NL/Prabhupada 1077 - Omdat de Heer absoluut is, is er geen verschil tussen Zijn naam en Hemzelf: Difference between revisions

Latest revision as of 19:04, 15 February 2022

Vorige Pagina - Video 1076

Volgende Pagina - Video 1078

660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

Het Śrīmad-Bhāgavatam wordt bhāṣyo 'yam brahma-sūtrāṇām genoemd. Het is het natuurlijke commentaar op de Vedānta-sūtra.

Dus als we ons denken verplaatsen naar al deze literatuur, tad-bhāva-bhāvitaḥ sadā, sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ (BG 8.6). Net zoals de materialist altijd bezig is met materiële literatuur te lezen zoals kranten, tijdschriften, sprookjes, romans en zoveel wetenschappelijke of filosofische boeken. Allemaal dingen op een verschillend denkniveau. Net zo, als wij ons leesvermogen verplaatsen naar de vedische literatuur die heel welgezind door Vyāsadeva wordt aangeboden, dan is het goed mogelijk voor ons om op het moment van de dood de Allergrootste Heer te herinneren. Dat is de enige manier die de Heer Zelf suggereert.

Niet suggereert, het is een feit. Nāsty agra saṁśayaḥ (BG 8.5). Ongetwijfeld. Er is geen twijfel over. Tasmāt, de Heer suggereert daarom; tasmāt sarveṣu kāleṣu mām anusmara yudhya ca (BG 8.7). Hij adviseert Arjuna dat; mām anusmara yudhya ca. Hij zegt niet dat: "Ga gewoon door met aan Mij denken en geef je huidige taken op." Nee, dat wordt niet gesuggereerd. De Heer suggereert nooit iets onpraktisch.

Om het lichaam in deze materiële wereld te onderhouden moet men werken. Het werk is verdeeld in vier onderdelen van de sociale orde; brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. De intelligente klasse van de samenleving werkt op een bepaalde manier. En de besturende klasse van de samenleving werken ook op een bepaalde manier. De kooplui, de productieve samenleving werkt ook op een bepaalde manier. En de arbeiders klasse werkt ook op een bepaalde manier. In de menselijke samenleving, ofwel als arbeiders of als kooplieden of als politici, bestuurders, of als de hoogste intelligente klasse met een schrijvers beroep of als wetenschappelijk onderzoeker, iedereen is bezig met werken en men moet werken in de strijd om het bestaan.

Dus de Heer adviseert dat: "Je hoeft je taken niet op te geven, maar tegelijkertijd kan je Mij herinneren." Mām anusmara (BG 8.7). "Dat zal je helpen om Mij te herinneren op het moment van de dood. Als je niet altijd oefent om Mij altijd te herinneren, samen met je strijd voor het bestaan, dan is het niet mogelijk." Het is niet mogelijk. Hetzelfde wordt door Heer Caitanya geadviseerd; kīrtanīyaḥ sadā hariḥ (CC Adi 17.31). Kīrtanīyaḥ sadā. Men moet oefenen om altijd de naam van de Heer te chanten. De naam van de Heer en de Heer Zelf zijn niet verschillend. Dus de instructie van Heer Kṛṣṇa aan Arjuna is; mām anusmara (BG 8.7), denk alleen aan Mij. En de instructie van Heer Caitanya is: "Chant altijd de naam van Kṛṣṇa." Heer Kṛṣṇa zegt dat: "Herinneren Mij altijd," of denk altijd aan Kṛṣṇa. En Heer Caitanya zegt: "Chant altijd de naam van Kṛṣṇa." Dus er is geen verschil want Kṛṣṇa en Kṛṣṇa's naam zijn niet verschillend in het Absolute. Op het absolute niveau is er geen verschil tussen het ene ding en een ander. Dat is het absolute niveau. Dus omdat de Heer absoluut is, is er is geen verschil tussen Zijn naam en Hemzelf. Dus we moeten het zo oefenen, tasmāt sarveṣu kāleṣu (BG 8.7). Dus we moeten altijd, 24 uur per dag, onze activiteiten in het leven zo vormen dat we het 24 uur per dag kunnen herinneren.

