NL/Prabhupada 0375 - Het commentaar bij Bhajahu Re Mana, deel 2
Purport to Bhajahu Re Mana -- San Francisco, March 16, 1967
Dus het leven is heel wankelend en in een gevaarlijke positie. Daarom moet men gebruik maken van deze menselijke levensvorm en onmiddellijk beginnen met Kṛṣṇa-bewustzijn. Dat zou het verzoek van iedereen aan zijn geest moeten zijn; "Mijn beste geest, breng me niet in een gevaarlijke positie. Houdt me alsjeblieft in Kṛṣṇa-bewustzijn."
Dus hoe het Kṛṣṇa bewustzijn kan worden bereikt wordt ook beschreven door Govinda dāsa. Hij zegt: śravaṇa, kīrtana, smaraṇa, vandana, pāda-sevana, dāsya re, pūjana, sakhī-jana, ātma-nivedana govinda-dāsa-abhilāṣa re.
Abhilāṣa betekent aspiratie, hoop of ambitie. Hij is ambitieus om op negen verschillende manieren een toegewijde te worden. Het eerste is śravaṇa. Śravaṇa betekent horen. Men moet van de autoriteiten horen. Dat is het begin van spiritueel leven of Kṛṣṇa-bewustzijn. Net als Arjuna. Hij bereikte zijn spirituele bewustzijn of Kṛṣṇa-bewustzijn door van Kṛṣṇa te horen. Net zo moet men van Kṛṣṇa of van de vertegenwoordiger van Kṛṣṇa horen. Men moet horen van iemand die Kṛṣṇa's woorden presenteert 'zoals het is', want op dit moment hebben we geen mogelijkheid om direct te horen.
Om rechtstreeks van Kṛṣṇa te horen is er. De regeling is er. Kṛṣṇa zit in ieders hart, en men kan heel gemakkelijk van Hem horen, altijd en overal, maar hij moet de training hebben hoe te horen. Daarvoor heeft men de hulp van de vertegenwoordiger van Kṛṣṇa nodig. Daarom zegt Caitanya Mahāprabhu dat men toegewijde dienst aan Kṛṣṇa kan bereiken door de gecombineerde genade van Kṛṣṇa en de spiritueel leraar. Guru-kṛṣṇa-kṛpāya pāya bhakti-latā-bīja (CC Madhya 19.151). Door de genade van de spiritueel leraar, guru, en door de genade van Kṛṣṇa krijgt men de mogelijkheid om Kṛṣṇa te dienen in toegewijde dienst.
Dus in de Caitanya-caritāmṛta staat ook dat de spiritueel leraar de directe manifestatie van Kṛṣṇa is. Kṛṣṇa verschijnt voor de toegewijde als spiritueel leraar, net zoals de zon in je kamer komt als zonneschijn. Hoewel de zon niet je kamer, je stad of je land binnenkomt - hij is zo vele miljoenen kilometers ver weg - toch kan hij overal binnenkomen door zijn energie, de zonneschijn. Vergelijkbaar komt Kṛṣṇa ook overal door Zijn verschillende vermogens. En om dit licht van Kṛṣṇa te ontvangen moet men horen. Horen is zo belangrijk. Daarom zegt Govinda dāsa; śravaṇa. Śravaṇa betekent horen.
En iemand die goed gehoord heeft, zijn volgende fase zal kīrtanam zijn. Net zoals onze jongens die een beetje goed hebben gehoord, nu zijn ze heel enthousiast om door de straten te gaan zingen. Dit is de natuurlijke volgorde. Het is niet dat je hoort maar je blijft stilstaan. Nee. De volgende fase zal kīrtanam zijn. Hetzij door de te zingen of door te schrijven of door te spreken of door te prediken zal de kīrtana er zijn. Dus śravaṇaṁ kīrtanam, eerst horen en dan zingen. En horen en zingen over wie? Over Viṣṇu, niet over enige onzin. Śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ (SB 7.5.23). Deze dingen staan in de śāstra. De gewone mensen zijn ook bezig met horen en zingen. Ze horen in de krant van een politicus en de hele dag bespreken ze dat en zingen; "Oh, deze man gaat gekozen worden, die man gaat gekozen worden." Dus horen en zingen is er overal. Maar als je spirituele verlossing wil, dan moet je horen en zingen over Viṣṇu, niemand anders. Śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ.
Dus de dichter zingt; Śravaṇa, kīrtana, smaraṇa, vandana, pāda-sevana, dāsya re. Er zijn dus verschillende processen: horen, chanten, herinneren, vereren in de tempel, bezig zijn met dienst. Dus hij verlangt naar alle negen soorten van toegewijde dienst.
Uiteindelijk; pūjana sakhī-jana. Sakhī-jana betekent om de vertrouwelijke toegewijden van de Heer te behagen.
En ātma-nivedana. Ātmā betekent zichzelf en nivedana betekent overgave.
Govinda-dāsa-abhilāṣa. De naam van de dichter is Govinda dāsa en hij vertelt dat dit zijn enige verlangens zijn. Hij wil de mogelijkheden van zijn menselijke levensvorm op deze manier gebruiken. Dit is de essentie van dit lied.