FA/Prabhupada 0097 - من فقط یک کبوتر نامه بر هستم



His Divine Grace Srila Bhaktisiddhanta Sarasvati Gosvami Prabhupada's Appearance Day, Lecture -- Los Angeles, February 7, 1969

اگر ما براى پيشرفت اين جنبش سخت بجنگيم، حتى اگر ما يا شما پيروانى بدست نياوريم، كريشنا راضى خواهد شد و وظيفه ى ما رضايت كريشناست. اين بهاكتى است همانگونه كه در بهاگاواد-گيتا فصل ٤، آيه ى ٧ توضيح داده شده است بهاكتى يعنى شخص بايستى تمام حواس خود را براى رضايت مشغول نمايد زندگى مادى يعنى ارضاى حواس براى خود شخص: " من اين را دوست دارم. آن را دوست دارم. مى خواهم كارى انجام بدهم من مى خواهم آوازى بخوانم يا چيزى ذكر كنم، بخورم، لمس كنم، يابچشم" اين به معناى استفاده از حواس است. زندگى ماديست " من مى خواهم پوستى به اين نرمى را لمس كنم مى خواهم ، چه مى گويند، چنين غذاى خوبى را بچشم مى خواهم اين را ببويم. اينگونه راه بروم" همان چيز- راه رفتن، چشيدن، لمس كردن، يا هر چه- بايستى براى كريشنا استفاده شود. فقط همين به جاى لمس هرچيز ديگر، اگر قدوم مقدس نيلوفرين يك عابد را لمس كنيم، اين مفيد خواهد بود به جاى خوردن چيزهاى بيهوده، اگر پراسادام كريشنا را بخوريم، خوب است بعوض بوييدن هرچيز ديگر، اگر گلهاى تقديم شده به كريشنا را ببوييم... هيچ چيز متوقف نمى شود اگر مى خواهيد از نيروى جنسى خود بهره ببريد، بله، مى توانيد از آن براى به وجود آوردن بچه هاى كريشناآگاه استفاده كنيد هيچ چيز متوقف نميشود. به سادگى پاك ميگردد. فقط همين. تمام برنامه همين است موضوعى به نام" متوقفش كن" وجود ندارد. توقف نمى تواند باشد. چگونه مى تواند متوقف شود؟ فرض كنيد من يك انسان هستم. اگر كسى بگويد،" اوه، شما نبايد بخوريد"، آيا اين امكان دارد؟ من بايد بخورم. پس هيچ موضوعى به عنوان توقف وجود ندارد موضوع پاك كردن آن است و فلسفه ى ديگر اينكه، مى خواهم بگويم، فشار را كم كنيد،-** بى اعتبارش كنيد، **درست ماننداينكه آنها ميگويند،" فقط بدون خواسته شويد" آنها حمايت مى كنند چگونه من مى توانم بى خواسته شوم؟ خواسته بايد وجود داشته باشد ولى من بايد براى كريشنا بخواهم. اين روش زيبايى است و حتى ديگران آن را خيلى جدى نمى گيرند يا وارد فلسفه ى ما نمى شوند اين مسئوليت شما است، اگر براى آن تلاش كنيد، كريشنا راضى خواهد شد آچارياهاى ما و پير روحانى راضى خواهند شد و" ياسيا پراساداد بهاگاواد"... اگر آنها راضى گردند، آن وقت مسئوليت شما پايان مى يابد نه اينكه ديگران راضى شده اند يا نه؟ "با ذكر كردن شما بعضى از مردم راضى شده اند" نه، به ما ربطى ندارد او ممكن است راضى شده باشد يا نه ولى اگر من به روش صحيح ذكر كنم، آنگاه پيشينيانم، اساتيد، راضى خواهند شد *اين مسئوليت من است، تمام، اگر من راه خودم را اختراع نكنم* بنابراين من بسيار خوشحالم كه كريشنا اين همه پسران و دختران خوب را براى كمك به من فرستاده است دراين روز خجسته خوشبخت باشيد چيزى براى من وجود ندارد. من فقط يك مامور پست هستم من أنچه را از پير روحانيم شنيده ام به شما منتقل مى كنم و شما نيز به سادگى به همان طريق عمل مى كنيد، و خوشحال خواهيد بود و دنيا شاد خواهد بود، و كريشنا خوشحال خواهد بود، و همه چيز...