MK/Prabhupada 0299 - Санјаси неможе да се сретне со неговата жена
Lecture -- Seattle, October 4, 1968
Тамала Кришна: Прабхупада, откако Господ Чаитанја зел санјаса, во Учењата на Господ Чаитанја се вели, Тој ја сретна Неговата мајка. Секогаш мислев дека санјасито не може да го прави тоа.
Прабхупада: Не, санјаси неможе да се сретне со неговата жена. На санјасито му е забрането да оди дома и никогаш не смее да ја сретне неговата жена, но тој може, ако другите... Но дека... Чаитанја Махапрабху не отишол во Неговиот дом. Тоа е наместено. Адваита прабху ја донел неговата мајка да го види Чаитанја. Чаитанја Махапрабху по прифаќањето на санјаси, Тој беше како луд по Кришна. Тој одел на брегот од Ганга заборавајќи дека тоа е Ганга. Тој си мислел „Ова е Јамуна. Одам во Вринадаван, следете ме...“ Нитјананда прабху испратил еден човек, „Јас го следам Чаитанја. Ве молам известете го Адваита да донесе еден чамец во гхата, така да Тој ќе биде во можност да го однесе Него до Неговиот дом.“ Чаитанја Махапрабху беше во екстаза. Потоа, Тој оддеднаш виде дека Адваита чекаше со чамец. Тој го праша Него, „Адваита, зошто Ти си тука? Тука е Јамуна.“ Адваита рекол, „Да, драг мој Боже, каде и да си Ти, таму е Јамуна. Дојди со Мене.“ Тој отишол и кога отишол... Тој отишол во домот на Адваита. Тогаш Тој забележал, „Ти погрешно Ме насочи. Ти ме донесе во Твојот дом. Ова не е Вриндаван. Како така?“ „Добро господине, вие дојдовте по грешка...“(смеа) „Ве молам останете овде.“ Тој веднаш прати еден човек кај Неговата мајка. Бидејќи знаше дека Чаитанја Махапрабху има прифатено санјаса; Тој никогаш нема да се врати дома повторно. Неговата мајка е луда по синот. Тој беше единствениот син. Тој и даде шанса на Неговата мајка да го види Него за последен пат. Тоа беше направено од Адваита. Кога мајка му дојде, Чаитанја Махапрабху веднаш падна доле пред нозете на Неговата мајка. Тој беше млад човек, дваесет и четири години и мајката, кога виде дека нејзиниот син прифатил санјаси, а дома има снаа, природно за жена, таа беше потресена и почна да плаче. Чаитанја Махапрабху се обидуваше да ја смири нејзе со многу убави зборови. Тој рекол, „ Моја драга мајко, ова тело е дадено од тебе, Јас треба да го користам Моето тело во твоја служба. Но, јас сум твојот будалест син. Јас направив некоја грешка. Те молам извини ме.“ Оваа сцена е многу патетична - одвојувањето меѓу мајката...(нејасно)