PL/Prabhupada 1074 - To ciało jest przyczyną wszelkich niedoli, jakich doświadczamy w tym materialnym świecie: Difference between revisions
Visnu Murti (talk | contribs) (Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Polish Pages with Videos Category:Prabhupada 1074 - in all Languages Category:PL-Quotes - 1966 Category:PL-Quotes - Le...") |
m (Text replacement - "(<!-- (BEGIN|END) NAVIGATION (.*?) -->\s*){2,}" to "<!-- $2 NAVIGATION $3 -->") |
||
| Line 10: | Line 10: | ||
[[Category:Polish Language]] | [[Category:Polish Language]] | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | |||
{{1080 videos navigation - All Languages|Polish|PL/Prabhupada 1073 - Nie mamy zamiaru porzucić skłonności do panowania nad materialną naturą|1073|PL/Prabhupada 1075 - Nasze działania w tym życiu przygotowują nas do kolejnego życia|1075}} | |||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | |||
<!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | <!-- BEGIN ORIGINAL VANIQUOTES PAGE LINK--> | ||
<div class="center"> | <div class="center"> | ||
| Line 18: | Line 21: | ||
<!-- BEGIN VIDEO LINK --> | <!-- BEGIN VIDEO LINK --> | ||
{{youtube_right| | {{youtube_right|fz8o3VnGiHg|To ciało jest przyczyną wszelkich niedoli, jakich doświadczamy w tym materialnym świecie<br/>- Prabhupāda 1074}} | ||
<!-- END VIDEO LINK --> | <!-- END VIDEO LINK --> | ||
<!-- BEGIN AUDIO LINK --> | <!-- BEGIN AUDIO LINK --> | ||
<mp3player> | <mp3player>https://s3.amazonaws.com/vanipedia/clip/660220BG-NEW_YORK_clip18.mp3</mp3player> | ||
<!-- END AUDIO LINK --> | <!-- END AUDIO LINK --> | ||
| Line 37: | Line 40: | ||
:yaṁ prāpya na nivartante | :yaṁ prāpya na nivartante | ||
:tad dhāma paramaṁ mama | :tad dhāma paramaṁ mama | ||
:([[Vanisource:BG 8.21|BG 8.21]]) | :([[Vanisource:BG 8.21 (1972)|BG 8.21]]) | ||
</div> | </div> | ||
Avyakta znaczy niezamanifestowane. Nie widzimy nawet części materialnego świata. Nasze zmysły są tak niedoskonałe, że nie jesteśmy w stanie zobaczyć, ile jest gwiazd i planet w materialnym wszechświecie. Oczywiście z literatury wedyjskiej dowiadujemy się o tych planetach. Możemy wierzyć lub nie, ale wszystkie znaczące planety w naszym zasięgu są opisane w literaturze wedyjskiej, w szczególności w Śrīmad-Bhāgavatam. Ale świat duchowy, który jest poza niebem materialnym, paras tasmāt tu bhāvo 'nyo ([[Vanisource:BG 8.20|BG 8.20]]), ta avyakta, niezamanifestowane niebo duchowe, to jest paramāṁ gatim, należy pragnąc oraz dążyć do osiągnięcia tego najwyższego królestwa. Raz zbliżywszy się do tego najwyższego królestwa, yaṁ prāpya, ten, kto je osiąga, na nivartante, nie powraca już do tego materialnego świata. A to miejsce, które jest wieczną siedzibą Pana, to, z którego nie musimy już powracać, to jest nasze, to powinno być nasze... Teraz można zapytać: w jaki sposób można znaleźć się w tej najwyższej siedzibie Pana? To jest również wyjaśnione w Bhagavad-gīcie. W Ósmym Rozdziale, wersety 5, 6, 7, 8. Proces osiągania Najwyższego Pana i Jego siedziby jest również tu podany. Oto on: | Avyakta znaczy niezamanifestowane. Nie widzimy nawet części materialnego świata. Nasze zmysły są tak niedoskonałe, że nie jesteśmy w stanie zobaczyć, ile jest gwiazd i planet w materialnym wszechświecie. Oczywiście z literatury wedyjskiej dowiadujemy się o tych planetach. Możemy wierzyć lub nie, ale wszystkie znaczące planety w naszym zasięgu są opisane w literaturze wedyjskiej, w szczególności w