोक में जाना चाहता है तो उसकी विधि होती है । यांति देव व्रता देवान् पितृन् यांति पितृ व्रता: ([[Vanisource:BG 9.25|भ गी ९।२५]]) । अगर कोई किसी अन्य लोक में विचरण करना चाहते हैं, मान लो, चंद्रमा ग्रह, हमें स्पुटनिक से जाने की कोशिश करने की जरूरत नहीं है । भगवद्- गीता का उपदेश है, यांति देव व्रता देवान् । चन्द्र, सूर्य तथा भूलोक से उच्चतर लोक स्वर्गलोक कहलाते हैं । स्वर्गलोक, भूलोक, भुवरलोक, स्वर्गलोक । ग्रहों की अलग-अलग स्थिति हैं । तो देवलोक, वे ऐसे ही जाने जाते हैं । भगवद्- गीता अति सरल सूत्र बताती है कि तुम उच्चतर लोकों में जा सकते हो, देवलोक । यांति देव व्रता देवान् । यांति देव व्रता देवान् । देवा-व्रता, अगर हम विशेष देवता की पूजा करने की प्रक्रिया का अभ्यास करते हैं, तब हम उस विशेष लोक में भी जा सकते हैं । हम सूर्य ग्रह पर भी जा सकते हैं, हम चंद्रमा ग्रह पर जा सकते हैं, हम स्वर्गीय ग्रह पर जा सकते हैं, लेकिन भगवद्- गीता हमें भौतिक दुनिया के किसी भी लोक में जाने की सलाह नहीं देती है, क्योंकि चाहे हम ब्रह्मलोक चले जायॅ, सर्वोच्च लोक, जो आधुनिक वैज्ञानिक द्वारा गणना की जाती है कि हम सर्वोच्च लोक पर चालीस हजार वर्ष यात्रा द्वारा स्पुटनिक से पहुंच सकते हैं । अब ४०००० साल जीना मुमकिन नहीं है अौर इस भौतिक जगत के सर्वोच्च ग्रह तक पहुँचना संभव नहीं है । लेकिन अगर कोई अपना जीवन अर्पित करता है एक विशेष देवता की पूजा करने में वह उस विशेष लोक तक जा सकता है, जैसा कि भगवद्- गीता में उपदेश किया गया है : यांति देव व्रता देवान् पितृन् यांति पितृ व्रता: ([[Vanisource:BG 9.25|भ गी ९।२५]]) । इसी तरह, पितृ लोक है । इसी तरह, अगर कोई परम लोक तक पहुंचना चाहता है...परम लोक का अर्थ है कृष्णलोक । अाध्यात्मकि आकाश में असंख्य लोक हैं, सनातन लोक, नित्य लोक, जिनका कभी विनाश नहीं होता है । लेकिन उन सभी आध्यात्मिक लोकों में से एक लोक है, अादि धाम, जो गोलोक वृन्दावन कहलाता है । तो यह जानकारी है भगवद्-गीता में है और हमें यह अवसर दिया जाता है इस भौतिक जगत को छोड कर और अानन्दमय जीवन पाने के लिए नित्य धाम में जाने की ।
'''Nepali'''
प्रभुको उपस्तिथी आवश्यक पर्दछ। प्रभु निस्वार्थ र दयाभावका साथ अफुलाई आफ्नो श्यामसुन्दर रूपमा प्रकट गर्नु हुन्छ । दुर्भाग्यवस, अज्ञानी मानिसहरुले उहाको आलोचना गर्दछन। किनभने प्रभुपनी मानवरूप धरण् गरेर हामी जस्तै साधारण मानिस बनेर हामीमाझ आउनु हुन्छ । तसर्थ हामीले यो सोच्दैनौकि प्रभुपनी हामीबीच हुनुहुन्छ । प्रभु सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ तसर्थ हामीलाई आफ्नो वास्तविक स्वरूपमा दर्शन दिनु हुन्छ । र आफ्नो लीलामार्फत आफ्नो बासस्थानको झलक दिनु हुन्छ । प्रभुको