MK/Prabhupada 1074 - Сите Мизерии Со Кои се Соочуваме во овој Материјален Свет - Настануваат Поради Ова Тело: Difference between revisions

(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Macedonian Pages with Videos Category:Prabhupada 1074 - in all Languages Category:MK-Quotes - 1966 Category:MK-Quotes...")
 
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version)
 
Line 10: Line 10:
[[Category:Macedonian Language]]
[[Category:Macedonian Language]]
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- END CATEGORY LIST -->
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE -->
{{1080 videos navigation - All Languages|Macedonian|MK/Prabhupada 1073 - Сеуште Не се Откажуваме од Нагонот за Владеење со Материјалната Природа|1073|MK/Prabhupada 1075 - Се Подготвуваме за Нашиот Следен Живот според Нашите Активности во Овој Живот|1075}}
<!-- END NAVIGATION BAR -->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK-->
<div class="center">
<div class="center">
Line 18: Line 21:


<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
<!-- BEGIN VIDEO LINK -->
{{youtube_right|0hS8FbIU-cY|Сите Мизерии Со Кои се Соочуваме во овој Материјален Свет - Настануваат Поради Ова Тело<br/>- Prabhupāda 1074}}
{{youtube_right|Fx6p6zuyxdM|Сите Мизерии Со Кои се Соочуваме во овој Материјален Свет - Настануваат Поради Ова Тело<br/>- Prabhupāda 1074}}
<!-- END VIDEO LINK -->
<!-- END VIDEO LINK -->


<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<!-- BEGIN AUDIO LINK -->
<mp3player>File:660220BG-NEW_YORK_clip18.mp3</mp3player>
<mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660220BG-NEW_YORK_clip18.mp3</mp3player>
<!-- END AUDIO LINK -->
<!-- END AUDIO LINK -->


Line 30: Line 33:


<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
<!-- BEGIN TRANSLATED TEXT -->
На друго место во Бхагавад Гита е исто така речено: "Авјакто кшара итј уктас там ахуха парамам гатим ([[Vanisource:BG 8.21|БГ 8.21]]), ( Тоа Мое врховно пребивалиште се нарекува неманифестирано и непогрешиво и тоа е врвна цел...), Јам прапја на нивартанте тад дхама парамам мама ([[Vanisource:BG 8.21|БГ 8.21]]), ( Кога некој ќе стигне таму - никогаш повеќе не се враќа назад. Тамо е и Моето врховно пребивалиште. ). Авјакта значи неманифестиран. Дури и материјалниот свет, не е целосно манифестиран пред нас. Нашите сетила се толку несовршени, што ние не можеме да видиме колку ѕвезди, колку планети има во овој материјален универзум. Секако, низ Ведската литература, добиваме информација за сите планети. Можеби веруваме, можеби не, но сите важни планети кои не засегаат и со кои сме во допир, се опишани во Ведската литература, посебно во Шримад Бхагаватам. Духовниот свет, кој се наоѓа над овој материјален свет е опишан како парас тасмат ту бхаво нјо ([[Vanisource:BG 8.20|БГ 8.20]]), ( Сепак постои уште една природа која е вечна и трансцедентална...), но таа авјакта, тоа неманифестирано духовно небо е парамам гатим ( Мое вечно пребивалиште ), и личноста треба да копнее, за да го достигне тоа Врховно царство на Господ. И кога, таа личност ќе дојде во Врховното царство на Бог, јам прапја, тогаш, личноста не се враќа повеќе во материјалниот свет, на нивартанте. И тоа место, кое е вечно пребивалиште на Господ, тоа место од кое не мораме повеќе да се вратиме, тоа треба да биде наша конечна цел. Сега може да биде поставено прашањето, кој е начинот да се достигне врховното пребивалиште на Господ? Тоа, исто така е опишано во Бхагавад Гита. Речено е во 8-мото Поглавје, стиховите 5, 6, 7, 8, дека процесот на достигање на Севишниот Господ или Врховното Пребивалиште на Господ исто така е објаснето таму. Речено е вака: Аната-кале ца мам ева смаран муктва калеварам ([[Vanisource:BG 8.5|БГ 8.5]]), ( Секој кој во време на смрта - ќе го напушти телото сеќавајќи се на Мене и единствено на Мене ...), Јаха прајати са мад-бхавам јати настј атра самшајаха ([[Vanisource:BG 8.5|БГ 8.5]]), ( Во истиот момент ја достигнува мојата природа; за ова нема сомнеж ). Анта - кале, на крајот на животот, во време на смртта. Анта - кале ца мам ева ( Оној кој во време на смртта мисли на мене...) Оној кој мисли на Кришна, смаран, и кој се сеќава на него, таа личност која е на смртната постела, ако се сети на формата на Кришна и додека се сеќава на него, на тој начин го напушта моменталното тело, тогаш таа сигурно ќе го достигне духовното царство, мад - бхавам. Бхавам значи духовна природа. Јаха прајати са мад - бхавам јати ([[Vanisource:BG 8.5|БГ 8.5]]), ( во истиот момент ја достигнува мојата природа ). Мад-бхавам значи трансцедентална природа на Врховното Битие. Како што објаснивме погоре, Севишниот Бог е сат-чит-ананда-виграха ( БС 5.1 ), ( Форма исполнета со вечност, знаење и блаженство ). Тој има Своја форма, но Неговата форма е вечна, сат; и преполна со знаење, чит; и преполна со блаженство, ананда. Сега, ние можеме да правиме споредба, дали тоа наше тело е сат-чит-ананда. Не. Ова тело е асат, наместо да е сат. Антаванта име деха ([[Vanisource:BG 2.18|БГ 2.18]]), Бхагавад гита вели дека ова тело е антават, краткотрајно, расипливо. И...Сат-чит-ананда. Наместо, телото да постане сат ( вечно ), тоа е асат ( непостојано ), токму спротивното. И наместо да постане чит, преполно со знаење, тоа е преполно со незнаење. Немаме знаење за духовното царство, ниту пак имаме совршено знаење за материјалниот свет. Толку многу работи ни се непознати, што значи дека ова наше тело е полно со незнаење. Наместо, да постане преполно со знаење, тоа останува неуко. Материјалното тело е конечно, расипливо, полно со незнаење и нирананда. Наместо, да биде преполно со блаженство, преполно е со мизерија. Сите тие мизерии, со кои се соочуваме во овој материјален свет, сите се предизвикани од телото.
