NL/Prabhupada 0900 - Als de zintuigen gebruikt worden voor zinsbevrediging is het maya: Difference between revisions

Latest revision as of 07:05, 16 September 2021

Vorige Pagina - Video 0899

Volgende Pagina - Video 0901

730415 - Lecture SB 01.08.23 - Los Angeles

Ik beweer dat: "Dit is mijn hand, dit is mijn been, dit is mijn oor." Zelfs kinderen zeggen dat. Vraag de kinderen: "Wat is dit?" "Het is mijn hand." We kunnen dat beweren, maar eigenlijk is het niet onze hand. Het is gegeven. Omdat ik mijn handen op zoveel manieren wilde gebruiken heeft Kṛṣṇa ze gegeven: "Oké, neem deze handen. Gebruik ze." Dus het is een geschenk van Kṛṣṇa. Daarom is een normaal mens zich altijd bewust dat: "Alles dat ik in mijn bezit heb, ten eerste dit lichaam en de zintuigen, die zijn eigenlijk niet van mij. Ik heb al deze bezittingen gekregen om te gebruiken.

Dus als uiteindelijk alles van Kṛṣṇa is, waarom wordt het dan niet voor Kṛṣṇa gebruikt?" Dat is Kṛṣṇa-bewustzijn. Dat is intelligentie. Als ik al deze dingen gekregen heb voor mijn gebruik, voor mijn zinsbevrediging, maar uiteindelijk is het van Kṛṣṇa, mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ (BG 15.7). Iedereen is een essentieel onderdeel van Kṛṣṇa, dus ieders zintuigen zijn ook van Kṛṣṇa. Dus als de zintuigen gebruikt worden in dienst van Kṛṣṇa, dat is de perfectie van leven. En zolang ze gebruikt worden voor mijn zinsbevrediging is het māyā. Daarom betekent bhakti; hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate (CC Madhya 19.170). Hṛṣīkeṇa, door de zintuigen. Hṛṣīkeśa-sevanam. Wanneer je Hṛṣīkeśa dient, de echte meester van de zintuigen, dat heet bhakti. Heel eenvoudige definitie van bhakti. Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanam (CC Madhya 19.170). Hṛṣīkeśa-sevanam. Niet hṛṣīka-sevanam. Hṛṣīka betekent zintuigen. Dus wanneer de zintuigen gebruikt worden voor zinsbevrediging is het māyā. En wanneer de zintuigen gebruikt worden voor de bevrediging van de meester van de zintuigen, dat heet bhakti. Een heel eenvoudige definitie. Iedereen kan het begrijpen.

Dus over het algemeen in de materiële wereld gebruikt iedereen de zintuigen voor zinsbevrediging. Dat is alles. Dat is hun gebondenheid. Dat is māyā, illusie. En als hij Kṛṣṇa-bewust wordt, gezuiverd, wanneer hij begrijpt dat deze zintuigen eigenlijk gebruikt moeten worden om Kṛṣṇa tevreden te stellen, dan is hij een bevrijd persoon, mukta. Mukta-puruṣa, bevrijd persoon. Īhā yasya harer dāsye karmaṇā manasā vācā (Brs 1.2.187). Als iemand op de positie komt dat: "Mijn zintuigen zijn bedoeld om de meester van de zintuigen, Hṛṣīkeśa, te dienen." De meester van de zintuigen zit in je hart.

In de Bhagavad-gītā staat; (BG 15.15) Sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ: "Ik zit in ieders hart." Mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca: 'Van Mij komt herinnering, kennis en vergeetachtigheid." Dus waarom dat? Omdat Kṛṣṇa zo genadig is. Als ik mijn zintuigen op een bepaalde manier wil gebruiken, niet mijn zintuigen, ze zijn door Kṛṣṇa gegeven, dus Kṛṣṇa geeft de gelegenheid: "Oké, gebruik ze." Stel dat ik een tong heb. Als ik zeg: "Kṛṣṇa, Ik wil poep eten. Ik wil poep proeven." "Ja" zal Kṛṣṇa zeggen. "Ja, je kan het lichaam van een varken krijgen en poep eten." De meester is er, Kṛṣṇa. Daarom zegt Kṛṣṇa; mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca (BG 15.15). Hij geeft je het lichaam en herinnert je: "Mijn dierbaar levend wezen, je wilde poep eten? Nu heb je het juiste lichaam. Gebruik het nu. Hier is de poep ook." Net zo, als je een halfgod wilt worden dan zal Kṛṣṇa je ook die gelegenheid geven. Wat je maar wilt. Er zijn 8.400.000 levensvormen. Als je je zintuigen wilt gebruiken in enig type lichaam dan geeft Kṛṣṇa je dat: "Kom op. Hier is het lichaam. Neem het."

