NL/Prabhupada 0097 - Ik ben gewoon een postbode
Als we hard werken voor deze beweging, dan, zelfs als we geen volgeling krijgen, zal Kṛṣṇa tevreden zijn. En onze taak om Kṛṣṇa te plezieren. Dat is bhakti. Hṛṣīkena hṛṣīkeśa-sevanaṁ bhaktir ucyate (CC Madhya 19.170). Bhakti betekent dat men al zijn zintuigen gebruikt voor het plezieren. Materieel leven betekent het plezieren van onszelf. "Ik wil dit, ik wil dat, ik wil iets doen. Ik wil iets zingen of iets chanten, iets eten, iets voelen, iets proeven." Dat betekent de zintuigen gebruiken. Dat is het materiële leven. "Ik wil zachte huid aanraken. Ik wil lekker eten proeven. Ik wil zo ruiken. Ik wil zo wandelen." Hetzelfde - wandelen, proeven, voelen, of eender wat - moet gebruikt worden voor Kṛṣṇa. Dat is alles. In plaats van wat anders aan te raken, als we de gezegende lotus voeten van een toegewijde aanraken, dan zal die aanraking nuttig zijn. In plaats van onzin te eten, als we Kṛṣṇa prasadam eten, is het goed. In plaats van iets anders te ruiken, als we de geofferde bloemen van Kṛṣṇa ruiken ... Dus niets wordt gestopt. Als je je seksleven wil gebruiken, ja, je kan het gebruiken om Kṛṣṇa-bewuste kinderen te maken. Niets wordt stopt. Het wordt simpelweg gezuiverd. Dat is alles. Dit is het hele programma. Het is niet mogelijk van; "stop dit". Dat kan niet. Hoe kan het gestopt worden. Stel je voor dat ik een levend wezen ben. Als iemand zegt: "Oh, je mag niet eten," is het mogelijk? Ik moet eten. Het is niet mogelijk te stoppen. De kwestie is het te zuiveren. En de andere filosofie is, ik bedoel te zeggen, geforceerd minderen, maak het leeg, zoals ze zeggen: "wordt gewoon zonder verlangens." Dat verkondigen ze. Dus hoe kan ik zonder verlangens worden? Er moeten verlangens zijn. Maar ik zal verlangen naar Kṛṣṇa. Dus dit is een heel mooi proces. En zelfs als anderen het niet erg serieus nemen of ze komen niet naar onze filosofie, als je het probeert, dat is jouw taak. Kṛṣṇa zal tevreden zijn. Onze ācāryas zullen tevreden zijn, de spiritueel leraar zal tevreden zijn. En yasya prasādād bhagavat ... Als zij tevreden zijn dan is jouw taak volbracht. Niet dat anderen tevreden zijn of niet. Door jouw chanten is een bepaald publiek tevreden - nee, daar geven we niet om. Hij mag tevreden zijn of niet tevreden. Maar als ik op de juiste manier chant, dan zijn mijn voorgangers, de ācāryas tevreden. Dat is mijn taak, klaar, als ik niet op mijn eigen manier doe. Dus ik ben erg blij dat Kṛṣṇa zoveel fijne jongens en meisjes gestuurd heeft om mij te helpen. Wees gezegend op deze gunstige dag. En er is niets van mij. Ik ben gewoon een postbode. Ik geef aan jullie wat ik heb gehoord van mijn spiritueel leraar. Doe gewoon op dezelfde manier, en je zal gelukkig zijn, en de wereld zal gelukkig zijn, en Kṛṣṇa zal gelukkig zijn, en alles ...