PL/Prabhupada 1077 - Pan jest Absolutny i nie ma różnicy między Jego imieniem a Nim samym
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
Śrīmad-Bhāgavatam jest zwane bhāṣyo 'yaṁ brahma-sūtrāṇām. Jest naturalnym komentarzem do Vedānta-sūtry. Jeśli skupimy nasze myśli na tej literaturze, tad-bhāva-bhāvitaḥ, sadā. Sadā tad-bhāva-bhāvitaḥ (BG 8.6). Ten, kto zawsze jest zajęty... Tak jak materialista, który zawsze czyta materialną literaturę, gazety, magazyny, fikcję, powieść, itd., lub coś naukowego, filozoficznego, wszystko to na rożnym poziomie myśli. Podobnie, jeśli my poświęcimy tą zdolność czytania dla literatury wedyjskiej, jak łaskawie zaprezentował ją Vyāsadeva, to całkiem możliwe, że w chwili śmierci będziemy pamiętali o Najwyższym Panu. To jest jedyna rzecz sugerowana przez Samego Pana. To nawet nie sugestia, lecz fakt. Nāsty atra saṁśayaḥ (BG 8.5). Bez wątpienia. Nie ma cienia wątpliwości. Tasmāt, Pan zasugerował, tasmāt sarveṣu kāleṣu mām anusmara yudhya ca (BG 8.7). Doradza Arjunie mām anusmara yudhya ca. Nie mówi "Po prostu pamiętaj Mnie i porzuć swoje obowiązki." Nie. To nie jest polecane. Pan nigdy nie sugeruje niczego, co nie jest praktyczne. To jest świat materialny, aby utrzymać się, należy pracować. Praca dzieli się na cztery kategorie społeczne: brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra. Inteligencja pracuje na swój sposób, administracja na swój. Handlowcy, producenci, mają swój sposób na pracę. Robotnicy także mają swój. W społeczeństwie, czy to jako robotnik, handlowiec, polityk, administrator, czy jako najwyższej klasy inteligencja pisarzy, naukowców, badaczy, każdy zajęty jest jakąś pracą, i każdy musi pracować, zarabiać na życie. Pan radzi więc "Nie musisz rezygnować z pracy, ale możesz pamiętać o Mnie w jej trakcie." Mām anusmara (BG 8.7). To pomoże ci pamiętać o Mnie podczas śmierci. Jeśli nie ćwiczysz ciągłego pamiętania o Mnie, w trakcie zarabiania na życie, to nie będzie to możliwe. To nie jest możliwe. To samo poleca Pan Caitanya, kīrtanīyaḥ sadā hariḥ (CC Adi 17.31). Kīrtanīyaḥ sadā. Należy zawsze intonować imię Pana. Imię Pana nie jest od Niego różne. Tu jest wskazówka od Pana Kṛṣṇy dla Arjuny, mām anusmara (BG 8.7), "Po prostu pamiętaj Mnie," i polecenie Pana Caitanyi "Zawsze intonuj imię Kṛṣṇy." Kṛṣṇa mówi tu "Zawsze pamiętaj o Mnie," czy pamiętaj o Kṛṣṇie, a Pan Caitanya mówi, "Zawsze intonuj imię Kṛṣṇy." Nie ma tu różnicy, ponieważ Kṛṣṇa i Jego imię nie są od siebie różne w Absolucie. Na planie absolutu nie ma różnicy między jedną rzeczą, a drugą. To jest absolut. Pan jest absolutny i nie ma różnicy między Jego imieniem a Nim Samym. Musimy w ten sposób praktykować tasmāt sarveṣu kāleṣu (BG 8.7). Musimy tak uformować swoje zajęcia podczas całej doby, aby móc o tym pamiętać bez przerwy. Jak jest to możliwe? Tak, to jest możliwe. Jest możliwe. W związku z tym ācāryowie podają wyjątkowy przykład. Co to za przykład? Mówi się, że kobieta przywiązana do obcego mężczyzny, choć posiada męża, to przywiązana jest też do innego. Ten rodzaj przywiązania staje się bardzo silny. Nazywa się to parakīya-rasa. To samo dotyczy zarówno mężczyzn jak i kobiet. Gdy mężczyzna przywiązuje się do innej kobiety niż żona, lub gdy kobieta przywiązuje się do innego mężczyzny poza mężem, to przywiązanie jest bardzo silne. Bardzo silne. Acāryowie podają ten przykład kobiety o złym charakterze, która przywiązuje się do cudzego męża, zawsze myśli o nim, a w tym samym czasie okazuje mężowi, jak bardzo jest zajęta rodzinnymi sprawami tak, aby mąż nie wątpił w jej charakter. Tak samo jak pamięta nocne spotkanie z kochankiem, podczas doskonałego wykonywania domowych obowiązków, podobnie należy pamiętać o najwyższym mężu, Śrī Kṛṣṇie, zawsze w trakcie poprawnego spełniania materialnych obowiązków. To jest możliwe. Wymaga to silnego poczucia miłości.