TH/Prabhupada 1071 - ถ้าพวกเราสังคมกับพระเจ้า, ร่วมมือกับพระองค์ เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย: Difference between revisions

Latest revision as of 21:00, 23 October 2018

วีดีโอก่อนหน้า 1070

วีดีโอ ต่อไป 1072

660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

พวกเราอาจจำได้ว่าเมื่อพวกเราพูดถึง "คริชณะ" มันไม่ใช่เป็นชื่อของนิกายหนึ่ง ชื่อ "คริชณะ" หมายถึง ความสุขสูงสุด มันได้ยืนยันไว้แล้วว่าพระเจ้าสูงสุดคือเป็นแหล่งสะสม เป็นคลังของความสุขทั้งหมด พวกเราทั้งหมดต้องการแสวงหาความสุขเป็นอย่างมาก อานันดะมะโย บะฮยาสาท (เวทานตะ-สูทระ 1.1.12) สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย หรือพระเจ้า เพราะว่าพวกเราเต็มไปด้วยจิตสำนึก ดังนั้นจิตสำนึกของพวกเราจึงแสวงหาความสุข ความสุข พระเจ้าก็คือทรงมีความสุขตลอดเวลา และถ้าพวกเราสังคมกับพระองค์, ร่วมมือกับพระองค์ มีส่วนร่วมในสังคมของพระองค์, เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย พระเจ้าทรงเสด็จลงมาในโลกแห่งความตายนี้เพื่อที่จะแสดงลีลาความบันเทิงของพระองค์ใน วรินดาวัน ที่เต็มไปด้วยความสุข เมื่อพระองค์เจ้า ชรี คริชณะ ทรงอยู่ที่วรินดาวัน กิจกรรมของพระองค์กับเพื่อนเด็กเลี้ยงวัวทั้งหลายของพระองค์ กับเด็กสาวเลี้ยงวัวทั้งหลาย กับเพื่อนๆของพระองค์ เพื่อนสาวเลี้ยงวัว และกับผู้อยู่อาศัยทั้งหลายของเมืองวรินดาวัน และ อาชีพเด็กเลี้ยงวัวของพระองค์ในตอนเด็ก และลีลาความบันเทิงเหล่านี้ทั้งหมดของพระเจ้าคริชณะทรงเต็มไปด้วยความสุข ทั้งหมดของวรินดาวัน ประชาชนทั้งหมดของวรินดาวัน แสวงหาพระองค์เป็นอย่างมาก พวกเขาไม่รู้จักใครนอกเหนือจาก คริชณะ แม้แต่ คริชณะทรงจำกัดพ่อของพระองค์ นันดะ มาหาราจ ในการบูชาอินดระ (พระอินทร์) เพราะว่า พระองค์ทรงต้องการแสดงให้ประชาชนเห็นแล้วว่าไม่จำเป็นต้องบูชาเทวดาองค์อื่นๆ นอกจาก บูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เพราะว่าจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิตคือการกลับไปที่พำนักของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักของพระเจ้าคือได้พรรณาไว้ใน ภัควัต-คีตา บทที่ 15 โศลกที่ 6 นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชางโค นะ พาวะคะฮ ยัด กัทวา นะ นิวารทันเท ทัด ดาฮมะ พะระมัม มะมะ (ภัควัต-คีตา 15.6)

ตอนนี้คำบรรยายของท้องฟ้าทิพย์นั้น..... เมื่อพวกเราพูดถึงท้องฟ้า เพราะพวกเรามีแนวความคิดทางวัตถุของท้องฟ้า ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่าท้องฟ้ากับดวงอาทิตย์, พระจันทร์, ดวงดาวทั้งหลาย แบบนั้น แต่พระองค์ทรงตรัสว่าท้องฟ้าทิพย์นั้น ไม่จำเป็นต้องมีดวงอาทิตย์ นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชังโค นะ พาวะคะฮ (ภัควัต-คีตา 15.6) ในท้องฟ้าทิพย์นิรันดร์นั่นก็ไม่จำเป็นต้องมีทั้งพระจันทร์ นะ พาวะคะฮ หมายถึง ไม่จำเป็นต้องมีทั้ง ไฟฟ้า หรือ ไฟเพื่อการให้แสงสว่าง เพราะว่าในท้องฟ้าทิพย์คือส่องแสงสว่างอยู่แล้วโดย บระฮมะจโยทิร บระฮมะจะโยทิ ยัสยะ พระบฮะ (บระฮมะสัมฮิทะ5.40) แสงรัศมีของที่พำนักสูงสุด ตอนนี้ในวันทั้งหลายนี้เมื่อผู้คนกำลังพยายามจะไปให้ถึงดาวดวงอื่นๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากมากที่จะทำความเข้าใจที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด คือ อยู่ในท้องฟ้าทิพย์ และ มันชื่อว่า โกโลคะ ใน บระฮมา-สัมฮิทา มันได้พรรณาไว้แล้วอย่างดี โกโลคะ เอวะ นิวะสะทิ อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ (บระฮมะสัมฮิทะ5.37) พระเจ้า ถึงแม้ว่าทรงประทับอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ในที่พำนักของพระองค์, โกโลคะ, พระองค์ยังคงทรงเป็น อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ สามารถเข้าหาพระองค์จากที่นี่ได้ด้วยเหมือนกัน และดังนั้นพระเจ้าทรงมาแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพระองค์, สัช ชิด-อานันดะ-วิกระฮะ (บระฮมะสัมฮิทา5.1) ดังนั้นพวกเราอาจจะไม่ต้องจินตนาการ มันไม่มีคำถามของการจินตนาการ

