ES/CC Madhya 23.46
TEXTO 46
- ei pañca sthāyī bhāva haya pañca ‘rasa’
ye-rase bhakta ‘sukhī’, kṛṣṇa haya ‘vaśa’
PALABRA POR PALABRA
ei pañca — esos cinco tipos de melosidades trascendentales; sthāyī bhāva — actitudes extáticas permanentes; haya — se vuelven; pañca rasa — cinco clases de melosidades trascendentales; ye-rase — en una determinada melosidad; bhakta sukhī — un devoto se siente feliz; kṛṣṇa — el Señor Kṛṣṇa; haya — queda; vaśa — bajo el control.
TRADUCCIÓN
«Esas cinco melosidades trascendentales existen de forma permanente. El devoto puede sentir atracción por una de esas melosidades, y de ese modo se siente feliz. Kṛṣṇa también siente inclinación por ese devoto y queda bajo su control.
SIGNIFICADO
En el Bhakti-rasāmṛta-sindhu (2.5.1) el éxtasis permanente, sthāyi-bhāva, se describe con las siguientes palabras:
- aviruddhān viruddhāṁś ca bhāvān yo vaśatāṁ nayan
- su-rājeva virājeta sa sthāyī bhāva ucyate
- sthāyī bhāvo ’tra sa proktaḥ śrī-kṛṣṇa-viṣayā ratiḥ
Esos sentimientos (bhāvas) someten a su dominio a los éxtasis favorables (como la risa) y desfavorables (como el enojo). Si esos sentimientos continúan actuando como reyes, reciben el nombre de sthāyi-bhāva, éxtasis permanentes. El amor extático continuo por Kṛṣṇa se denomina éxtasis permanente.