त्यस ब्रह्म:ज्योतिर बासस्थानमा असङ्ख्य ग्रहहरु रहेका हुन्छन । जसरी हाम्रो ब्रह्माणमा सुर्यको ज्योतिमा अनेक ग्रहहरु बिराजमान छन । त्यसै गरी उक्त ब्रह्म:ज्योतिर जुन माहाप्रभु श्रीकृष्णको वासस्थानबाट सृजित हुन्छ, कृष्णलोक गोलोक आनन्द- सिनमाया- रस -प्रतिभाभितभिस, यिनीहरु सबै ति लौकिक ग्रहहरु हुन । तिनीहरु आनन्द- सिनमाया हुन , भौतिक ग्रहहरु होइनन। तसर्थ प्रभु भन्नु हुन्छ " न तद्भासयते सूर्यो न शशाङ्को न पावकः । यद्गत्वा न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम" र जस्ले त्यो लौकिक संसार पुग्दछ , उसले यो भौतिक दुनियाँमा फर्केर आउन पर्नेछैन । जबसम्म हामी भौतिक संसारलाई अङाल्छौ, तबसम्म हामीले, मानौ चन्द्रलोकमै पुगेपनी, (चन्द्रलोक सबै भन्दा नजिकको लोक हुनाले ) अथवा सर्वोच्च लोकमै पुगेपनी , जस्लाई ब्रह्मलोकमै भनिन्छ, यि भौतिक दुनियाँका दु:ख , कष्ट सधैं रहिरहनेछन । अर्थात जन्म, मृत्‍यु, बयस र रोगका दु:खहरु। भौतिक संसारका कुनै पनि लोक भौतिक अस्तित्वका चार सिद्धान्तबाट मुक्त छैनन । त्यसकारण प्रभु भागवत गीतामा भन्नु हुन्छ "आ-ब्रह्म-भुवनाल् लॊकाः | पुनर् आवर्तिनॊ र्जुन" जीवीत तत्वहरु एक लोकबाट अर्को लोकमा यात्रा गरिरहेका हुन्छन । अर्को लोकमा जानु भनेको यन्त्रिक ढंगबाट स्पुत्निकमार्फत जानु हैन , अर्को लोकमा जान सरल पनि छैन नयाँ लोकमा जाने पनि एउटा प्रकृया छ । यन्ती देव व्रत् देवान पित्रिन यन्ती पित्री ब्रताह: यदी कोही अर्को लोकमा जान चाहन्छ भने, जस्तै चन्द्रलोकमा, हामीले स्पुत्निकबाट जाने प्रयत्न गर्न पर्दैन । हामीलाई भागवत गीताले निर्देश गर्दछ " यन्ती देव व्रत् देवान " यि चन्द्रलोक वा सुर्यलोक व अरु कुनै लोक जुन भुलोक भन्दामाथि रहेका हुन्छन, त्यस्लाई हामी स्वर्गलोक भन्छौ । स्वर्गलोक, भुलोक , भुवर्लोक आदी लोकका विभिन्न तहहरु हुन । देबलोक पनि त्यस्तै एक लोक हो । भागवत गीताले, देबलोकमा जाने एक सरल सुत्र दिएको छ यन्ती देव व्रत् देवान , यन्ती देव व्रत् देवान देव ब्रह्त , अर्थात हामीले कुनै बिशेष देवताको पूजा अभ्यास गर्यौ भने हामी त्यस लोकमा पनि पुग्न सक्छौ । हामी चन्द्रलोकमा पुग्न सक्छौ, हामी सुर्यलोकमा पुग्न सक्छौ , हामी परलोकमा पुग्न सक्छौ तर भागवत गीताले हामीलाई भौतिक संसारमा रही, यि कुनै पनि लोकमा नजान सुझाव दिएको छ । किनकी हामी सर्बोच्च लोक ब्रह्मलोकमै पुगेपनी जुन स्पुत्निकको सहायताले ४०००० बर्षमा पुग्न सकिन्छ ४०००० बर्षसम्म बचेँर भौतिक दुनियाँबाट परलोकमा पुग्न सम्भव छैन तर यदी कसैले कुनै देवताको आराधनामा अफुलाई समर्पित गर्छ भने उस्ले एक लोक प्राप्त गर्न सक्छ जस्लाई भागवद गीतामा लेखिएको छ " यन्ती देव व्रत् देवान पित्रिन यन्ती पित्री ब्रताह: " त्यसइ गरी अर्को पित्रिलोक