На друго место во Бхагавад Гита е исто така речено: „Avyakto 'kṣara ity uktas tam āhuḥ paramāṁ gatim“([[Vanisource:BG 8.21 (1972)|БГ 8.21]]), ( „Тоа Мое врховно пребивалиште се нарекува неманифестирано и непогрешиво и тоа е врвна цел...), „yaṁ prāpya na nivartante tad dhāma paramaṁ mama“ ([[Vanisource:BG 8.21 (1972)|БГ 8.21]]), („Кога некој ќе стигне таму - никогаш повеќе не се враќа назад. Тамо е и Моето врховно пребивалиште“). Avyakta значи неманифестиран. Дури и материјалниот свет, не е целосно манифестиран пред нас. Нашите сетила се толку несовршени, што ние не можеме да видиме колку ѕвезди, колку планети има во овој материјален универзум. Секако, низ Ведската литература, добиваме информација за сите планети. Можеби веруваме, можеби не, но сите важни планети кои не засегаат и со кои сме во допир, се опишани во Ведската литература, посебно во Шримад Бхагаватам. Духовниот свет, кој се наоѓа над овој материјален свет е опишан како „paras tasmāt tu bhāvo 'nyo“ ([[Vanisource:BG 8.20 (1972)|БГ 8.20]]), ( „Сепак постои уште една природа која е вечна и трансцедентална...), но таа avyakta, тоа неманифестирано духовно небо е paramāṁ gatim ( „Мое вечно пребивалиште“ ) и личноста треба да копнее, за да го достигне тоа Врховно царство на Господ. И кога, таа личност ќе дојде во Врховното царство на Бог, yaṁ prāpya, тогаш, личноста не се враќа повеќе во материјалниот свет, na nivartante. И тоа место, кое е вечно пребивалиште на Господ, тоа место од кое не мораме повеќе да се вратиме, тоа треба да биде наша конечна цел. Сега може да биде поставено прашањето, кој е начинот да се достигне Врховното пребивалиште на Господ? Тоа, исто така е опишано во Бхагавад Гита. Речено е во 8-мото Поглавје, стиховите 5, 6, 7, 8, дека процесот на достигање на Севишниот Господ или Врховното Пребивалиште на Господ исто така е објаснето таму. Речено е вака: „Anta-kāle ca mām eva smaran muktvā kalevaram“ ([[Vanisource:BG 8.5 (1972)|БГ 8.5]]), ( „Секој кој во време на смрта - ќе го напушти телото сеќавајќи се на Мене и единствено на Мене...), „yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti nāsty atra saṁśayaḥ“ ([[Vanisource:BG 8.5 (1972)|БГ 8.5]]), ( „Во истиот момент ја достигнува мојата природа, за ова нема сомнеж“ ). Anta-kāle, на крајот на животот, во време на смртта. „Anta-kāle ca mām eva“ ( „Оној кој во време на смртта мисли на мене...). Оној кој мисли на Кришна, smaran и кој се сеќава на него, таа личност која е на смртната постела, ако се сети на формата на Кришна и додека се сеќава на него, на тој начин го напушта моменталното тело, тогаш таа сигурно ќе го достигне духовното царство, mad-bhāvaṁ. Bhāvaṁ значи духовна природа. „Yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti“ ([[Vanisource:BG 8.5 (1972)|БГ 8.5]]), ( „во истиот момент ја достигнува мојата природа“ ). Mad-bhāvaṁ значи трансцедентална природа на Врховното Битие. Како што објаснивме погоре, Севишниот Бог е сат-чит-ананда-виграха ( БС 5.1 ), ( „Форма исполнета со вечност, знаење и блаженство“ ). Тој има Своја форма, но Неговата форма е вечна, сат; и преполна со знаење, чит; и преполна со блаженство, ананда. Сега, ние можеме да правиме споредба, дали тоа наше тело е сат-чит-ананда. Не. Ова тело е асат, наместо да е сат. „Antavanta ime dehā“ ([[Vanisource:BG 2.18 (1972)|БГ 2.18]]), Бхагавад гита вели дека ова тело е antavat, краткотрајно, расипливо. И...Сат-чит-ананда. Наместо, телото да постане сат ( вечно ), тоа е асат ( непостојано ), токму спротивното. И наместо да постане чит, преполно со знаење, тоа е преполно со незнаење. Немаме знаење за духовното царство, ниту пак имаме совршено знаење за материјалниот свет. Толку многу работи ни се непознати, што значи дека ова наше тело е полно со незнаење. Наместо, да постане преполно со знаење, тоа останува неуко. Материјалното тело е конечно, расипливо, полно со незнаење и nirānanda. Наместо, да биде преполно со блаженство, преполно е со мизерија. Сите тие мизерии, со кои се соочуваме во овој материјален свет, сите се предизвикани од телото.
<!-- END TRANSLATED TEXT -->
<!-- END TRANSLATED TEXT -->

