KA/Prabhupada 1073 - სანამ არ დავთმობთ ჩვენს მიდრეკილებას ვიბატონოთ მატერიალურ სამყაროში
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
ბჰაგავად-გიტას მე-15 თავში მოცემულია მატერიალური სამყაროს რეალური სურათი. იქ ნათქვამია, რომ
- ūrdhva-mūlam adhaḥ-śākham
- aśvatthaṁ prāhur avyayam
- chandāṁsi yasya parṇāni
- yas taṁ veda sa veda-vit
- (ბგ 15.1)
უურდჰვა-მუულამ ადჰაჰა-შააკჰამ აშვატტჰამ პრააჰურ ავიაიამ ჩჰანდაამსი იასია პარნაანი იას ტამ ვედა სა ვედა-ვიტ (ბგ 15.1).
ახლა, ეს მატერიალური სამყარო განმარტებულია ბჰაგავად-გიტას მეთხუთმეტე თავში, როგორც ხე მაღლა მიმავალი ფესვებით, უურდჰვა-მუულამ. გინახავთ რაიმე ხე, რომლის ფესვებიც ზემოთ მიემართებოდეს? ამგვარი ხე ანარეკლში გვაქვს ნანახი. თუ მდინარის ან რაიმე წყალსაცავის ნაპირას დავდგებით, დავინახავთ, რომ მდინარის ან წყალსაცავის ნაპირზე მდგარი ხე წყალზე ისე ირეკლება, თითქოს მისი ღერო ქვემოთ, ხოლო ფესვები ზემოთ იყოს მიმართული. ასე რომ, ეს მატერიალური სამყარო არის სულიერი სამყაროს ზუსტი ანარეკლი. როგორც მდინარის ან წყალსაცავის ნაპირზე მდგომის ხის ანარეკლი თავდაყირა ჩანს, მსგავსად, ამ მატერიალურ სამყაროს აჩრდილი ეწოდება. აჩრდილი. როგორც აჩრიდილში შეუძლებელია რაიმე რეალური იყოს, თუმცა, აჩრდილიდან შეიძლება მივხვდეთ, რომ არსებობს რეალობა. მაგალითად აჩრდილი, წყლის აჩრდილი უდაბნოში, გვაფიქრებინებს, რომ უდაბნოში არ არის წყალი, მაგრამ უდაბნოში წყალის არსებობს. მასგავსად, სულიერი სამყაროს ანარეკლში, ანუ ამ მატერიალურ სამყაროში, უდავოდ, არ არის ბედნიერება, არ არის წყალი. მაგრამ რეალური წყალი, ანუ ფაქტიური ბედნიერება, სულიერ სამყაროშია. უფალი მიგვანიშნებს, რომ ამ სულიერ სამყაროს შემდეგი გზით უნდა მივაღწიოთ, ნირმაანა-მოჰაა.
- nirmāna-mohā jita-saṅga-doṣā
- adhyātma-nityā vinivṛtta-kāmāḥ
- dvandvair vimuktāḥ sukha-duḥkha-saṁjñair
- gacchanty amūḍhāḥ padam avyayaṁ tat
- (ბგ 15.5)
ნირმაანა-მოჰაა ჯიტა-სანგა-დოშაა ადჰიაატმა-ნიტიაა ვინივრიტტა-კაამააჰა დვანდვაირ ვიმუკტააჰ სუკჰა-დუჰკჰა-სამჯნაირ გაჩჰანტი ამუუდჰააჰა პადამ ავიაიამ ტატ (ბგ 15.5). ეს პადამ ავიაიამ, ეს მარადიული სამეფო, მიღწევადია მის მიერ, ვინც არის ნირმაანა-მოჰაა. ნირმაანა-მოჰაა. ნირმაანა ნიშნავს, რომ ჩვენ ტიტულებისკენ მივისწრაფვით. ჩვენ ხელოვნურად ვისწრაფვით ტიტულებისკენ. ვიღაცას უნდა გახდეს ბატონი, ვიღაცას უნდა გახდეს ლორდი, ვიღაცას უნდა გახდეს პრეზიდენტი, ან ვიღაცას უნდა გახდეს მდიდარი, ვიღაცას კიდევ სხვა რამე უნდა, მეფობა. ყველა ეს ტიტული, სანამ ამ ტიტულებზე ვიქნებით მიჯაჭვულნი... რადგან, საბოლოო ჯამში, ტიტულები სხეულის ატრიბუტია, ჩვენ კი არ ვართ ეს სხეულები. ეს სულიერი რეალიზაციის პირველი კონცეფციაა. ასე რომ, არ უნდა ვიხიბლებოდეთ ტიტულებით. და ჯიტა-სანგა-დოშაა, სანგა-დოშაა. ახლა ჩევნ ურთიერთობაში ვარ მატერიალური თვისებების სამ გუნასთან, და თუ უფლის ერთგული მსახურებით გავთავისუფლდით... თუ ჯერ-ჯერობით ჩვენ არ გვხიბლავს უფლის ერთგული მსახურება, მატერიალური სამყაროს სამი გუნისგან ვერ განვთავისუფლდებით. ამიტომ უფალი გვეუბნება, ვინივრტტა-კაამააჰა, ეს ტიტულები ანუ ჩვენი მიჯაჭვულიბა გამოწვეულია ჩვენი ვნებით, სურვილით. ჩვენ გვინდა ვიბატონოთ მატერიალურ სამყაროზე. ამრიგად, სანამ არ დავთმობთ მატერიალურ სამყაროზე ბატონობის ამ ჩვენს მიდრეკილებას, იქამდე უზენაესის სასუფეველში, სანაატანა-დჰაამა-ში, დაბრუნების არანაირი შესაძლებლობა არ არსებობს. დვანდვაირ ვიმუკტაჰა სუკჰა-დუჰკჰა-სამჯნაირ გაჩჰანტი ამუუდჰააჰა, ამუუდჰააჰა პადამ ავიაიამ ტატ (ბგ 15.5). მარადიული სამეფოს, რომელიც არასოდეს ნადგურდება ამ მატერიალური სამყაროს მსგავსად, მიღწევა შესაძლებელია ამუუდჰააჰა-ს მეშვეობით. ამუუდჰააჰა ნიშნავს შეუცბუნებელს, მას, ვისაც არ აღელვებს მატერიალური სამყაროს ეს ყალბი ტკბობა. და ვინც გამყარებულია უფლის უზენაეს მსახურებაში, ის მარადიულ სამოფოსთან მისასვლელად მისაღები პიროვნებაა. ხოლო ამ მარადიულ სამეფოს არ ესაჭიროება არც მზე, არც მთვარე, ან ელექტროენერგია. ეს მოკლედ, თუ როგორ უნდა მივუახლოვდეთ მარადიულ სამეფოს.