रहेको हुन्छ। जस्लाई सर्बोच्च लोक प्राप्त गर्नु छ, सर्बोच्च लोक अर्थात कृष्णलोक, अध्यात्मिक संसारमा अनेकौ लोक , सन्तान लोकहरु र अनन्त लोकहरु हुन्छन, जुन कहिल्यै नस्ट हुँदैनन , जस्को कुनै अन्त्य हुँदैन ति समस्त अध्यात्मिक लोकमध्य एक लोक रहेको हुन्छ एक सत्यलोक जस्लाई गोलोक व्रिन्दावन भनिन्छ । भागवद गीताले दिएका सन्देश यिनै हुन र यसले हामीलाई एउटा अवसर दिएको छ भौतिक जीवन त्यागेर अनन्त जीवन अनी अनन्त संसार प्राप्त गर्न ।  
प्रभुको उपस्तिथी आवश्यक पर्दछ। प्रभु निस्वार्थ र दयाभावका साथ अफुलाई आफ्नो श्यामसुन्दर रूपमा प्रकट गर्नु हुन्छ । दुर्भाग्यवस, अज्ञानी मानिसहरुले उहाको आलोचना गर्दछन। किनभने प्रभुपनी मानवरूप धरण् गरेर हामी जस्तै साधारण मानिस बनेर हामीमाझ आउनु हुन्छ । तसर्थ हामीले यो सोच्दैनौकि प्रभुपनी हामीबीच हुनुहुन्छ । प्रभु सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ तसर्थ हामीलाई आफ्नो वास्तविक स्वरूपमा दर्शन दिनु हुन्छ । र आफ्नो लीलामार्फत आफ्नो बासस्थानको झलक दिनु हुन्छ । प्रभुको त्यस ब्रह्म:ज्योतिर बासस्थानमा असङ्ख्य ग्रहहरु रहेका हुन्छन । जसरी हाम्रो ब्रह्माणमा सुर्यको ज्योतिमा अनेक ग्रहहरु बिराजमान छन । त्यसै गरी उक्त ब्रह्म:ज्योतिर जुन माहाप्रभु श्रीकृष्णको वासस्थानबाट सृजित हुन्छ, कृष्णलोक गोलोक आनन्द- सिनमाया- रस -प्रतिभाभितभिस, यिनीहरु सबै ति लौकिक ग्रहहरु हुन । तिनीहरु आनन्द- सिनमाया हुन , भौतिक ग्रहहरु होइनन। तसर्थ प्रभु भन्नु हुन्छ " न तद्भासयते सूर्यो न शशाङ्को न पावकः । यद्गत्वा न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम" र जस्ले त्यो लौकिक संसार पुग्दछ , उसले यो भौतिक दुनियाँमा फर्केर आउन पर्नेछैन । जबसम्म हामी भौतिक संसारलाई अङाल्छौ, तबसम्म हामीले, मानौ चन्द्रलोकमै पुगेपनी, (चन्द्रलोक सबै भन्दा नजिकको लोक हुनाले ) अथवा सर्वोच्च लोकमै पुगेपनी , जस्लाई ब्रह्मलोकमै भनिन्छ, यि भौतिक दुनियाँका दु:ख , कष्ट सधैं रहिरहनेछन । अर्थात जन्म, मृत्‍यु, बयस र रोगका दु:खहरु। भौतिक संसारका कुनै पनि लोक भौतिक अस्तित्वका चार सिद्धान्तबाट मुक्त छैनन । त्यसकारण प्रभु भागवत गीतामा भन्नु हुन्छ "आ-ब्रह्म-भुवनाल् लॊकाः | पुनर् आवर्तिनॊ र्जुन" जीवीत तत्वहरु एक लोकबाट अर्को लोकमा यात्रा गरिरहेका हुन्छन । अर्को लोकमा जानु भनेको यन्त्रिक ढंगबाट स्पुत्निकमार्फत जानु हैन , अर्को लोकमा जान सरल पनि छैन नयाँ लोकमा जाने पनि एउटा प्रकृया छ । यन्ती देव व्रत् देवान पित्रिन यन्ती पित्री ब्रताह: यदी कोही अर्को लोकमा जान चाहन्छ भने, जस्तै चन्द्रलोकमा, हामीले स्पुत्निकबाट जाने प्रयत्न गर्न पर्दैन । हामीलाई भागवत गीताले निर्देश गर्दछ " यन्ती देव व्रत् देवान " यि