Hoe is dat mogelijk? Ja, het is mogelijk. Het is mogelijk. De ācārya's geven een heel grof voorbeeld in dit verband. En wat is dat voorbeeld? Er wordt gezegd dat een vrouw die aan een andere man gehecht is, hoewel ze al een man heeft, toch is ze gehecht aan een andere man. En dit soort gehechtheid wordt heel sterk. Dit heet parakīya-rasa. Zowel in het geval bij mannen als bij vrouwen. Als een man gehechtheid heeft voor een andere vrouw dan zijn echtgenote, of een vrouw heeft gehechtheid voor een andere man dan haar echtgenoot, die gehechtheid is heel sterk. Dus de ācārya's geven dit voorbeeld van een vrouw met een slecht karakter die gehechtheid heeft voor een andere man en altijd aan hem denkt, maar tegelijkertijd haar man laat zien dat zij heel druk bezig is met de taken in haar gezin zodat haar man niet aan haar karakter zal twijfelen. Dus zoals ze altijd denkt aan de tijd waarop ze haar minnaar zal ontmoeten in de nacht, ondanks dat ze al haar huishoudelijke taken heel goed doet, net zo moet men altijd aan de Allerhoogste Echtgenoot Śrī Kṛṣṇa denken, altijd, ondanks dat je de materiële plichten heel goed doet. Dat is mogelijk. Het vereist een sterk gevoel van liefde.