Śrīmad-Bhāgavatam. Ale świat duchowy, który jest poza niebem materialnym, paras tasmāt tu bhāvo 'nyo ([[Vanisource:BG 8.20 (1972)|BG 8.20]]), ta avyakta, niezamanifestowane niebo duchowe, to jest paramāṁ gatim, należy pragnąc oraz dążyć do osiągnięcia tego najwyższego królestwa. Raz zbliżywszy się do tego najwyższego królestwa, yaṁ prāpya, ten, kto je osiąga, na nivartante, nie powraca już do tego materialnego świata. A to miejsce, które jest wieczną siedzibą Pana, to, z którego nie musimy już powracać, to jest nasze, to powinno być nasze... Teraz można zapytać: w jaki sposób można znaleźć się w tej najwyższej siedzibie Pana? To jest również wyjaśnione w Bhagavad-gīcie. W Ósmym Rozdziale, wersety 5, 6, 7, 8. Proces osiągania Najwyższego Pana i Jego siedziby jest również tu podany. Oto on: | ||
<div class="quote_verse"> | <div class="quote_verse"> | ||
| Line 47: | Line 50: | ||
:yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ | :yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ | ||
:yāti nāsty atra saṁśayaḥ | :yāti nāsty atra saṁśayaḥ | ||
:([[Vanisource:BG 8.5|BG 8.5]]) | :([[Vanisource:BG 8.5 (1972)|BG 8.5]]) | ||
</div> | </div> | ||
Anta-kāle, pod koniec życia, w chwili śmierci. Anta-kāle ca mām eva. Ten, kto myśli o Kṛṣṇie, smaran, jeśli może pamiętać. Jeśli umierająca osoba w chwili śmierci pamięta postać Kṛṣṇy, i w trakcie pamiętania porzuca obecne ciało, to z pewnością dostaje się do duchowego królestwa, mad-bhāvam. Bhāvam oznacza duchową naturę. Yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti. Mad-bhāvam oznacza taką, jak transcendentalna natura Najwyższej Istoty. Jak opisaliśmy wyżej, Najwyższy Pan jest sac-cid-ānanda-vigraha (Bs 5.1). Ma Swoją postać, ale jest ona wieczna, sat, pełna wiedzy, cit, i pełna szczęścia, ānanda. Teraz możemy porównać, czy nasze obecne ciało jest sac-cid-ānanda. Nie. To ciało jest asat. Zamiast sat jest asat. Antavanta ime dehā ([[Vanisource:BG 2.18|BG 2.18]]), Bhagavad-gītā mówi, że to ciało jest antavat, psuje się. I... Sac-cid-ānanda. Zamiast sat jest asat, przeciwieństwem. A zamiast być cit, pełne wiedzy, jest pełne niewiedzy. Nie mamy żadnej wiedzy na temat duchowego królestwa, ani też doskonałej wiedzy o tym materialnym świecie. Tyle rzeczy jest nam nieznanych, dlatego to ciało jest nieświadome. Zamiast być pełnią wiedzy, jest nieświadome. Ciało psuje się, jest pełne niewiedzy i nirānanda. Zamiast być pełnią szczęścia, jest pełne niedoli. To ciało jest przyczyną wszelkich niedoli, jakich doświadczamy w tym materialnym świecie. | Anta-kāle, pod koniec życia, w chwili śmierci. Anta-kāle ca mām eva. Ten, kto myśli o Kṛṣṇie, smaran, jeśli może pamiętać. Jeśli umierająca osoba w chwili śmierci pamięta postać Kṛṣṇy, i w trakcie pamiętania porzuca obecne ciało, to z pewnością dostaje się do duchowego królestwa, mad-bhāvam. Bhāvam oznacza duchową naturę. Yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti. Mad-bhāvam oznacza taką, jak transcendentalna natura Najwyższej Istoty. Jak opisaliśmy wyżej, Najwyższy Pan jest sac-cid-ānanda-vigraha (Bs 5.1). Ma Swoją postać, ale jest ona wieczna, sat, pełna wiedzy, cit, i pełna szczęścia, ānanda. Teraz możemy porównać, czy nasze obecne ciało jest sac-cid-ānanda. Nie. To ciało jest asat. Zamiast sat jest asat. Antavanta ime dehā ([[Vanisource:BG 2.18 (1972)|BG 2.18]]), Bhagavad-gītā mówi, że to ciało jest antavat, psuje się. I... Sac-cid-ānanda. Zamiast sat jest asat, przeciwieństwem. A zamiast być cit, pełne wiedzy, jest pełne niewiedzy. Nie mamy żadnej wiedzy na temat duchowego królestwa, ani też doskonałej wiedzy o tym materialnym świecie. Tyle rzeczy jest nam nieznanych, dlatego to ciało jest nieświadome. Zamiast być pełnią wiedzy, jest nieświadome. Ciało psuje się, jest pełne niewiedzy i nirānanda. Zamiast być pełnią szczęścia, jest pełne niedoli. To ciało jest przyczyną wszelkich niedoli, jakich doświadczamy w tym materialnym świecie. | ||