चन्द्रलोक वा सुर्यलोक व अरु कुनै लोक जुन भुलोक भन्दामाथि रहेका हुन्छन, त्यस्लाई हामी स्वर्गलोक भन्छौ । स्वर्गलोक, भुलोक , भुवर्लोक आदी लोकका विभिन्न तहहरु हुन । देबलोक पनि त्यस्तै एक लोक हो । भागवत गीताले, देबलोकमा जाने एक सरल सुत्र दिएको छ यन्ती देव व्रत् देवान , यन्ती देव व्रत् देवान देव ब्रह्त , अर्थात हामीले कुनै बिशेष देवताको पूजा अभ्यास गर्यौ भने हामी त्यस लोकमा पनि पुग्न सक्छौ । हामी चन्द्रलोकमा पुग्न सक्छौ, हामी सुर्यलोकमा पुग्न सक्छौ , हामी परलोकमा पुग्न सक्छौ तर भागवत गीताले हामीलाई भौतिक संसारमा रही, यि कुनै पनि लोकमा नजान सुझाव दिएको छ । किनकी हामी सर्बोच्च लोक ब्रह्मलोकमै पुगेपनी जुन स्पुत्निकको सहायताले ४०००० बर्षमा पुग्न सकिन्छ ४०००० बर्षसम्म बचेँर भौतिक दुनियाँबाट परलोकमा पुग्न सम्भव छैन तर यदी कसैले कुनै देवताको आराधनामा अफुलाई समर्पित गर्छ भने उस्ले एक लोक प्राप्त गर्न सक्छ जस्लाई भागवद गीतामा लेखिएको छ " यन्ती देव व्रत् देवान पित्रिन यन्ती पित्री ब्रताह: " त्यसइ गरी अर्को पित्रिलोक रहेको हुन्छ। जस्लाई सर्बोच्च लोक प्राप्त गर्नु छ, सर्बोच्च लोक अर्थात कृष्णलोक, अध्यात्मिक संसारमा अनेकौ लोक , सन्तान लोकहरु र अनन्त लोकहरु हुन्छन, जुन कहिल्यै नस्ट हुँदैनन , जस्को कुनै अन्त्य हुँदैन ति समस्त अध्यात्मिक लोकमध्य एक लोक रहेको हुन्छ एक सत्यलोक जस्लाई गोलोक व्रिन्दावन भनिन्छ । भागवद गीताले दिएका सन्देश यिनै हुन र यसले हामीलाई एउटा अवसर दिएको छ भौतिक जीवन त्यागेर अनन्त जीवन अनी अनन्त संसार प्राप्त गर्न ।  
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 22:01, 29 January 2021



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

प्रभुको उपस्तिथी आवश्यक पर्दछ। प्रभु निस्वार्थ र दयाभावका साथ अफुलाई आफ्नो श्यामसुन्दर रूपमा प्रकट गर्नु हुन्छ । दुर्भाग्यवस, अज्ञानी मानिसहरुले उहाको आलोचना गर्दछन। किनभने प्रभुपनी मानवरूप धरण् गरेर हामी जस्तै साधारण मानिस बनेर हामीमाझ आउनु हुन्छ । तसर्थ हामीले यो सोच्दैनौकि प्रभुपनी हामीबीच हुनुहुन्छ । प्रभु सर्वशक्तिमान हुनुहुन्छ तसर्थ हामीलाई आफ्नो वास्तविक स्वरूपमा दर्शन दिनु हुन्छ । र आफ्नो लीलामार्फत आफ्नो बासस्थानको झलक दिनु हुन्छ । प्रभुको त्यस ब्रह्म:ज्योतिर बासस्थानमा असङ्ख्य ग्रहहरु रहेका हुन्छन । जसरी हाम्रो ब्रह्माणमा सुर्यको ज्योतिमा अनेक ग्रहहरु बिराजमान छन । त्यसै गरी उक्त ब्रह्म:ज्योतिर जुन माहाप्रभु श्रीकृष्णको वासस्थानबाट सृजित हुन्छ, कृष्णलोक गोलोक आनन्द- सिनमाया- रस -प्रतिभाभितभिस, यिनीहरु सबै ति लौकिक ग्रहहरु हुन । तिनीहरु आनन्द- सिनमाया हुन , भौतिक ग्रहहरु होइनन। तसर्थ प्रभु भन्नु हुन्छ " न तद्भासयते सूर्यो