PL/Prabhupada 0936 - Zwykłe obietnice: 'W przyszłości.' 'Ale co dajecie teraz?'



730425 - Lecture SB 01.08.33 - Los Angeles

Obecnie jesteśmy chorzy. Ludzie nie wiedzą, czym jest stan chorobowy, czym jest zdrowie, ci dranie. Niczego nie wiedzą, a noszą się za wielkich naukowców, filozofów... Nie pytają: "Nie chcę umrzeć. Dlaczego muszę?" Nikt o to nie pyta. Ani nie ma na to rozwiązania. I nadal mówi się na nich naukowcy. Jakiego rodzaju? Jeśli... Nauka oznacza zaawansowaną wiedzę, która zmniejsza nieszczęsne warunki życia. To jest nauka. A tak, to co to za nauka? Oni tylko obiecują: "w przyszłości." "Ale co nam dajcie teraz?" "Teraz pocierpcie, po prostu cierpcie dalej. W przyszłości wynajdziemy jakąś chemię." Nie. ātyantika-duḥkha-nivṛtti. Ātyantika, ostateczny. Ātyantika oznacza ostateczny. Duḥkha oznacza cierpienia. To powinno być celem ludzkiego życia. Ludzie nie wiedzą, czym jest ātyantika-duḥkha. Duḥkha oznacza cierpienie. ātyantika-duḥkha wyjaśnione jest w Bhagavad-gīcie. "Oto ātyantika-duḥkha." Co to jest? Janma-mṛtyu-jarā-vyādhi (BG 13.9). Narodziny, śmierć, starość i choroby. Co zrobiliście, aby zminimalizować, zakończyć duḥkha, cierpienia? W świecie materialnym nie ma czegoś takiego. Ātyantika-duḥkha-nivṛtti. Bhagavad-gītā podaje ostateczne rozwiązanie na wszelkie rodzaje cierpienia. Co to jest?

mām upetya kaunteya
duḥkhālayam aśāśvatam
nāpnuvanti mahātmānaḥ
saṁsiddhiṁ paramāṁ gatāḥ
(BG 8.15)

Powinniście to przeczytać. Macie Bhāgavata, całe wyjaśnienie. To jest ātyantika-duḥkha-nivṛtti- ostateczne uwolnienie się od wszelkich cierpień. Czym to jest? Mām upetya. "Ten, kto przychodzi do Mnie lub wraca do domu, do Boga." Ludzie nie wiedzą, kim jest Bóg i jak wrócić do domu, do Boga. To jest praktyczna rzecz. A nie wiedza. A ludzie są jak zwierzęta. To wszystko. Bez wiedzy. Modlą się: "Boże, daj nam chleba powszedniego." A zapytać ich: "Kim jest Bóg?" Czy powiedzą? Nie. To kogo pytamy? Ściany? Jeśli modlę się, to do kogoś. Nie wiem, co to za osoba, do której się modlę. Mówią, że jest w niebie. W niebie jest też tyle ptaków, ale to nie Bóg. Rozumiecie? Ludzie nie mają wiedzy. Mają niedoskonałą wiedzę. A uchodzą za naukowców, filozofów, wielkich myślicieli, pisarzy... Wszystko to bzdury. Jedyną księgą jest Śrīmad-Bhāgavatam, Bhagavad-gītā. Reszta to bzdury. Bhāgavata mówi:

tad-vāg-visargo janatāgha-viplavo
yasmin prati-ślokam abaddhavaty api
nāmāny anantasya yaśo 'ṅkitāni yat
śṛṇvanti gāyanti gṛṇanti sādhavaḥ
(SB 1.5.11)

A z drugiej strony: na yad vacaś citra-padaṁ harer yaśo (jagat-pavitraṁ) pragṛṇīta karhicit tad vāyasaṁ tīrtham... (SB 1.5.10). Tad vāyasaṁ tīrtham. Wszelka literatura nie mająca związku z wiedzą o Bogu, tad, tad vāyasaṁ tīrtham, jest jak miejsce, w którym radują się wrony. Gdzie cieszą się wrony? W brudnym miejscu. A białe łabędzie czerpią przyjemność z ładnej, czystej wody z ogrodem i ptakami.