@@ Line 10: / Line 10: @@
 [[Category:Dutch Language]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Dutch|NL/Prabhupada 1076 - Op het moment van het overlijden blijven wij hier of vertrekken naar de spirituele wereld|1076|NL/Prabhupada 1078 - Geabsorbeerd met geest en intelligentie in denken aan de Heer vierentwintig uur|1078}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 18: / Line 21: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|qCI5UamcQiA|De Heer is alomvattend, er is geen verschil tussen Zijn naam en Hem zelve<br/>- Prabhupāda 1077}}
+{{youtube_right|qCI5UamcQiA|Omdat de Heer absoluut is, is er geen verschil tussen Zijn naam en Hemzelf<br/>- Prabhupāda 1077}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK -->
-<mp3player>File:660220BG-NEW_YORK_clip21.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660220BG-NEW_YORK_clip21.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 30: / Line 33: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
-Le Śrīmad-Bhāgavatam est appelé bhāṣyo 'yaṁ brahma-sūtrāṇām. C'est le commentaire naturel du Vedānta-sūtra. Ainsi, toute cette littérature, si nous transférons nos pensées, tad-bhāva-bhāvitaḥ, sadā. Sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ ([[Vanisource:BG 8.6|BG 8.6]]). Celui qui est toujours engagé... De même que le matérialiste est toujours engagé dans la lecture de la littérature matérielle, comme les journaux, les magasines, les œuvres de fiction, les romans, etc., et tant d'ouvrages scientifiques ou philosophiques, et toutes ces choses qui relèvent de différents degrés de la pensée matérielle. De même, si nous transférons notre capacité de lecture pour l'employer à la littérature védique, telle qu'elle a été très miséricordieusement présentée par Vyāsadeva, alors, il nous est tout à fait possible de nous souvenir du Seigneur suprême à l'heure de la mort. C'est la seule méthode suggérée par le Seigneur lui-même. Suggérée n'est pas le terme approprié, il s'agit d'un fait. Nāsty atra saṁśayaḥ ([[Vanisource:BG 8.5|BG 8.5]]). C'est indubitable. Il n'y a aucun doute à ce sujet. Tasmāt, le Seigneur a donc suggéré, tasmāt sarveṣu kāleṣu mām anusmara yudhya ca ([[Vanisource:BG 8.7|BG 8.7]]). Il conseille à Arjuna: mām anusmara yudhya ca. Il ne lui dit pas: "Tu n'as qu'à te souvenir de moi et du peux abandonner les devoirs liés à tes occupations présentes." Non. Ce n'est pas ce qu'il lui suggère. Le Seigneur ne suggère jamais quelque chose d'irréalisable. Dans ce monde matériel, pour entretenir son corps, il faut travailler. Le travail est divisé en quatre genres, qui correspondent aux divisions de l'ordre social: brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. La classe des gens intelligents de la société travaille d'une manière qui lui est propre, et la classe des administrateurs de la société travaille également d'une manière qui lui est propre. La classe des marchands, la classe productive travaillent elles aussi d'une manière qui leur est propre, et la classe des ouvriers travaille aussi d'une manière qui lui est propre. Dans la société humaine, que ce soit comme ouvrier, ou comme commerçant, ou comme politicien, ou administrateur, ou comme membre de la classe la plus élevée en intelligence, dans une carrière littéraire ou de recherches scientifiques, tout le monde est engagé dans un certain travail et chacun doit travailler, lutter pour son existence. Ainsi, le Seigneur conseille : "Il n'est pas nécessaire d'abandonner ton occupation, mais, dans chaque occasion, tu peux te souvenir de moi." Mām anusmara ([[Vanisource:BG 8.7|BG 8.7]]). C'est que qui tefera, c'est ce qui t'aidera à te souvenir de moi à l'heure de la mort. Si tu ne t'efforces pas en partique de te souvenir de moi en tout temps, tout en luttant pour ton existence, alors c'est impossible." C'est impossible. Le Seigneur Caitanya donne le même conseil: kīrtanīyaḥ sadā hariḥ ([[Vanisource:CC Adi 17.31|CC Adi 17.31]]). Kīrtanīyaḥ sadā. Il faut pratiquer le chant du Nom du Seigneur en tout temps. Le Nom du Seigneur et le Seigneur ne sont pas différents. Ainsi, telle est l'instruction du Seigneur Kṛṣṇa à Arjuna: mām anusmara ([[Vanisource:BG 8.7|BG 8.7]]), "Simplement, souviens-toi de moi." Et l'instruction du Seigneur Caitanya est : "Chantez toujours le Nom de Kṛṣṇa." Ici, Kṛṣṇa dit: "Souviens-toi de moi en tout temps", souviens-toi de Kṛṣṇa, et le Seigneur Caitanya dit: "Chante le Nom de Kṛṣṇa en tout temps." Ainsi, il n'y a pas de différence, parce que Kṛṣṇa et le Nom de Kṛṣṇa ne sont pas différents dans l'absolu. Du point de vue de l'absolu, il n'y a aucune différence entre une chose et une autre. C'est ce qui caractérise l'absolu. Donc, comme le Seigneur est absolu, il n'y a aucune différence entre son Nom et Lui-même. Ainsi, voici ce que nous devons pratiquer. tasmāt sarveṣu kāleṣu ([[Vanisource:BG 8.7|BG 8.7]]). Toujours, vingt-quatre heures sur vingt-quatre, nous devons modeler les activités de notre vie de telle sorte que nous puissions nous souvenir du Seigneur vingt-quatre heures sur vingt-quatre. Comme est-ce possible ? Si, c'est possible. C'est possible. À ce sujet, les ācāryas proposent une comparaison assez crue. Quelle est cette comparaison ? Mettons qu'une femme soit attachée à un autre homme, bien qu'elle soit mariée, supposons qu'elle soit attachée à un autre homme. Cette sorte d'attachement devient très fort. C'est ce que l'on appelle parakīya-rasa. C'est la même chose pour les hommes et pour les femmes. Si un homme éprouve de l'attachement pour