FA/Prabhupada 1017 - برهما خالق اصلی نیست. خالق اصلی کریشنا ست
720200 - Lecture SB 01.01.01 - Los Angeles
برهما خالق اصلی نیست. خالق اصلی کریشنا ست. روند این است ، برای دریافت دانش ، همانطور که نزد معلم میرویم، نزد استاد معنوی برویم. بنابراین هیچ موجود زنده ای قبل از برهما نبود. پس او چگونه دانش دریافت کرد؟ پاسخ این است اولین موجود زنده مخلوق، از درون قلب آموخت. این یعنی کریشنا، واسودوا، یا خداوند متعال، در قلب همه مستقر است. او در قلب برهما نیز مستقر است. او در قلب شما، در قلب من مستقر است. و "هریدا"" دقیقا همین کلمه استفاده شد. هریدا یعنی قلب. بنابراین او میتواند همه را از درون قلب آموزش دهد. اما چرا ما از او آگاه نیستیم؟ از دید تئوری ما میدانیم،، اما عملا در موقعیت مقید ما نمیتوانیم درک کنیم که او ما را راهنمایی میکند. اما راهنمایی میکند. این حقیقت است. برهما موجود زنده عادی نیست، بهمین دلیل او میتواند از درون قلب راهنماییهای خداوند متعال را دریافت کند. ما هم وقتی که شایسته شدیم میتوانیم، درست مانند برهما. برهما برای خدمت کردن به خداوند ظاهر شد. برای خشنود کردن خداوند. همانطور که ما یک نجار را بکار میگیریم، و از او میخواهیم برای ما ما یک کمد درست کند. من به او مواد لازم را میدهم، ابزار، یا مزد، و او یک کمد خلق میکند. مشابها، خداوند مواد اولیه را خلق کرد، و همچنین تولید کرد، و برهما این جهان را خلق کرد. اما او خالق اصلی نیست. خالق اصلی کریشنا ست . بهمین ترتیب، خالق اصلی هم کریشنا ست زیرا او این مواد را خلق کرده است. در حقیقت وقتیکه ما در رشته عملی کار میکنیم، مواد اولیه را ما خلق نمی کنیم. فرض کنید ما یک ساختمان آسمانخراش خیلی بلند بسازیم، اما مواد اولیه، مثلا خاک، سنگ، چوب، آهن، که مواد اولیه خانه هستند، آنها را ما نمیتوانیم خلق کنیم. آنها را خدا خلق کرده است. ما فقط تغییر شکل میدهیم. ما زمین را میگیریم، خاک را از زمین و با آب مخلوط میکنیم. آب توسط خداوند خلق شده است. زمین توسط خدا خلق شده است. بعد ما مخلوط کرده یک توده میسازیم، مثل آجر، و در آتش میگذاریم. آتش را هم خدا خلق کرده است. به این ترتیب، اگر ما با دقت مطالعه کنیم، اجزاء و مواد اولیه که ما بکار میبریم، خلقت ما نیستند. آنها خلقت خداوند هستند. ما فقط از آنها استفاده میکنیم. و چون ما آنها را بکار میبریم بدان معنا نیست که مالک آنها هستیم. این عقل سلیم است. فرضا من کارگر هستم، من چیزهای دیگری بکار میبرم، مواد، و چیزی تهیه میکنم، این بدین معنا نیست که وقتی آن چیز ساخته شد، کامل شد، مایملک من بشود. خیر. چطور میتواند بشود؟ بهمین دلیل فلسفه این است که همه چیز به کریشنا، خداوند تعلق دارد. منهم متعلق به او هستم. و هر کاری که بکنم، تولید کنم، آنهم متعلق به او ست. این مفهوم درک کردن این است که همه چیز متعلق به خداوند است. منهم به خدا تعلق دارم. شعور من متعلق به خداوند است. این ذرات یا عناصر فیزیکی که ما با آنها کار میکنیم، آنها هم متعلق به خداوند هستند. آنوقت هدف من از اینکه ادعای مالکیت کنم چیست؟ این توهم نامیده میشود. بنابراین این جنبش کریشنا آگاهی برای زنده کردن آگاهی اصلی جامعه بشری ساخته شده است، زیرا در گربه ها و سگها یا حیوانات، چنین آگاهی نمیتواند بیدار شود. آآنها بسیار کودن و در رده های پایین آگاهی هستند، برای آنها امکان درک کردن وجود ندارد...