MK/Prabhupada 0034 - Секој Добива знаење од Авторитет
(Redirected from MK/Prabhupada 0034 - Секој прима знаење од Авторитет)
Lecture on BG 7.1 -- Durban, October 9, 1975
Поглавје Седум ( Бхагавад Гита Каква Што е ), „Знаење за Апсолутот“. Постојат две работи: апсолутна и релативна. Ова е релативен свет. Овде не можеме да разбереме една работа, без помош на друга. Кога ќе кажеме: „Ова е синот“, тоа значи дека постои и таткото. Кога ќе кажеме „Ова е мажот“, тоа значи дека постои и жената. Кога ќе кажеме „Еве го слугата“, тоа значи дека мора да постои и господарот. Кога ќе кажеме „Еве ја светлоста“, знаеме дека постои и темнината. Ова се нарекува релативен свет. Еден релативен поим се разбира со помош на други релативни поими. Но, постои и друг свет, кој се нарекува „апсолутен свет“. Таму и господарот и слугата, се исти. Меѓу нив нема разлика. Иако едниот е господар, а другиот е слуга, положбата им е идентична.
Седмото Поглавје на Бхагавад Гита, ни дава представа за апсолутниот свет, апсолутното знаење. Начинот на кој апсолутното знаење може да се стекне е изложено од самиот Апсолут, Севишната личност, Кришна. Кришна е Апсолутната Севишна Личност.
- īśvaraḥ paramaḥ kṛṣṇaḥ
- sac-cid-ānanda-vigrahaḥ
- anādir ādir govindaḥ
- sarva-kāraṇa-kāraṇam
- (БС 5.1)
(„Кришна, Говинда е Врховниот Бог...Извор на се...Причината на сите Причини...“). Ова е дефиницијата за Кришна, која ја дал Господин Брахма, во својата книга позната како Брахма Самхита, една многу авторизирана книга. Оваа книга ја собрал Шри Чеитанја Махапрабху од јужна Индија и Ја представил на Своите посветеници, кога Се вратил од турнејата во Јужна Индија. Затоа, ја прифаќаме оваа книга „Брахма Самхита“ - како потполно авторизирана. Ова е нашиот процес на знаење. Ние го примаме знаењето од авторитети. Сите го добиваат своето знаење од авторитети, но световни авторитети, а нашиот процес на прифаќање на авторитети е сепак поинаков. Нашиот процес на прифаќање на авторитети, значи дека тој го прифатил знаењето од авторитетот, кој му претходел нему. Личноста не може да биде само-повикан авторитет. Тоа е неодржливо. Во тој случај „авторитетот“ би бил несовршен. Овој пример сум го дал многупати. Детето учи од својот татко. Детето го прашува својот татко, „Татко, што е оваа машина?“, а таткото одговара, „Мое драго чедо, тоа се нарекува микрофон“. Значи, детето го добива своето знаење од таткото „Ова е микрофон“. И кога детето му вели на некој друг „Ова е микрофон“ тоа е точно. Иако е сеуште дете, поради тоа што го примило своето знаење од авторитет, објаснувањето кое го има е правилно. Слично на тоа, ако и ние примиме знаење од авторитет, дури и да е во прашање дете, нашето понатамошно објаснување ќе биде точно. Тоа е нашиот процес на знаење. Ние не го измислуваме знаењето. Овој процес, кој е изложен во Четвртото поглавје на Бхагавад Гита Каква Што е...., ние го следиме. „Evaṁ paramparā-prāptam imaṁ rājarṣayo viduḥ“ (БГ 4.2), („Оваа врвна наука е примена во синџирот на ученичко наследство и сите свети кралеви ја сфатиле на тој начин...“). Овој Парампара систем (Систем на пренос на знаењето по пат на непрекинато ученичко наследство)...
- imaṁ vivasvate yogaṁ
- proktavān aham avyayam
- vivasvān manave prāha
- manur ikṣvākave 'bravīt
- (БГ 4.1),
(„Ја пренесов таа неуништлива наука, на Богот на Сонцето, Вивасван...“). Evaṁ paramparā...( БГ 4.1 ), („...а Вивасван ја пренесе на Ману, таткото на човештвото, а потоа Ману ја пренесе...(на својот син, кралот на планетата Земја) на Икшваку“). Тоа е процесот на 'Evaṁ paramparā'. Значи, апсолутното знаење се достигнува на тој начин кога го слушаме од Апсолутниот Господ. Ниедна личност во релативниот свет, не може да не информира за апсолутното знаење. Тоа не е можно. Значи, ние го разбираме апсолутниот свет,...апсолутното знаење, од Севишната Личност, Апсолутната Личност. Апсолутната личност значи 'anādir ādir govindaḥ' (BS 5.1), („Говинда, Кришна е тој Севишен Господ, кој постои отсекогаш и нема ни почеток, а ни извор...“). Кришна е таа оригинална личност, која нема друг творец; тоа Го чини Апсолутен. Се подразбира дека Бог не е причина на никој. Тоа е Господ. Затоа, во ова Четврто Поглавје е речено 'Srī bhagavān uvāca' што значи Апсолутната личност рече...Бхагаван значи Апсолутна Личност, која не зависи од никого.