PL/Prabhupada 0375 - Znaczenie do pieśni Bhajahu re mana część 2
Purport to Bhajahu Re Mana -- San Francisco, March 16, 1967
Życie jest bardzo niepewne i zagrożone. Dlatego należy wykorzystać tą ludzka formę życia i natychmiast zająć się świadomością Kṛṣṇy. Każdy powinien tak prosić swój umysł, "Drogi umyśle, nie ciągnij mnie w niebezpieczeństwo. Zachowaj mnie w świadomości Kṛṣṇy." Govinda dāsa opisuje także, jak osiągnąć świadomość Kṛṣṇy. Mówi
- śravaṇa, kīrtana, smaraṇa, vandana,
- pāda-sevana, dāsya re,
- pūjana, sakhī-jana, ātma-nivedana
- govinda-dāsa-abhilāṣa re
Abhilāṣa znaczy dążenie, nadzieja lub ambicja. Autor chciałby zostać wielbicielem na dziewięć różnych sposobów. Pierwszy to śravaṇa. Śravaṇa znaczy słuchanie. Należy słuchać od autorytetów. Jest to początek życia duchowego czy świadomości Kṛṣṇy. Tak jak Arjuna. Osiągnął świadomość duchową czy świadomość Kṛṣṇy dzięki słuchaniu od Kṛṣṇy. Podobnie my powinniśmy słuchać od Kṛṣṇy lub Jego reprezentanta. Należy słuchać od tego, kto przedstawia słowa Kṛṣṇy takie, jakie są, ponieważ w obecnej chwili nie mamy możliwości bezpośredniego słuchania od Kṛṣṇy. Jest tam słuchanie bezpośrednie od Kṛṣṇy. Jest to przygotowane. Kṛṣṇa przebywa w sercu każdego i można Go z łatwością słuchać, zawsze i wszędzie, ale należy wiedzieć, jak słuchać. W tym celu potrzebna jest pomoc reprezentanta Kṛṣṇy. Dlatego Caitanya Mahāprabhu mówi, że można osiągnąć służbę oddania dla Kṛṣṇy dzięki połączonej łasce Kṛṣṇy i mistrza duchowego. Guru-kṛṣṇa-kṛpāya pāya bhakti-latā-bīja (CC Madhya 19.151). Dzięki łasce mistrza duchowego, guru, i dzięki łasce Kṛṣṇy, zdobywa się możliwość służenia Kṛṣṇie w służbie oddania. W Caitanya-caritāmṛicie jest również powiedziane, że mistrz duchowy jest bezpośrednią manifestacją Kṛṣṇy. Kṛṣṇa staje przed wielbicielem jako mistrz duchowy, tak jak słońce obecne jest w pokoju dzięki swym promieniom. Słońce, choć nie jest w pokoju, mieście czy kraju- jest miliony kilometrów od nas- to nadal może dotrzeć wszędzie dzięki swej mocy, dzięki promieniom. Podobnie Kṛṣṇa dociera wszędzie dzięki Swym różnym mocom. Aby otrzymać to światło od Kṛṣṇy, należy słuchać. Słuchanie jest takie istotne. Dlatego Govinda dāsa mówi, śravaṇa. Śravaṇa oznacza słuchanie. Ten, kto dobrze słuchał, wchodzi na kolejny poziom, kīrtanam. Tak jak nasi chłopcy, którzy dobrze słuchali, teraz bardzo chętnie śpiewają, chodząc po ulicach. To naturalna kolej. To nie tak, że słuchasz i pozostajesz w miejscu. Nie. Kolejny etap to kīrtanam. Kīrtana to śpiewanie, pisanie lub przemawianie, nauczanie. śravaṇaṁ kīrtanam, najpierw słuchanie a potem śpiewanie. O kim słuchamy i śpiewamy? O Viṣṇu, nie o czymś błahym. Śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ (SB 7.5.23). Jest to opisane w śāstrach. Zwykli ludzie także są zajęci słuchaniem i powtarzaniem. Z gazet wyczytują coś o politykach, a potem przez cały dzień rozmawiają o tym, "Och, ten człowiek zostanie wybrany. I ten też." Słuchanie i powtarzanie jest wszędzie. Jeśli chcesz duchowego wyzwolenia, to musisz słuchać i powtarzać o Viṣṇu, o nikim innym. Śravaṇaṁ kīrtanaṁ viṣṇoḥ. Poeta śpiewa, Śravaṇa, kīrtana, smaraṇa, vandana, pāda-sevana, dāsya re. Są różne procesy: słuchanie, powtarzanie, pamiętanie, wielbienie w świątyni, zajmowanie się służbą. Autor pragnie wszystkich dziewięciu rodzajów służby oddania. Ostatecznie przychodzi pūjana sakhī-jana. Sakhī-jana oznacza tych, którzy są poufnymi wielbicielami Pana, oznacza zadowalanie ich. I ātma-nivedana. Ātmā oznacza jaźń, a nivedana znaczy oddanie. Govinda-dāsa-abhilāṣa. Imię poety to Govinda dāsa, i mówi, że ma tylko takie pragnienia. Chce wykorzystać swą ludzką postać tylko w ten sposób. To jest istota tej pieśni.