@@ Line 8: / Line 8: @@
 [[Category:TH-Quotes - Introduction to Bhagavad-gita As It Is]]
 [[Category:Introduction to Bhagavad-gita As It Is in all Languages]]
-[[Category:French Language]]
+[[Category:Thai Language]]
 <!-- END CATEGORY LIST -->
+<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
+{{1080 videos navigation - All Languages|Thai|TH/Prabhupada 1070 - การแสดงการรับใช้คือศาสนานิรันดร์ของสิ่งมีชีวิต|1070|TH/Prabhupada 1072 - การออกไปจากโลกวัตถุนี้ และ ได้รับชีวิตนิรันดร์ของพวกเราในอาณาจักรนิรันดร์|1072}}
+<!-- END NAVIGATION BAR -->
 <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
 <div class="center">
@@ Line 18: / Line 21: @@
 <!-- BEGIN VIDEO LINK -->
-{{youtube_right|IkcVFxp-K2U|ถ้าพวกเราสังคมกับพระเจ้า, ร่วมมือกับพระองค์ เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย<br/>- Prabhupāda 1071}}
+{{youtube_right|t-8XMZSN-tc|ถ้าพวกเราสังคมกับพระเจ้า, ร่วมมือกับพระองค์ เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย<br/>- Prabhupāda 1071}}
 <!-- END VIDEO LINK -->
 <!-- BEGIN AUDIO LINK -->
-<mp3player>File:660220BG-NEW_YORK_clip15.mp3</mp3player>
+<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660220BG-NEW_YORK_clip15.mp3</mp3player>
 <!-- END AUDIO LINK -->
@@ Line 30: / Line 33: @@
 <!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
-พวกเราอาจจำได้ว่าเมื่อพวกเราพูดถึง "คริชณะ" มันไม่ใช่เป็นชื่อของนิกายหนึ่ง ชื่อ "คริชณะ" หมายถึง ความสุขสูงสุด มันได้ยืนยันไว้แล้วว่าพระเจ้าสูงสุดคือเป็นแหล่งสะสม เป็นคลังของความสุขทั้งหมด พวกเราทั้งหมดต้องการแสวงหาความสุขเป็นอย่างมาก อานันดะมะโย บะฮยาสาท (เวทานตะ-สูทระ 1.1.12) สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย หรือพระเจ้า เพราะว่าพวกเราเต็มไปด้วยจิตสำนึก ดังนั้นจิตสำนึกของพวกเราจึงแสวงหาความสุข ความสุข พระเจ้าก็คือทรงมีความสุขตลอดเวลา และถ้าพวกเราสังคมกับพระองค์, ร่วมมือกับพระองค์ มีส่วนร่วมในสังคมของพระองค์, เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย พระเจ้าทรงเสด็จลงมาในโลกแห่งความตายนี้เพื่อที่จะแสดงลีลาความบันเทิงของพระองค์ใน วรินดาวัน ที่เต็มไปด้วยความสุข เมื่อพระองค์เจ้า ชรี คริชณะ ทรงอยู่ที่วรินดาวัน กิจกรรมของพระองค์กับเพื่อนเด็กเลี้ยงวัวทั้งหลายของพระองค์ กับเด็กสาวเลี้ยงวัวทั้งหลาย กับเพื่อนๆของพระองค์ เพื่อนสาวเลี้ยงวัว และกับผู้อยู่อาศัยทั้งหลายของเมืองวรินดาวัน และ อาชีพเด็กเลี้ยงวัวของพระองค์ในตอนเด็ก และลีลาความบันเทิงเหล่านี้ทั้งหมดของพระเจ้าคริชณะทรงเต็มไปด้วยความสุข ทั้งหมดของวรินดาวัน ประชาชนทั้งหมดของวรินดาวัน แสวงหาพระองค์เป็นอย่างมาก พวกเขาไม่รู้จักใครนอกเหนือจาก คริชณะ แม้แต่ คริชณะทรงจำกัดพ่อของพระองค์ นันดะ มาหาราจ ในการบูชาอินดระ (พระอินทร์) เพราะว่า พระองค์ทรงต้องการแสดงให้ประชาชนเห็นแล้วว่าไม่จำเป็นต้องบูชาเทวดาองค์อื่นๆ นอกจาก บูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เพราะว่าจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิตคือการกลับไปที่พำนักของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักของพระเจ้าคือได้พรรณาไว้ใน ภัควัต-คีตา บทที่ 15 โศลกที่ 6 นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชางโค นะ พาวะคะฮ ยัด กัทวา นะ นิวารทันเท ทัด ดาฮมะ พะระมัม มะมะ ([[Vanisource:BG 15.6|ภัควัต-คีตา 15.6]])
+พวกเราอาจจำได้ว่าเมื่อพวกเราพูดถึง "คริชณะ" มันไม่ใช่เป็นชื่อของนิกายหนึ่ง ชื่อ "คริชณะ" หมายถึง ความสุขสูงสุด มันได้ยืนยันไว้แล้วว่าพระเจ้าสูงสุดคือเป็นแหล่งสะสม เป็นคลังของความสุขทั้งหมด พวกเราทั้งหมดต้องการแสวงหาความสุขเป็นอย่างมาก อานันดะมะโย บะฮยาสาท (เวทานตะ-สูทระ 1.1.12) สิ่งมีชีวิตทั้งหลาย หรือพระเจ้า เพราะว่าพวกเราเต็มไปด้วยจิตสำนึก ดังนั้นจิตสำนึกของพวกเราจึงแสวงหาความสุข ความสุข พระเจ้าก็คือทรงมีความสุขตลอดเวลา และถ้าพวกเราสังคมกับพระองค์, ร่วมมือกับพระองค์ มีส่วนร่วมในสังคมของพระองค์, เมื่อนั้นพวกเราก็จะมีความสุขไปด้วย พระเจ้าทรงเสด็จลงมาในโลกแห่งความตายนี้เพื่อที่จะแสดงลีลาความบันเทิงของพระองค์ใน วรินดาวัน ที่เต็มไปด้วยความสุข เมื่อพระองค์เจ้า ชรี คริชณะ ทรงอยู่ที่วรินดาวัน กิจกรรมของพระองค์กับเพื่อนเด็กเลี้ยงวัวทั้งหลายของพระองค์ กับเด็กสาวเลี้ยงวัวทั้งหลาย กับเพื่อนๆของพระองค์ เพื่อนสาวเลี้ยงวัว และกับผู้อยู่อาศัยทั้งหลายของเมืองวรินดาวัน และ อาชีพเด็กเลี้ยงวัวของพระองค์ในตอนเด็ก และลีลาความบันเทิงเหล่านี้ทั้งหมดของพระเจ้าคริชณะทรงเต็มไปด้วยความสุข ทั้งหมดของวรินดาวัน ประชาชนทั้งหมดของวรินดาวัน แสวงหาพระองค์เป็นอย่างมาก พวกเขาไม่รู้จักใครนอกเหนือจาก คริชณะ แม้แต่ คริชณะทรงจำกัดพ่อของพระองค์ นันดะ มาหาราจ ในการบูชาอินดระ (พระอินทร์) เพราะว่า พระองค์ทรงต้องการแสดงให้ประชาชนเห็นแล้วว่าไม่จำเป็นต้องบูชาเทวดาองค์อื่นๆ นอกจาก บูชาบุคลิกภาพสูงสุดแห่งพระเจ้า เพราะว่าจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิตคือการกลับไปที่พำนักของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักของพระเจ้าคือได้พรรณาไว้ใน ภัควัต-คีตา บทที่ 15 โศลกที่ 6 นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชางโค นะ พาวะคะฮ ยัด กัทวา นะ นิวารทันเท ทัด ดาฮมะ พะระมัม มะมะ ([[Vanisource:BG 15.6 (1972)|ภัควัต-คีตา 15.6]])
-ตอนนี้คำบรรยายของท้องฟ้าทิพย์นั้น..... เมื่อพวกเราพูดถึงท้องฟ้า เพราะพวกเรามีแนวความคิดทางวัตถุของท้องฟ้า ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่าท้องฟ้ากับดวงอาทิตย์, พระจันทร์, ดวงดาวทั้งหลาย แบบนั้น แต่พระองค์ทรงตรัสว่าท้องฟ้าทิพย์นั้น ไม่จำเป็นต้องมีดวงอาทิตย์ นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชังโค นะ พาวะคะฮ ([[Vanisource:BG 15.6|ภัควัต-คีตา 15.6]]) ในท้องฟ้าทิพย์นิรันดร์นั่นก็ไม่จำเป็นต้องมีทั้งพระจันทร์ นะ พาวะคะฮ หมายถึง ไม่จำเป็นต้องมีทั้ง ไฟฟ้า หรือ ไฟเพื่อการให้แสงสว่าง เพราะว่าในท้องฟ้าทิพย์คือส่องแสงสว่างอยู่แล้วโดย บระฮมะจโยทิร บระฮมะจะโยทิ ยัสยะ พระบฮะ (บระฮมะสัมฮิทะ5.40) แสงรัศมีของที่พำนักสูงสุด ตอนนี้ในวันทั้งหลายนี้เมื่อผู้คนกำลังพยายามจะไปให้ถึงดาวดวงอื่นๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากมากที่จะทำความเข้าใจที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด คือ อยู่ในท้องฟ้าทิพย์ และ มันชื่อว่า โกโลคะ ใน บระฮมา-สัมฮิทา มันได้พรรณาไว้แล้วอย่างดี โกโลคะ เอวะ นิวะสะทิ อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ (บระฮมะสัมฮิทะ5.37) พระเจ้า ถึงแม้ว่าทรงประทับอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ในที่พำนักของพระองค์, โกโลคะ, พระองค์ยังคงทรงเป็น อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ สามารถเข้าหาพระองค์จากที่นี่ได้ด้วยเหมือนกัน และดังนั้นพระเจ้าทรงมาแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพระองค์, สัช ชิด-อานันดะ-วิกระฮะ (บระฮมะสัมฮิทา5.1) ดังนั้นพวกเราอาจจะไม่ต้องจินตนาการ มันไม่มีคำถามของการจินตนาการ
+ตอนนี้คำบรรยายของท้องฟ้าทิพย์นั้น..... เมื่อพวกเราพูดถึงท้องฟ้า เพราะพวกเรามีแนวความคิดทางวัตถุของท้องฟ้า ดังนั้นพวกเราจึงคิดว่าท้องฟ้ากับดวงอาทิตย์, พระจันทร์, ดวงดาวทั้งหลาย แบบนั้น แต่พระองค์ทรงตรัสว่าท้องฟ้าทิพย์นั้น ไม่จำเป็นต้องมีดวงอาทิตย์ นะ ทัด บฮาสะยะเท สูรโย นะ ชะชังโค นะ พาวะคะฮ ([[Vanisource:BG 15.6 (1972)|ภัควัต-คีตา 15.6]]) ในท้องฟ้าทิพย์นิรันดร์นั่นก็ไม่จำเป็นต้องมีทั้งพระจันทร์ นะ พาวะคะฮ หมายถึง ไม่จำเป็นต้องมีทั้ง ไฟฟ้า หรือ ไฟเพื่อการให้แสงสว่าง เพราะว่าในท้องฟ้าทิพย์คือส่องแสงสว่างอยู่แล้วโดย บระฮมะจโยทิร บระฮมะจะโยทิ ยัสยะ พระบฮะ (บระฮมะสัมฮิทะ5.40) แสงรัศมีของที่พำนักสูงสุด ตอนนี้ในวันทั้งหลายนี้เมื่อผู้คนกำลังพยายามจะไปให้ถึงดาวดวงอื่นๆ มันไม่ได้เป็นเรื่องยากมากที่จะทำความเข้าใจที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด ที่พำนักสูงสุดของพระเจ้าสูงสุด คือ อยู่ในท้องฟ้าทิพย์ และ มันชื่อว่า โกโลคะ ใน บระฮมา-สัมฮิทา มันได้พรรณาไว้แล้วอย่างดี โกโลคะ เอวะ นิวะสะทิ อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ (บระฮมะสัมฮิทะ5.37) พระเจ้า ถึงแม้ว่าทรงประทับอยู่ชั่วนิจนิรันดร์ในที่พำนักของพระองค์, โกโลคะ, พระองค์ยังคงทรงเป็น อัคฮิลาทมะ-บฮูทะฮ สามารถเข้าหาพระองค์จากที่นี่ได้ด้วยเหมือนกัน และดังนั้นพระเจ้าทรงมาแสดงรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพระองค์, สัช ชิด-อานันดะ-วิกระฮะ (บระฮมะสัมฮิทา5.1) ดังนั้นพวกเราอาจจะไม่ต้องจินตนาการ มันไม่มีคำถามของการจินตนาการ
 <!-- END TRANSLATED TEXT -->