Maar we worden verbitterd door onze zintuigen te gebruiken. Uiteindelijk worden we zinloos. Daarom zegt Kṛṣṇa; sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ (BG 18.66): "Doe dat niet. Je zintuigen zijn bedoeld om Mij te dienen. Dus je misbruikt het. Door het te misbruiken ben je vast komen te zitten in verschillende lichaamstypen. Dus om bevrijd te worden van dit saaie vervelende gedoe van het nemen en opgeven van een lichaam, weer een lichaam, weer een ander ... het doorgaan met dit materiële bestaan. Als je dit proces van zinsbevrediging opgeeft en je aan Mij overgeeft, dan ben je bevrijd." Dit is Kṛṣṇa-bewustzijn.

@@ Line 9: / Line 9: @@
 [[Category:Dutch Language]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 0899 - God betekent zonder concurrentie, één. God is één. Niemand is groter dan Hem|0899|NL/Prabhupada 0901 - Als ik niet jaloers ben dan ben ik in de spirituele wereld. Iedereen kan het testen|0901}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 17: / Line 20: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|WRhctxpfM5o|Wanneer zintuigen worden gebruikt voor de bevrediging van de zinnen, dan is dat Maya<br/>- Prabhupāda 0900}}
+{{youtube_right|WRhctxpfM5o|Als de zintuigen gebruikt worden voor zinsbevrediging is het maya<br/>- Prabhupāda 0900}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK (from English page -->
-<mp3player>File:730415SB-LOS_ANGELES_clip2.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/730415SB-LOS_ANGELES_clip2.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 29: / Line 32: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT (from DotSub) -->
-Ik kan beweren dat "Dit is mijn hand, dit is mijn been, dit is mijn oor." Zelfs kinderen zeggen. Als je de kinderen vraagt, "Wat is dat?" "Het is mijn hand." We kunnen aanspraak maken, maar eigenlijk is het niet onze hand. Het is gegeven. Voor.. Omdat ik mijn hand in zoveel mogelijkheden wil gebruiken, Kṛṣṇa heeft dit gegeven: "Al goed, jij neemt deze hand. Gebruik het." Dus is het een geschenk van Kṛṣṇa.
+Ik beweer dat: "Dit is mijn hand, dit is mijn been, dit is mijn oor." Zelfs kinderen zeggen dat. Vraag de kinderen: "Wat is dit?" "Het is mijn hand." We kunnen dat beweren, maar eigenlijk is het niet onze hand. Het is gegeven. Omdat ik mijn handen op zoveel manieren wilde gebruiken heeft Kṛṣṇa ze gegeven: "Oké, neem deze handen. Gebruik ze." Dus het is een geschenk van Kṛṣṇa. Daarom is een normaal mens zich altijd bewust dat: "Alles dat ik in mijn bezit heb, ten eerste dit lichaam en de zintuigen, die zijn eigenlijk niet van mij. Ik heb al deze bezittingen gekregen om te gebruiken.
-Daarvoor, een gezonde man is dan ook altijd bewust, dat "Wat ik ook in mijn bezit heb, eerst en vooral, dit lichaam en zintuigen, zij zijn eigenlijk niet mijn bezit. Ik stel al deze eigenschappen in dienst voor Krishna. Als alles toch tot Kṛṣṇa behoort, waarom het dan niet in dienst gebruiken voor Kṛṣṇa?" Dat is Kṛṣṇa bewustzijn. Dat is Kṛṣṇa bewustzijn. Dat is intelligentie. Als ik deze dingen enkel gebruik voor mijn eigen zinnen, voor mijn zins bevrediging, maar uiteindelijk behoort het tot Kṛṣṇa... Mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ ([[Vanisource:BG 15.7|BG 15.7]]). Iedereen is onderdeel van Kṛṣṇa, zodat ieders zintuigen ook Kṛṣṇa's zijn. Wanneer de zintuigen dan gebruikt worden in dienst voor Kṛṣṇa, dat is perfectie van leven. En zolang het gebruikt wordt voor mijn eigen zins bevrediging, dan is dat māyā. Daarvoor bhakti betekent hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate ([[Vanisource:CC Madhya 19.170|CC Madhya 19.170]]). Hṛṣīkeṇa, door de zintuigen. Deze hṛṣīkeśa-sevanam... Wanneer je Hṛṣīkeśa dient, de echte meester van de zintuigen, dat wordt bhakti genoemd. Een zeer eenvoudige beschrijving de definitie van bhakti. Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanam ([[Vanisource:CC Madhya 19.170|CC Madhya 19.170]]). Hṛṣīkeśa-sevanam. Niet hṛṣīka-sevanam. Hṛṣīka betekent zintuigen. Wanneer zintuigen worden gebruikt voor zins bevrediging, dat is māyā. en wanneer de zintuigen worden gebruikt voor de bevrediging van de meester van de zintuigen, dat wordt bhakti genoemd. Een zeer eenvoudige verklaring. Iedereen kan dit verstaan.
+Dus als uiteindelijk alles van Kṛṣṇa is, waarom wordt het dan niet voor Kṛṣṇa gebruikt?" Dat is Kṛṣṇa-bewustzijn. Dat is intelligentie. Als ik al deze dingen gekregen heb voor mijn gebruik, voor mijn zinsbevrediging, maar uiteindelijk is het van Kṛṣṇa, ''mamaivāṁśo jīva-bhūtaḥ'' ([[NL/BG 15.7|BG 15.7]]). Iedereen is een essentieel onderdeel van Kṛṣṇa, dus ieders zintuigen zijn ook van Kṛṣṇa. Dus als de zintuigen gebruikt worden in dienst van Kṛṣṇa, dat is de perfectie van leven. En zolang ze gebruikt worden voor mijn zinsbevrediging is het ''māyā''. Daarom betekent ''bhakti''; ''hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate'' ([[Vanisource:CC Madhya 19.170|CC Madhya 19.170]]). ''Hṛṣīkeṇa'', door de zintuigen. ''Hṛṣīkeśa-sevanam.'' Wanneer je Hṛṣīkeśa dient, de echte meester van de zintuigen, dat heet ''bhakti''. Heel eenvoudige definitie van ''bhakti''. ''Hṛṣīkeṇa hṛṣīkeśa-sevanam'' ([[Vanisource:CC Madhya 19.170|CC Madhya 19.170]]). ''Hṛṣīkeśa-sevanam''. Niet ''hṛṣīka-sevanam''. ''Hṛṣīka'' betekent zintuigen. Dus wanneer de zintuigen gebruikt worden voor zinsbevrediging is het ''māyā''. En wanneer de zintuigen gebruikt worden voor de bevrediging van de meester van de zintuigen, dat heet ''bhakti''. Een heel eenvoudige definitie. Iedereen kan het begrijpen.
-Dus in het algemeen in deze materiële wereld, iedereen gebruikt de zintuigen voor zins bevrediging. Dat is alles. Dat is hun gebondenheid. Dat is māyā, illusie. En wanneer hij tot Kṛṣṇa bewustzijn komt, gezuiverd, wanneer hij begrijpt dat eigenlijk deze zintuigen gebruikt worden om Kṛṣṇa tevreden te stellen, dan is hij een bevrijdt persoon, mukta. Mukta-puruṣa. bevrijdt persoon. Īhā yasya harer dāsye karmaṇā manasā vācā. Wanneer iemand tot deze positie komt, dat "Mijn zintuigen zijn bedoeld om de meester van de zintuigen, Hṛṣīkeśa, te dienen. De meester van de zintuigen, zit in jouw hart. In de Bhagavad-gītā staat er, sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ: "Ik zetel in ieders hart." Mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca: ([[Vanisource:BG 15.15|BG 15.15]]). 'Van Mij komt herinnering, kennis en vergeetachtigheid." Dus waarom dat? Omdat Kṛṣṇa zo genadig is... Als ik mijn zintuigen op een bepaalde manier gebruik - niet mijn zintuigen, het is Kṛṣṇa's, gegeven - dus Kṛṣṇa geeft de kans: "Oke gebruik het." Stel dat ik heb tong. Als ik wil, "Kṛṣṇa, Ik wil stoelgang eten. Ik wil stoelgang proeven," "Ja," Kṛṣṇa zal dan zeggen. "ja, je kan dit lichaam van een varken nemen en zo stoelgang eten." De meester is daar, Kṛṣṇa.