Latest revision as of 12:43, 19 October 2018



660219-20 - Lecture BG Introduction - New York

На друго место во Бхагавад Гита е исто така речено: „Avyakto 'kṣara ity uktas tam āhuḥ paramāṁ gatim“(БГ 8.21), ( „Тоа Мое врховно пребивалиште се нарекува неманифестирано и непогрешиво и тоа е врвна цел...“), „yaṁ prāpya na nivartante tad dhāma paramaṁ mama“ (БГ 8.21), („Кога некој ќе стигне таму - никогаш повеќе не се враќа назад. Тамо е и Моето врховно пребивалиште“). Avyakta значи неманифестиран. Дури и материјалниот свет, не е целосно манифестиран пред нас. Нашите сетила се толку несовршени, што ние не можеме да видиме колку ѕвезди, колку планети има во овој материјален универзум. Секако, низ Ведската литература, добиваме информација за сите планети. Можеби веруваме, можеби не, но сите важни планети кои не засегаат и со кои сме во допир, се опишани во Ведската литература, посебно во Шримад Бхагаватам. Духовниот свет, кој се наоѓа над овој материјален свет е опишан како „paras tasmāt tu bhāvo 'nyo“ (БГ 8.20), ( „Сепак постои уште една природа која е вечна и трансцедентална...“), но таа avyakta, тоа неманифестирано духовно небо е paramāṁ gatim ( „Мое вечно пребивалиште“ ) и личноста треба да копнее, за да го достигне тоа Врховно царство на Господ. И кога, таа личност ќе дојде во Врховното царство на Бог, yaṁ prāpya, тогаш, личноста не се враќа повеќе во материјалниот свет, na nivartante. И тоа место, кое е вечно пребивалиште на Господ, тоа место од кое не мораме повеќе да се вратиме, тоа треба да биде наша конечна цел. Сега може да биде поставено прашањето, кој е начинот да се достигне Врховното пребивалиште на Господ? Тоа, исто така е опишано во Бхагавад Гита. Речено е во 8-мото Поглавје, стиховите 5, 6, 7, 8, дека процесот на достигање на Севишниот Господ или Врховното Пребивалиште на Господ исто така е објаснето таму. Речено е вака: „Anta-kāle ca mām eva smaran muktvā kalevaram“ (БГ 8.5), ( „Секој кој во време на смрта - ќе го напушти телото сеќавајќи се на Мене и единствено на Мене...“), „yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti nāsty atra saṁśayaḥ“ (БГ 8.5), ( „Во истиот момент ја достигнува мојата природа, за ова нема сомнеж“ ). Anta-kāle, на крајот на животот, во време на смртта. „Anta-kāle ca mām eva“ ( „Оној кој во време на смртта мисли на мене...“). Оној кој мисли на Кришна, smaran и кој се сеќава на него, таа личност која е на смртната постела, ако се сети на формата на Кришна и додека се сеќава на него, на тој начин го напушта моменталното тело, тогаш таа сигурно ќе го достигне духовното царство, mad-bhāvaṁ. Bhāvaṁ значи духовна природа. „Yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti“ (БГ 8.5), ( „во истиот момент ја достигнува мојата природа“ ). Mad-bhāvaṁ значи трансцедентална природа на Врховното Битие. Како што објаснивме погоре, Севишниот Бог е сат-чит-ананда-виграха ( БС 5.1 ), ( „Форма исполнета со вечност, знаење и блаженство“ ). Тој има Своја форма, но Неговата форма е вечна, сат; и преполна со знаење, чит; и преполна со блаженство, ананда. Сега, ние можеме да правиме споредба, дали тоа наше тело е сат-чит-ананда. Не. Ова тело е асат, наместо да е сат. „Antavanta ime dehā“ (БГ 2.18), Бхагавад гита вели дека ова тело е antavat, краткотрајно, расипливо. И...Сат-чит-ананда. Наместо, телото да постане сат ( вечно ), тоа е асат ( непостојано ), токму спротивното. И наместо да постане чит, преполно со знаење, тоа е преполно со незнаење. Немаме знаење за духовното царство, ниту пак имаме совршено знаење за материјалниот свет. Толку многу работи ни се непознати, што значи дека ова наше тело е полно со незнаење. Наместо, да постане преполно со знаење, тоа останува неуко. Материјалното тело е конечно, расипливо, полно со незнаење и nirānanda. Наместо, да биде преполно со блаженство, преполно е со мизерија. Сите тие мизерии, со кои се соочуваме во овој материјален свет, сите се предизвикани од телото.