une autre femme que son épouse, ou si une femme éprouve de l'attachement pour un autre homme que son mari, cet attachement est très puissant. C'est un attachement très puissant. Ainsi, les ācāryas font la comparaison avec une femme de mauvaise conduite, qui s'attache au mari d'une autre, et qui pense toujours, en même temps, à montrer à son mari qu'elle est très impliquée dans les affaires de sa famille, pour que son mari de se doute pas de sa conduite. Ainsi, de même qu'une telle femme est toujours occupée à se souvenir de l'heure à laquelle elle retrouvera son amant durant la nuit, tout en accomplissant les devoirs de son ménage d'une manière admirable, de même, chacun doit se souvenir de l’Époux suprême, Śrī Kṛṣṇa, tout en accomplissant ses devoirs matériels d'une façon admirable. C'est possible. Cela suppose d'éprouver un amour extrêmement fort.
+Het Śrīmad-Bhāgavatam wordt ''bhāṣyo 'yam brahma-sūtrāṇām'' genoemd. Het is het natuurlijke commentaar op de Vedānta-sūtra.
+Dus als we ons denken verplaatsen naar al deze literatuur, ''tad-bhāva-bhāvitaḥ sadā, sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ'' ([[NL/BG 8.6|BG 8.6]]). Net zoals de materialist altijd bezig is met materiële literatuur te lezen zoals kranten, tijdschriften, sprookjes, romans en zoveel wetenschappelijke of filosofische boeken. Allemaal dingen op een verschillend denkniveau. Net zo, als wij ons leesvermogen verplaatsen naar de vedische literatuur die heel welgezind door Vyāsadeva wordt aangeboden, dan is het goed mogelijk voor ons om op het moment van de dood de Allergrootste Heer te herinneren. Dat is de enige manier die de Heer Zelf suggereert.
+Niet suggereert, het is een feit. ''Nāsty agra saṁśayaḥ'' ([[NL/BG 8.5|BG 8.5]]). Ongetwijfeld. Er is geen twijfel over. ''Tasmāt'', de Heer suggereert daarom; ''tasmāt sarveṣu kāleṣu mām anusmara yudhya ca'' ([[NL/BG 8.7|BG 8.7]]). Hij adviseert Arjuna dat; ''mām anusmara yudhya ca''. Hij zegt niet dat: "Ga gewoon door met aan Mij denken en geef je huidige taken op." Nee, dat wordt niet gesuggereerd. De Heer suggereert nooit iets onpraktisch.
+Om het lichaam in deze materiële wereld te onderhouden moet men werken. Het werk is verdeeld in vier onderdelen van de sociale orde; ''brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra''. De intelligente klasse van de samenleving werkt op een bepaalde manier. En de besturende klasse van de samenleving werken ook op een bepaalde manier. De kooplui, de productieve samenleving werkt ook op een bepaalde manier. En de arbeiders klasse werkt ook op een bepaalde manier. In de menselijke samenleving, ofwel als arbeiders of als kooplieden of als politici, bestuurders, of als de hoogste intelligente klasse met een schrijvers beroep of als wetenschappelijk onderzoeker, iedereen is bezig met werken en men moet werken in de strijd om het bestaan.
+Dus de Heer adviseert dat: "Je hoeft je taken niet op te geven, maar tegelijkertijd kan je Mij herinneren." ''Mām anusmara'' ([[NL/BG 8.7|BG 8.7]]). "Dat zal je helpen om Mij te herinneren op het moment van de dood. Als je niet altijd oefent om Mij altijd te herinneren, samen met je strijd voor het bestaan, dan is het niet mogelijk." Het is niet mogelijk. Hetzelfde wordt door Heer Caitanya geadviseerd; ''kīrtanīyaḥ sadā hariḥ'' ([[Vanisource:CC Adi 17.31|CC Adi 17.31]]). ''Kīrtanīyaḥ sadā''. Men moet oefenen om altijd de naam van de Heer te chanten. De naam van de Heer en de Heer Zelf zijn niet verschillend. Dus de instructie van Heer Kṛṣṇa aan Arjuna is; ''mām anusmara'' ([[NL/BG 8.7|BG 8.7]]), denk alleen aan Mij. En de instructie van Heer Caitanya is: "Chant altijd de naam van Kṛṣṇa." Heer Kṛṣṇa zegt dat: "Herinneren Mij altijd," of denk altijd aan Kṛṣṇa. En Heer Caitanya zegt: "Chant altijd de naam van Kṛṣṇa." Dus er is geen verschil want Kṛṣṇa en Kṛṣṇa's naam zijn niet verschillend in het Absolute. Op het absolute niveau is er geen verschil tussen het ene ding en een ander. Dat is het absolute niveau. Dus omdat de Heer absoluut is, is er is geen verschil tussen Zijn naam en Hemzelf. Dus we moeten het zo oefenen, ''tasmāt sarveṣu kāleṣu'' ([[NL/BG 8.7|BG 8.7]]). Dus we moeten altijd, 24 uur per dag, onze activiteiten in het leven zo vormen dat we het 24 uur per dag kunnen herinneren.
+Hoe is dat mogelijk? Ja, het is mogelijk. Het is mogelijk. De ''ācārya's'' geven een heel grof voorbeeld in dit verband. En wat is dat voorbeeld? Er wordt gezegd dat een vrouw die aan een andere man gehecht is, hoewel ze al een man heeft, toch is ze gehecht aan een andere man. En dit soort gehechtheid wordt heel sterk. Dit heet ''parakīya-rasa''. Zowel in het geval bij mannen als bij vrouwen. Als een man gehechtheid heeft voor een andere vrouw dan zijn echtgenote, of een vrouw heeft gehechtheid voor een andere man dan haar echtgenoot, die gehechtheid is heel sterk. Dus de ''ācārya's'' geven dit voorbeeld van een vrouw met een slecht karakter die gehechtheid heeft voor een andere man en altijd aan hem denkt, maar tegelijkertijd haar man laat zien dat zij heel druk bezig is met de taken in haar gezin zodat haar man niet aan haar karakter zal twijfelen. Dus zoals ze altijd denkt aan de tijd waarop ze haar minnaar zal ontmoeten in de nacht, ondanks dat ze al haar huishoudelijke taken heel goed doet, net zo moet men altijd aan de Allerhoogste Echtgenoot Śrī Kṛṣṇa denken, altijd, ondanks dat je de materiële plichten heel goed doet. Dat is mogelijk. Het vereist een sterk gevoel van liefde.
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->