MK/Prabhupada 0045 - Предметот на Знаење се Нарекува Jneyam
Lecture on BG 13.1-2 -- Paris, August 10, 1973
Прабхупад:
- prakṛtiṁ puruṣaṁ caiva
- kṣetraṁ kṣetra-jñam eva ca
- etad veditum icchāmi
- jñānaṁ jñeyaṁ ca keśava
- (БГ 13.1).
Ова е посебна привилегија на човечкото суштество, да може да ја разбере природата, оваа космичка манифестација и уживателот на природата и да биде во потполност запознаен, што е објектот на знаењето, jñeyam.
Постојат три работи jñeyam, jñāta и jñāna. Предметот на знаењето, познавачот се нарекува jñāta, а предметот на знаењето се нарекува jñeyam. А процесот со кој тоа можеме да го разбереме, се нарекува jñāna, знаење. Кога говориме за знаење, мора да постојат три работи: предмет на знаење, личност која се обидува да дознае и процес со кој се достигнува предметот на знаење.
Некои од нив...Како материјалните научници, кои едноставно се обидуваат да ја дознаат prakṛti, не го познаваат puruṣa-та. Prakṛti значи уживано, а puruṣa значи уживател. Всушност, уживателот е Кришна. Тој е изворниот puruṣa. Тоа ќе го признае Арџуна: „Puruṣaṁ śāśvatam“. „Ти си изворниот уживател, puruṣam“. Кришна е уживател, а сите ние, живите суштества и prakṛti, природата, се бива уживано од страна на Кришна. Тоа е Кришнино... Уште еден puruṣa, ние живите суштества. Ние не сме puruṣa. Ние сме исто така prakṛti. Во нас се ужива. Но, во оваа материјална состојба, ние се обидуваме да бидеме puruṣa, уживател. Тоа значи дека кога prakṛti или живите суштества, сакаат да постанат puruṣa, тоа е материјална состојба. Ако жената се обиде да постане маж, тоа е неприродно, слично на тоа е и кога живите суштества, во кои по природа се ужива...се обидуваат да бидат уживатели.
Примерот, кој сме го навеле неколку пати е дека овој прст фаќа многу убава храна, но всушност прстите не се уживатели. Прстите можат да му помогнат на вистинскиот уживател т.е стомакот. Можат да фатат фина храна и да ја стават во устата и кога ќе стигне во стомакот, вистинскиот уживател, тогаш сите prakṛti, сите делови на телото, чуствуваат задоволство. Значи, уживател е стомакот, а не друг дел на телото.
Има една приказна во Хитопанишада, Хитопадеша, од која Езоповите басни се преведени. Таму, таму има приказна наречена: „Udarendriyānām“. Udara. Udara значи овој стомак, а indriya значи сетила. Приказна за udarendriyānām. Сетилата, сите сетила се сретнале на еден состанок. Рекле: „Ние работиме, сетила....“ ( од страна ): „Зошто е отворено?“
„Ние работиме“ - рекла ногата. „Да, јас, цел ден одам“. Раката рекла: „Да, јас работам цел ден, кога телото ќе рече Дојди овде и земи ја храната, Јас исто така готвам“. Тогаш очите рекле: „Ние гледаме“. Сите делови од телото, стапиле во штрајк и рекле „Нема повеќе да работиме за стомакот, кој само јаде. Ние сите работиме, а овој човек или овој стомак, само јаде“. А потоа штрајкувале...Исти како капиталистот и работникот. Работникот стапува во штрајк и не работи повеќе. Исто така, сите делови на телото, штрајкувале и после два, три дена, кога повторно се состанале, разговарале меѓусебно и се прашале: „Зошто постануваме слаби ? Сега, не можеме да работиме“. Нозете исто така рекле: „Да, се чуствуваме и ние слабо“. Рацете се чуствувале слабо, исто така, сите. Што е причината за сето тоа ? Причината...Стомакот рекол: „Затоа што јас не јадам. Затоа, ако сакате да останете силни, морате да ми дадете да јадам. Во спротивно...Јас сум уживател. Вие не сте уживатели. Вие треба да ги набавувате работите, за моето уживање. Тоа е вашата позиција“. И така разбрале: „Да, ние не можеме директно да уживаме. Тоа не е возможно“. Уживањето мора да дојде преку стомакот. Земете една rasagullā, но вие, прстите, не можете да уживате. Дајте ја на устата и кога ќе стигне до стомакот, одеднаш добивате енергија. Не само дека прстите уживаат, очите, сите останати делови чуствуваат задоволство и сила, исто така. Слично, вистинскиот уживател е Кришна. Кришна вели:
- bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ
- sarva-loka-maheśvaram
- suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ
- jñātvā māṁ śāntim ṛcchati
- (БГ 5.29)