MK/Prabhupada 0069 - Јас Нема да Умрам
Conversation Pieces -- May 27, 1977, Vrndavana
Киртананда: Ние не можеме да бидеме среќни ако тебе не ти е добро.
Прабхупада: Мене секогаш ми е добро.
Киртананда: Зошто не можеш да ни ја предадеш својата старост?
Прабхупада: Кога ќе видам дека се се одвива добро, јас сум среќен. Што е ова тело? Телото е тело. Ние не сме телото.
Киртананда: Зарем не беше Пурудаш кој ја даде својата младост на својот татко?
Прабхупада: Хм? Рамешвара: Јајати. Кралот Јајати ја трампи својата старост.
Киртананда: Со својот син. Ти тоа можеш да го сториш.
Прабхупада: ( смеење ) Кој го сторил тоа?
Рамешвара: Кралот Јајати.
Прабхупада: Ах. Јајати. Не, зошто? Вие сте моето тело. Вие продолжувате да живеете. Не постои разлика. Исто кога јас работам, мојот Гуру Махараџ е овде, Бхактисидантха Сарасвати. Физички можеби не е, но во секој потег тој е присутен. Всушност, мислам дека тоа го напишав.
Тамала Кришна: Да, тоа е во Бхагаватам: „Тој кој живее со него, живее вечно. Оној кој ги памети неговите зборови, живее вечно“.
Прабхупада: Значи, јас нема да умрам. „Kīrtir yasya sa jīvati“. Оној кој сторил нешто важно, живее засекогаш. Тој не умира. Дури и во нашиот реално практичен живот...Секако, тоа е материјално, karma-phala. Личноста треба да прифати друго тело во склад со својата карма. Но, за бхактите тоа не постои. Тој секогаш прифаќа тело за да го служи Кришна. Затоа нема karma-phala.