"Iemand die Kṛṣṇa probeert te zoeken in zichzelf... Kṛṣṇa is daar. Dus je moet gekwalificeerd zijn om Hem te zien. Dat is vereist. Dat wordt bhakti yoga genoemd. In de Brahma-saṁhitā wordt gezegd, premāñjana-cchurita-bhakti-vilocanena santaḥ sadaiva hṛdayeṣu vilokayanti (Bs. 5.38). Dat is niet mogelijk door simpelweg gymnastiek te doen. Men moet trancendentale liefde voor Kṛṣṇa ontwikkelen. Premāñjana-cchurita. Wanneer je ogen zijn gezalfd met liefde voor God, dan kan je Hem vierentwintig uur zien. Sadaiva hṛdayeṣu vilokayanti. Dit is niet moeilijk te begrijpen, omdat van wie je ook houdt, je denkt altijd aan hem, je voelt altijd zijn aanwezigheid, dus waarom niet van Kṛṣṇa? Dat is niet moeilijk. Daarom onderwijst Kṛṣṇa. Om deze liefde te ontwikkelen voor Kṛṣṇa, zegt Hij: man-manā bhava mad-bhakto mad-yājī māṁ namaskuru (BG 18.65)."
|