+Dus over het algemeen in de materiële wereld gebruikt iedereen de zintuigen voor zinsbevrediging. Dat is alles. Dat is hun gebondenheid. Dat is ''māyā'', illusie. En als hij Kṛṣṇa-bewust wordt, gezuiverd, wanneer hij begrijpt dat deze zintuigen eigenlijk gebruikt moeten worden om Kṛṣṇa tevreden te stellen, dan is hij een bevrijd persoon, ''mukta''. ''Mukta-puruṣa'', bevrijd persoon. ''Īhā yasya harer dāsye karmaṇā manasā vācā'' (Brs 1.2.187). Als iemand op de positie komt dat: "Mijn zintuigen zijn bedoeld om de meester van de zintuigen, Hṛṣīkeśa, te dienen." De meester van de zintuigen zit in je hart.
-Daarom zegt Kṛṣṇa, mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca ([[Vanisource:BG 15.15|BG 15.15]]). Hij geeft je het lichaam, herinner u, "Mijn dierbaar levend wezen, jij wil stoelgang eten? Nu heb je een aangepast lichaam. Gebruik het nu. Hier is uw stoelgang." Net zoals, als je een halfgod wil worden, dan zal Kṛṣṇa je ook die kans geven. Alles wat je wenst... Er zijn 8.400.000 vormen van leven. Als je je zintuigen wil gebruiken in gelijk welk type van lichaam, dan zal Kṛṣṇa je dat geven: "Komaan. Hier is het lichaam. Je kunt het nemen." Maar we komen verbitterd door onze zintuigen te gebruiken. We worden uiteindelijk zinloos. Daarom zegt Kṛṣṇa, sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ ([[Vanisource:BG 18.66|BG 18.66]]): "Doe niet zoals dit. Uw zintuigen zijn bedoeld om Mij te dienen. Dus je misbruikt het. Door het verkeerd te gaan gebruiken, ben je in verschillende types van lichamen terecht gekomen, daarvoor om van deze vervelende zaak af te komen of het accepteren van een lichaam, opnieuw een lichaam, opnieuw een ander... Het steeds herhalen van dit stoffelijk bestaan.. Als je dit proces van zins bevrediging opgeeft en u overgeeft aan Mij, dan ben je veilig." Dat is Kṛṣṇa bewustzijn.
+In de Bhagavad-gītā staat; ([[NL/BG 15.15|BG 15.15]]) ''Sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭaḥ'': "Ik zit in ieders hart." ''Mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca'': 'Van Mij komt herinnering, kennis en vergeetachtigheid." Dus waarom dat? Omdat Kṛṣṇa zo genadig is. Als ik mijn zintuigen op een bepaalde manier wil gebruiken, niet mijn zintuigen, ze zijn door Kṛṣṇa gegeven, dus Kṛṣṇa geeft de gelegenheid: "Oké, gebruik ze." Stel dat ik een tong heb. Als ik zeg: "Kṛṣṇa, Ik wil poep eten. Ik wil poep proeven." "Ja" zal Kṛṣṇa zeggen. "Ja, je kan het lichaam van een varken krijgen en poep eten." De meester is er, Kṛṣṇa. Daarom zegt Kṛṣṇa; ''mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca'' ([[NL/BG 15.15|BG 15.15]]). Hij geeft je het lichaam en herinnert je: "Mijn dierbaar levend wezen, je wilde poep eten? Nu heb je het juiste lichaam. Gebruik het nu. Hier is de poep ook." Net zo, als je een halfgod wilt worden dan zal Kṛṣṇa je ook die gelegenheid geven. Wat je maar wilt. Er zijn 8.400.000 levensvormen. Als je je zintuigen wilt gebruiken in enig type lichaam dan geeft Kṛṣṇa je dat: "Kom op. Hier is het lichaam. Neem het."
+Maar we worden verbitterd door onze zintuigen te gebruiken. Uiteindelijk worden we zinloos. Daarom zegt Kṛṣṇa; ''sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ'' ([[NL/BG 18.66|BG 18.66]]): "Doe dat niet. Je zintuigen zijn bedoeld om Mij te dienen. Dus je misbruikt het. Door het te misbruiken ben je vast komen te zitten in verschillende lichaamstypen. Dus om bevrijd te worden van dit saaie vervelende gedoe van het nemen en opgeven van een lichaam, weer een lichaam, weer een ander ... het doorgaan met dit materiële bestaan. Als je dit proces van zinsbevrediging opgeeft en je aan Mij overgeeft, dan ben je bevrijd." Dit is Kṛṣṇa-bewustzijn.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->