MK/Prabhupada 0078 - Едноставно со Верба, Обидете се да Чуете
Lecture on SB 1.2.16 -- Los Angeles, August 19, 1972
Значи „śuśrūṣoḥ śraddadhānasya vāsudeva-kathā-ruciḥ“. Во претходниот стих беше објаснето: „yad anudhyāsinā yuktāḥ“ (ШБ 1.2.15). Мораме постојано да мислиме на Кришна. Тоа е мечот. Треба да го земете овој меч, свесноста за Кришна. Тогаш ќе се ослободите. Така ќе станете слободни. Овој меч го сече јазолот. Е сега како да го добиеме овој меч? Процесот е објаснет тука, едноставно обидете се да слушате со верба Ќе го добиете мечот. Тоа е сé. Всушност, ова движење за свесност за Кришна се шири. Еден по друг го добиваме мечот, едноставно со слушање. Го започнав ова движење во Њу Јорк. Сите знаете. Немав никаков меч. Како во некои религии, тие ги земаат светите списи во една рака, а во другата меч: „Прифати го овој спис, инаку ти отиде главата“. И тоа е еден начин на проповедање. И јас имав меч, но не таков меч. Овој меч - да им се даде шанса на луѓето да слушаат. Тоа е сé.
Vāsudeva-kathā-ruciḥ. Штом некој ќе добие ручи... Ручи. Ручи значи вкус. „Ах, тука се зборува за Кришна, многу убаво. Ајде да слушнам“. Веднаш го добивате мечот. Мечот е во вашата рака. Vāsudeva-kathā-ruciḥ. Но, кому му доаѓа тој ручи? Тој вкус? Бидејќи, како што објаснив неколку пати, вкусот, исто како шеќерната бомбона...Сите знаеме дека е многу слатка, но ако му ја дадете на човек што страда од жолтица, нему ќе му горчи. Сите знаеме дека шеќерната бомбона е слатка, но на човекот кој страда од болест, жолтица, бомбоната ќе му биде многу горчлива. Сите го знаат тоа. Тоа е факт.
Така ручи, вкусот за слушање Васудева-ката, Кришна-ката (забавите на Кришна), материјално несреќниот човек не може да ги вкуси. Тоа е ручи, вкус. За да го стекнете тој вкус постојат подготвителни активности. Што е тоа? Прво се јавува наклонетост: „Ах, ова е многу убаво“. Ādau śraddhā, śraddadhāna. Значи шрада, наклонетост, тоа е почетокот. Потоа sādhu-saṅga, друштво на посветеници (ЧЧ Мадја 22.83). Потоа и двете: „Во ред, овие луѓе пеат и зборуваат за Кришна. Да одам да седнам и да слушам уште“. Ова се вика саду санга. Дружењето со посветениците. Ова е втората фаза. Третата фаза е bhajana-kriyā. Кога некој е во друштво на посветеници, ќе почувствува: „Зошто и јас да не станам посветеник?“ И потоа посакуваат да се приклучат: „Прабхупад, ќе сакаш ли да ме прифатиш за твој ученик?“ Тоа е почетокот на баџана крија. Bhajana-kriyā значи да бидеме вклучени во служба за Бог. Ова е третата фаза.