न शशाङ्को न पावकः । यद्गत्वा न निवर्तन्ते तद्धाम परमं मम" र जस्ले त्यो लौकिक संसार पुग्दछ , उसले यो भौतिक दुनियाँमा फर्केर आउन पर्नेछैन । जबसम्म हामी भौतिक संसारलाई अङाल्छौ, तबसम्म हामीले, मानौ चन्द्रलोकमै पुगेपनी, (चन्द्रलोक सबै भन्दा नजिकको लोक हुनाले ) अथवा सर्वोच्च लोकमै पुगेपनी , जस्लाई ब्रह्मलोकमै भनिन्छ, यि भौतिक दुनियाँका दु:ख , कष्ट सधैं रहिरहनेछन । अर्थात जन्म, मृत्‍यु, बयस र रोगका दु:खहरु। भौतिक संसारका कुनै पनि लोक भौतिक अस्तित्वका चार सिद्धान्तबाट मुक्त छैनन । त्यसकारण प्रभु भागवत गीतामा भन्नु हुन्छ "आ-ब्रह्म-भुवनाल् लॊकाः | पुनर् आवर्तिनॊ र्जुन" जीवीत तत्वहरु एक लोकबाट अर्को लोकमा यात्रा गरिरहेका हुन्छन । अर्को लोकमा जानु भनेको यन्त्रिक ढंगबाट स्पुत्निकमार्फत जानु हैन , अर्को लोकमा जान सरल पनि छैन नयाँ लोकमा जाने पनि एउटा प्रकृया छ । यन्ती देव व्रत् देवान पित्रिन यन्ती पित्री ब्रताह: यदी कोही अर्को लोकमा जान चाहन्छ भने, जस्तै चन्द्रलोकमा, हामीले स्पुत्निकबाट जाने प्रयत्न गर्न पर्दैन । हामीलाई भागवत गीताले निर्देश गर्दछ " यन्ती देव व्रत् देवान " यि चन्द्रलोक वा सुर्यलोक व अरु कुनै लोक जुन भुलोक भन्दामाथि रहेका हुन्छन, त्यस्लाई हामी स्वर्गलोक भन्छौ । स्वर्गलोक, भुलोक , भुवर्लोक आदी लोकका विभिन्न तहहरु हुन । देबलोक पनि त्यस्तै एक लोक हो । भागवत गीताले, देबलोकमा जाने एक सरल सुत्र दिएको छ यन्ती देव व्रत् देवान , यन्ती देव व्रत् देवान देव ब्रह्त , अर्थात हामीले कुनै बिशेष देवताको पूजा अभ्यास गर्यौ भने हामी त्यस लोकमा पनि पुग्न सक्छौ । हामी चन्द्रलोकमा पुग्न सक्छौ, हामी सुर्यलोकमा पुग्न सक्छौ , हामी परलोकमा पुग्न सक्छौ तर भागवत गीताले हामीलाई भौतिक संसारमा रही, यि कुनै पनि लोकमा नजान सुझाव दिएको छ । किनकी हामी सर्बोच्च लोक ब्रह्मलोकमै पुगेपनी जुन स्पुत्निकको सहायताले ४०००० बर्षमा पुग्न सकिन्छ ४०००० बर्षसम्म बचेँर भौतिक दुनियाँबाट परलोकमा पुग्न सम्भव छैन तर यदी कसैले कुनै देवताको आराधनामा अफुलाई समर्पित गर्छ भने उस्ले एक लोक प्राप्त गर्न सक्छ जस्लाई भागवद गीतामा लेखिएको छ " यन्ती देव व्रत् देवान पित्रिन यन्ती पित्री ब्रताह: " त्यसइ गरी अर्को पित्रिलोक रहेको हुन्छ। जस्लाई सर्बोच्च लोक प्राप्त गर्नु छ, सर्बोच्च लोक अर्थात कृष्णलोक, अध्यात्मिक संसारमा अनेकौ लोक , सन्तान लोकहरु र अनन्त लोकहरु हुन्छन, जुन कहिल्यै नस्ट हुँदैनन , जस्को कुनै अन्त्य हुँदैन ति समस्त अध्यात्मिक लोकमध्य एक लोक रहेको हुन्छ एक सत्यलोक जस्लाई गोलोक व्रिन्दावन भनिन्छ । भागवद गीताले दिएका सन्देश यिनै हुन र यसले हामीलाई एउटा अवसर दिएको छ भौतिक जीवन त्यागेर अनन्त जीवन अनी अनन्त संसार प्राप्त गर्न ।