<!-- END TRANSLATED TEXT --> | <!-- END TRANSLATED TEXT --> | ||
Latest revision as of 22:52, 1 October 2020
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
W Bhagavad-gīcie jest powiedziane:
- avyakto 'kṣara ity uktas
- tam āhuḥ paramāṁ gatim
- yaṁ prāpya na nivartante
- tad dhāma paramaṁ mama
- (BG 8.21)
Avyakta znaczy niezamanifestowane. Nie widzimy nawet części materialnego świata. Nasze zmysły są tak niedoskonałe, że nie jesteśmy w stanie zobaczyć, ile jest gwiazd i planet w materialnym wszechświecie. Oczywiście z literatury wedyjskiej dowiadujemy się o tych planetach. Możemy wierzyć lub nie, ale wszystkie znaczące planety w naszym zasięgu są opisane w literaturze wedyjskiej, w szczególności w Śrīmad-Bhāgavatam. Ale świat duchowy, który jest poza niebem materialnym, paras tasmāt tu bhāvo 'nyo (BG 8.20), ta avyakta, niezamanifestowane niebo duchowe, to jest paramāṁ gatim, należy pragnąc oraz dążyć do osiągnięcia tego najwyższego królestwa. Raz zbliżywszy się do tego najwyższego królestwa, yaṁ prāpya, ten, kto je osiąga, na nivartante, nie powraca już do tego materialnego świata. A to miejsce, które jest wieczną siedzibą Pana, to, z którego nie musimy już powracać, to jest nasze, to powinno być nasze... Teraz można zapytać: w jaki sposób można znaleźć się w tej najwyższej siedzibie Pana? To jest również wyjaśnione w Bhagavad-gīcie. W Ósmym Rozdziale, wersety 5, 6, 7, 8. Proces osiągania Najwyższego Pana i Jego siedziby jest również tu podany. Oto on:
- anta-kāle ca mām eva
- smaran muktvā kalevaram
- yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ
- yāti nāsty atra saṁśayaḥ
- (BG 8.5)
Anta-kāle, pod koniec życia, w chwili śmierci. Anta-kāle ca mām eva. Ten, kto myśli o Kṛṣṇie, smaran, jeśli może pamiętać. Jeśli umierająca osoba w chwili śmierci pamięta postać Kṛṣṇy, i w trakcie pamiętania porzuca obecne ciało, to z pewnością dostaje się do duchowego królestwa, mad-bhāvam. Bhāvam oznacza duchową naturę. Yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ yāti. Mad-bhāvam oznacza taką, jak transcendentalna natura Najwyższej Istoty. Jak opisaliśmy wyżej, Najwyższy Pan jest sac-cid-ānanda-vigraha (Bs 5.1). Ma Swoją postać, ale jest ona wieczna, sat, pełna wiedzy, cit, i pełna szczęścia, ānanda. Teraz możemy porównać, czy nasze obecne ciało jest sac-cid-ānanda. Nie. To ciało jest asat. Zamiast sat jest asat. Antavanta ime dehā (BG 2.18), Bhagavad-gītā mówi, że to ciało jest antavat, psuje się. I... Sac-cid-ānanda. Zamiast sat jest asat, przeciwieństwem. A zamiast być cit, pełne wiedzy, jest pełne niewiedzy. Nie mamy żadnej wiedzy na temat duchowego królestwa, ani też doskonałej wiedzy o tym materialnym świecie. Tyle rzeczy jest nam nieznanych, dlatego to ciało jest nieświadome. Zamiast być pełnią wiedzy, jest nieświadome. Ciało psuje się, jest pełne niewiedzy i nirānanda. Zamiast być pełnią szczęścia, jest pełne niedoli. To ciało jest przyczyną wszelkich niedoli, jakich doświadczamy w tym materialnym świecie.