OR/Prabhupada 1067 - ଆମକୁ ଭଗବଦ ଗୀତାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ ବିନା କିଛି ନିଜର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଦେଇକି ବା କିଛି କଟା କଟି କରିକି: Difference between revisions
(Created page with "<!-- BEGIN CATEGORY LIST --> Category:1080 Oriya Pages with Videos Category:Prabhupada 1067 - in all Languages Category:OR-Quotes - 1966 Category:OR-Quotes - Lec...") |
(Vanibot #0023: VideoLocalizer - changed YouTube player to show hard-coded subtitles version) |
||
| Line 10: | Line 10: | ||
[[Category:Oriya Language]] | [[Category:Oriya Language]] | ||
<!-- END CATEGORY LIST --> | <!-- END CATEGORY LIST --> | ||
<!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- | <!-- BEGIN NAVIGATION BAR -- DO NOT EDIT OR REMOVE --> | ||
{{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 1066 - ଅଳ୍ପଜ୍ଞାନୀ ଲୋକ, ପରମ ସତ୍ୟ କୁ ନିର୍ବେଶେଷ ମାନନ୍ତି|1066|OR/Prabhupada 1068 - ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗୁଣ ଅନୁସାରେ ତିନି ପ୍ରକାର ର କର୍ମ ଅଛି|1068}} | {{1080 videos navigation - All Languages|Oriya|OR/Prabhupada 1066 - ଅଳ୍ପଜ୍ଞାନୀ ଲୋକ, ପରମ ସତ୍ୟ କୁ ନିର୍ବେଶେଷ ମାନନ୍ତି|1066|OR/Prabhupada 1068 - ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗୁଣ ଅନୁସାରେ ତିନି ପ୍ରକାର ର କର୍ମ ଅଛି|1068}} | ||
<!-- END NAVIGATION BAR --> | <!-- END NAVIGATION BAR --> | ||
| Line 21: | Line 21: | ||
<!-- BEGIN VIDEO LINK --> | <!-- BEGIN VIDEO LINK --> | ||
{{youtube_right| | {{youtube_right|qCLr2QnN6gs|ଆମକୁ ଭଗବଦ ଗୀତାକୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ ବିନା କିଛି ନିଜର ବ୍ୟାଖ୍ୟା ଦେଇକି ବା କିଛି କଟା କଟି କରିକି<br />- Prabhupāda 1067}} | ||
<!-- END VIDEO LINK --> | <!-- END VIDEO LINK --> | ||
| Line 35: | Line 35: | ||
ଜୀବ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭାବେ ସୁବିଧା କରା ହେଇଛି, ସମ୍ପୂର୍ଣ ର ଅନୁଭୁତି କରିବା ପାଇଁ | ଏବଂ ସବୁ ପ୍ରକାର ଅପୁର୍ନତା ର ଅନୁଭବ ପୁର୍ଣଙ୍କ ବିଷୟ ରେ ଅପୂର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଯୋଗୁଁ ଅଛି | ତ ଭଗବଦ ଗୀତା ବୈଦିକ ବିଦ୍ୟା ର ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଅଟେ | | ଜୀବ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭାବେ ସୁବିଧା କରା ହେଇଛି, ସମ୍ପୂର୍ଣ ର ଅନୁଭୁତି କରିବା ପାଇଁ | ଏବଂ ସବୁ ପ୍ରକାର ଅପୁର୍ନତା ର ଅନୁଭବ ପୁର୍ଣଙ୍କ ବିଷୟ ରେ ଅପୂର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଯୋଗୁଁ ଅଛି | ତ ଭଗବଦ ଗୀତା ବୈଦିକ ବିଦ୍ୟା ର ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଅଟେ | | ||
ସବୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ଅମୋଘ (ଅଚ୍ୟୁତ) ଅଟେ | ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ | ସବୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ଅମୋଘ (ଅଚ୍ୟୁତ) ଅଟେ | ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଉଧାରଣରେ ଆମେ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନକୁ ଅମୋଘ ମାନି ପାରିବା | ଉଧାରଣର୍ଥ, ଯେତେ ଯାଇଁ ହିନ୍ଦୁ ମାନଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ଅଛି, ଏବଂ ସେ କିପରି ଏହି ଜ୍ଞାନ କୁ ଅମୋଘ ମାନନ୍ତି, ଏଠି ଗୋଟେ ତୁଚ୍ଛ ଉଧାରଣ ଅଛି | ଯେପରି କି ଗୋବର | ଗାଈ ର ଗୋବର ପଶୁ ର ମଳ ଅଟେ | ସ୍ମୃତି ବା ବୈଦିକ ଆଦେଶ କେ ଅନୁସାର, ଯଦି କେହି ପଶୁମଳର ସ୍ପର୍ଶ କରେ, ତାକୁ ଶୁଦ୍ଧ ହେବା ପାଇଁ ସ୍ନାନ କରିବାକୁ ପଡେ | କିନ୍ତୁ ବୈଦିକ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଗୋବର କୁ ପବିତ୍ର ମନାଯାଏ | ବରଂ, ଅଶୁଦ୍ଧ ସ୍ଥାନ ବା ଅଶୁଦ୍ଧ ବସ୍ତୁ, ଗୋବର ଦ୍ୱାରା ଶୁଦ୍ଧ ହେଇ ଯାଏ | ଏବେ ଯଦି କେହି ପଚାରେ, କିପରି ଗୋଟେ ସ୍ଥାନରେ ପଶୁମଳକୁ ଅପବିତ୍ର କୁହାଯାଇଛି, ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଗାଈର ଗୋବର ଯୋଉଠା କି ପଶୁମଳ, ତାକୁ ଶୁଦ୍ଧ କୁହାଯାଇଛି, ତା ସେ ବିରୋଧାଭାଷୀ ଅଟେ | ପରନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ, ଏହା ବିରୋଧାଭାଷୀ ପ୍ରତୀତ ହୁଏ, କିନ୍ତୁ ଏହା ବୈଦିକ ଆଦେଶ ଅଟେ, ତେଣୁ ଆମକୁ ଏହା ମାନ୍ୟ ଅଟେ | ଏବଂ ଏହା ସ୍ୱୀକାର କରିକି ଆମେ କିଛି ଅପରାଧ କରୁନୁ | ଏବେ ଏହା ଆଧୁନିକ ବିଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ସିଦ୍ଧ ହେଇ ସାରିଛି, ଜଣେ ଡ଼କ୍ଟର ଲାଲ ମୋହନ ଗୋସଳ, ତାଙ୍କେ ବହୁତ ବାରିକ ରେ ଗୋବର ର ବିସ୍ଲେସଣ କରିଛନ୍ତି, ଆଉ ପାଇଲେ କି ଗାଈ ଗୋବର ରେ ସମସ୍ତ ଜୀବାଣୁନାଶକ ଗୁଣ ଅଛି | ତ ଏହି ପରି, ଜିଜ୍ଞାସା କରିକି ଗଙ୍ଗାପାଣି ର ବିସ୍ଲେସଣ ମଧ୍ୟ କରିଛନ୍ତି | ତ ମୋର ଏହି ବିଚାର ଯେ ଏହି ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ପୁର୍ଣ କାରଣ ଏହା ସମସ୍ତ ସଂଚୟ ଏବଂ ତ୍ରୁଟି ର ଉପରେ ଅଟେ | ତ, ଏହି ଭଗବାଦ ଗୀତା ସମସ୍ତ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ର ସାର ଅଟେ | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ତେଣୁ ଅମୋଘ ଅଟେ | ଏହା ପରମ୍ପରା ରୁ ଚାଲି ଆସିଛି | | ||
ତେଣୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ କିଛି ଶୋଧ ର ବିଷୟ ନାହିଁ | ଆମର ଶୋଧକାର୍ଯ୍ୟ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ, କାରଣ ଆମେ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଦ୍ୱାରା ଶୋଧ କରୁଛୁ | ତେଣୁ ଆମର ଶୋଧକାର୍ଯ୍ୟ ର ପରିଣାମ ଭି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ | ଏହା ପୁର୍ଣ ହେଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ଆମକୁ ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଦରକାର | ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ପରମ୍ପରା ରେ ଚାଲି ଆସିଛି, ଯେପରି କି ଭଗବଦ ଗୀତା ରେ କୁହା ଯାଇଛି , ଯେପରି କି ଏବେ ଆରମ୍ଭ କରୁଛୁ, ଏବଂ ପରମ୍ପରା ପ୍ରାପ୍ତମ ଇମମ ରାଜସରଯୁ ବିଦୁ: ([[Vanisource:BG 4.2|BG 4.2]]) | ଆମକୁ ଜ୍ଞାନକୁ ଉପୟକ୍ତ ସ୍ରୋତ ରେ,ଗୁରୁ ପରମ୍ପରା ରେ, ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ହେବ, ସାକ୍ଷାଦ ଭଗବାନଙ୍କ ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିକି | ତ ଭଗବଦ-ଗୀତା ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କୁହା ଯାଇଛି | ଏବଂ ଅର୍ଜୁନ, ମୁଁ କହିବା ଅର୍ଥ ଶିଷ୍ୟ ଯିଏ ଭଗବଦ ଗୀତା ର ପାଠ ପଢିଲେ, ଟାଙ୍କେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭଗବଦ ଗୀତା କୁ ମୌଳିକ ରୂପ ରେ ଗ୍ରହଣ କରିଲେ | ଏହା ଅନୁମତି ନାହିଁ କି ଭଗବଦ ଗୀତା ର କିଛି ଅଂଶ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଆଉ କିଛି କରିବାନି | ଏହା ଭି ସ୍ୱୀକାର ନାହିଁ | ଆମକୁ ବିନା କିଛି ଭି ପ୍ରକାର ଟୀକା ଟିପ୍ପଣୀ, ନ ବଦଳେଇକି ଭଗବଦ-ଗୀତା କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ , ଏବଂ ବିଷୟ ବସ୍ତୁ କୁ ମନକଳ୍ପନା ନ କରିକି, କାରଣ ଏହାକୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନର ସର୍ବାଧିକ ପୁର୍ଣ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଜାଣିବା ଦରକାର | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ଦିବ୍ୟ ସ୍ରୋତ ରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଇଛି, କାରଣ ଭଗବାନ ହିଁ ସ୍ୱୟଂ ପ୍ରଥମ ପ୍ରବଚନ କରିଛନ୍ତି | ଭଗବାନ ଦ୍ୱାରା କୁହା ଯାଇଥିବା ଶବ୍ଦ କି ଅପୂସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ କୁହା ଯାଏ, ବା ଯୁକ୍ତ ସଂସାରୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, ଯିଏ କି ଚାରିଟି ଦୋଷ ରେ ଦୋଷୀତ | ସାମନସାରିକ ପୁରୁଷ ରେ ଚାରିଟି ଦୋଷ ଅଛି, ଏବଂ ସେ ଗୁଡା - 1. ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭୁଲ କରିବ, 2. ସେ ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ରୂପ ରେ ବ୍ରହ୍ମିତ ହୁଏ, ଏବଂ 3. ସେ ପର କୁ ଧୋକା ଦେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ , ଏବଂ 4. ସେ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଯାଗୁଁ ସୀମିତ | ଏହି ଚାରିଟି ଦୋଷ କାରଣ ରୁ, ମନୁଷ୍ୟ ସର୍ବବ୍ୟାପି ଜ୍ଞାନ ବିଷୟକ ପୁର୍ଣ ସୂଚନା ଦେଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ବେଦ ଏହି ପରି ନୁହେଁ | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ବ୍ରହ୍ମା, ପ୍ରଥମ ସୃଷ୍ଟ ଯିବଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା | ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମା ଏହି ଜ୍ଞାନ କୁ ନିଜ ପୁତ୍ର ତଥା ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ସେହି ରୂପରେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ଯୋଉ ରୂପରେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ଠୁ ପାଇଥିଲେ | | ତେଣୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ କିଛି ଶୋଧ ର ବିଷୟ ନାହିଁ | ଆମର ଶୋଧକାର୍ଯ୍ୟ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ, କାରଣ ଆମେ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଦ୍ୱାରା ଶୋଧ କରୁଛୁ | ତେଣୁ ଆମର ଶୋଧକାର୍ଯ୍ୟ ର ପରିଣାମ ଭି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ | ଏହା ପୁର୍ଣ ହେଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ଆମକୁ ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଦରକାର | ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ପରମ୍ପରା ରେ ଚାଲି ଆସିଛି, ଯେପରି କି ଭଗବଦ ଗୀତା ରେ କୁହା ଯାଇଛି, ଯେପରି କି ଏବେ ଆରମ୍ଭ କରୁଛୁ, ଏବଂ ପରମ୍ପରା ପ୍ରାପ୍ତମ ଇମମ ରାଜସରଯୁ ବିଦୁ: ([[Vanisource:BG 4.2 (1972)|BG 4.2]]) | ଆମକୁ ଜ୍ଞାନକୁ ଉପୟକ୍ତ ସ୍ରୋତ ରେ,ଗୁରୁ ପରମ୍ପରା ରେ, ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ହେବ, ସାକ୍ଷାଦ ଭଗବାନଙ୍କ ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିକି | ତ ଭଗବଦ-ଗୀତା ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କୁହା ଯାଇଛି | ଏବଂ ଅର୍ଜୁନ, ମୁଁ କହିବା ଅର୍ଥ ଶିଷ୍ୟ ଯିଏ ଭଗବଦ ଗୀତା ର ପାଠ ପଢିଲେ, ଟାଙ୍କେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭଗବଦ ଗୀତା କୁ ମୌଳିକ ରୂପ ରେ ଗ୍ରହଣ କରିଲେ | ଏହା ଅନୁମତି ନାହିଁ କି ଭଗବଦ ଗୀତା ର କିଛି ଅଂଶ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଆଉ କିଛି କରିବାନି | ଏହା ଭି ସ୍ୱୀକାର ନାହିଁ | ଆମକୁ ବିନା କିଛି ଭି ପ୍ରକାର ଟୀକା ଟିପ୍ପଣୀ, ନ ବଦଳେଇକି ଭଗବଦ-ଗୀତା କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ , ଏବଂ ବିଷୟ ବସ୍ତୁ କୁ ମନକଳ୍ପନା ନ କରିକି, କାରଣ ଏହାକୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନର ସର୍ବାଧିକ ପୁର୍ଣ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଜାଣିବା ଦରକାର | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ଦିବ୍ୟ ସ୍ରୋତ ରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଇଛି, କାରଣ ଭଗବାନ ହିଁ ସ୍ୱୟଂ ପ୍ରଥମ ପ୍ରବଚନ କରିଛନ୍ତି | ଭଗବାନ ଦ୍ୱାରା କୁହା ଯାଇଥିବା ଶବ୍ଦ କି ଅପୂସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ କୁହା ଯାଏ, ବା ଯୁକ୍ତ ସଂସାରୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, ଯିଏ କି ଚାରିଟି ଦୋଷ ରେ ଦୋଷୀତ | ସାମନସାରିକ ପୁରୁଷ ରେ ଚାରିଟି ଦୋଷ ଅଛି, ଏବଂ ସେ ଗୁଡା - 1. ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭୁଲ କରିବ, 2. ସେ ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ରୂପ ରେ ବ୍ରହ୍ମିତ ହୁଏ, ଏବଂ 3. ସେ ପର କୁ ଧୋକା ଦେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ , ଏବଂ 4. ସେ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଯାଗୁଁ ସୀମିତ | ଏହି ଚାରିଟି ଦୋଷ କାରଣ ରୁ, ମନୁଷ୍ୟ ସର୍ବବ୍ୟାପି ଜ୍ଞାନ ବିଷୟକ ପୁର୍ଣ ସୂଚନା ଦେଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ବେଦ ଏହି ପରି ନୁହେଁ | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ବ୍ରହ୍ମା, ପ୍ରଥମ ସୃଷ୍ଟ ଯିବଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା | ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମା ଏହି ଜ୍ଞାନ କୁ ନିଜ ପୁତ୍ର ତଥା ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ସେହି ରୂପରେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ଯୋଉ ରୂପରେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ଠୁ ପାଇଥିଲେ | | ||
<!-- END TRANSLATED TEXT --> | <!-- END TRANSLATED TEXT --> | ||
Latest revision as of 16:11, 17 October 2018
660219-20 - Lecture BG Introduction - New York
ଜୀବ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭାବେ ସୁବିଧା କରା ହେଇଛି, ସମ୍ପୂର୍ଣ ର ଅନୁଭୁତି କରିବା ପାଇଁ | ଏବଂ ସବୁ ପ୍ରକାର ଅପୁର୍ନତା ର ଅନୁଭବ ପୁର୍ଣଙ୍କ ବିଷୟ ରେ ଅପୂର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଯୋଗୁଁ ଅଛି | ତ ଭଗବଦ ଗୀତା ବୈଦିକ ବିଦ୍ୟା ର ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ଅଟେ |
ସବୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ଅମୋଘ (ଅଚ୍ୟୁତ) ଅଟେ | ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ଉଧାରଣରେ ଆମେ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନକୁ ଅମୋଘ ମାନି ପାରିବା | ଉଧାରଣର୍ଥ, ଯେତେ ଯାଇଁ ହିନ୍ଦୁ ମାନଙ୍କ ପ୍ରଶ୍ନ ଅଛି, ଏବଂ ସେ କିପରି ଏହି ଜ୍ଞାନ କୁ ଅମୋଘ ମାନନ୍ତି, ଏଠି ଗୋଟେ ତୁଚ୍ଛ ଉଧାରଣ ଅଛି | ଯେପରି କି ଗୋବର | ଗାଈ ର ଗୋବର ପଶୁ ର ମଳ ଅଟେ | ସ୍ମୃତି ବା ବୈଦିକ ଆଦେଶ କେ ଅନୁସାର, ଯଦି କେହି ପଶୁମଳର ସ୍ପର୍ଶ କରେ, ତାକୁ ଶୁଦ୍ଧ ହେବା ପାଇଁ ସ୍ନାନ କରିବାକୁ ପଡେ | କିନ୍ତୁ ବୈଦିକ ଶାସ୍ତ୍ରରେ ଗୋବର କୁ ପବିତ୍ର ମନାଯାଏ | ବରଂ, ଅଶୁଦ୍ଧ ସ୍ଥାନ ବା ଅଶୁଦ୍ଧ ବସ୍ତୁ, ଗୋବର ଦ୍ୱାରା ଶୁଦ୍ଧ ହେଇ ଯାଏ | ଏବେ ଯଦି କେହି ପଚାରେ, କିପରି ଗୋଟେ ସ୍ଥାନରେ ପଶୁମଳକୁ ଅପବିତ୍ର କୁହାଯାଇଛି, ଅନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଗାଈର ଗୋବର ଯୋଉଠା କି ପଶୁମଳ, ତାକୁ ଶୁଦ୍ଧ କୁହାଯାଇଛି, ତା ସେ ବିରୋଧାଭାଷୀ ଅଟେ | ପରନ୍ତୁ ବାସ୍ତବରେ, ଏହା ବିରୋଧାଭାଷୀ ପ୍ରତୀତ ହୁଏ, କିନ୍ତୁ ଏହା ବୈଦିକ ଆଦେଶ ଅଟେ, ତେଣୁ ଆମକୁ ଏହା ମାନ୍ୟ ଅଟେ | ଏବଂ ଏହା ସ୍ୱୀକାର କରିକି ଆମେ କିଛି ଅପରାଧ କରୁନୁ | ଏବେ ଏହା ଆଧୁନିକ ବିଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ସିଦ୍ଧ ହେଇ ସାରିଛି, ଜଣେ ଡ଼କ୍ଟର ଲାଲ ମୋହନ ଗୋସଳ, ତାଙ୍କେ ବହୁତ ବାରିକ ରେ ଗୋବର ର ବିସ୍ଲେସଣ କରିଛନ୍ତି, ଆଉ ପାଇଲେ କି ଗାଈ ଗୋବର ରେ ସମସ୍ତ ଜୀବାଣୁନାଶକ ଗୁଣ ଅଛି | ତ ଏହି ପରି, ଜିଜ୍ଞାସା କରିକି ଗଙ୍ଗାପାଣି ର ବିସ୍ଲେସଣ ମଧ୍ୟ କରିଛନ୍ତି | ତ ମୋର ଏହି ବିଚାର ଯେ ଏହି ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ପୁର୍ଣ କାରଣ ଏହା ସମସ୍ତ ସଂଚୟ ଏବଂ ତ୍ରୁଟି ର ଉପରେ ଅଟେ | ତ, ଏହି ଭଗବାଦ ଗୀତା ସମସ୍ତ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ର ସାର ଅଟେ | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ତେଣୁ ଅମୋଘ ଅଟେ | ଏହା ପରମ୍ପରା ରୁ ଚାଲି ଆସିଛି |
ତେଣୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ କିଛି ଶୋଧ ର ବିଷୟ ନାହିଁ | ଆମର ଶୋଧକାର୍ଯ୍ୟ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ, କାରଣ ଆମେ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଦ୍ୱାରା ଶୋଧ କରୁଛୁ | ତେଣୁ ଆମର ଶୋଧକାର୍ଯ୍ୟ ର ପରିଣାମ ଭି ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ | ଏହା ପୁର୍ଣ ହେଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ଆମକୁ ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଦରକାର | ପୁର୍ଣ ଜ୍ଞାନ ପରମ୍ପରା ରେ ଚାଲି ଆସିଛି, ଯେପରି କି ଭଗବଦ ଗୀତା ରେ କୁହା ଯାଇଛି, ଯେପରି କି ଏବେ ଆରମ୍ଭ କରୁଛୁ, ଏବଂ ପରମ୍ପରା ପ୍ରାପ୍ତମ ଇମମ ରାଜସରଯୁ ବିଦୁ: (BG 4.2) | ଆମକୁ ଜ୍ଞାନକୁ ଉପୟକ୍ତ ସ୍ରୋତ ରେ,ଗୁରୁ ପରମ୍ପରା ରେ, ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ହେବ, ସାକ୍ଷାଦ ଭଗବାନଙ୍କ ଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିକି | ତ ଭଗବଦ-ଗୀତା ସ୍ୱୟଂ ଭଗବାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା କୁହା ଯାଇଛି | ଏବଂ ଅର୍ଜୁନ, ମୁଁ କହିବା ଅର୍ଥ ଶିଷ୍ୟ ଯିଏ ଭଗବଦ ଗୀତା ର ପାଠ ପଢିଲେ, ଟାଙ୍କେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭଗବଦ ଗୀତା କୁ ମୌଳିକ ରୂପ ରେ ଗ୍ରହଣ କରିଲେ | ଏହା ଅନୁମତି ନାହିଁ କି ଭଗବଦ ଗୀତା ର କିଛି ଅଂଶ ସ୍ୱୀକାର କରିବା ଆଉ କିଛି କରିବାନି | ଏହା ଭି ସ୍ୱୀକାର ନାହିଁ | ଆମକୁ ବିନା କିଛି ଭି ପ୍ରକାର ଟୀକା ଟିପ୍ପଣୀ, ନ ବଦଳେଇକି ଭଗବଦ-ଗୀତା କୁ ସ୍ୱୀକାର କରିବାକୁ ହେବ , ଏବଂ ବିଷୟ ବସ୍ତୁ କୁ ମନକଳ୍ପନା ନ କରିକି, କାରଣ ଏହାକୁ ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନର ସର୍ବାଧିକ ପୁର୍ଣ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଜାଣିବା ଦରକାର | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ଦିବ୍ୟ ସ୍ରୋତ ରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଇଛି, କାରଣ ଭଗବାନ ହିଁ ସ୍ୱୟଂ ପ୍ରଥମ ପ୍ରବଚନ କରିଛନ୍ତି | ଭଗବାନ ଦ୍ୱାରା କୁହା ଯାଇଥିବା ଶବ୍ଦ କି ଅପୂସ୍ୱର୍ଯ୍ୟ କୁହା ଯାଏ, ବା ଯୁକ୍ତ ସଂସାରୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଦ୍ୱାରା ନୁହେଁ, ଯିଏ କି ଚାରିଟି ଦୋଷ ରେ ଦୋଷୀତ | ସାମନସାରିକ ପୁରୁଷ ରେ ଚାରିଟି ଦୋଷ ଅଛି, ଏବଂ ସେ ଗୁଡା - 1. ସେ ନିଶ୍ଚିତ ଭୁଲ କରିବ, 2. ସେ ଅନିବାର୍ଯ୍ୟ ରୂପ ରେ ବ୍ରହ୍ମିତ ହୁଏ, ଏବଂ 3. ସେ ପର କୁ ଧୋକା ଦେବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ , ଏବଂ 4. ସେ ଅପୂର୍ଣ୍ଣ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଯାଗୁଁ ସୀମିତ | ଏହି ଚାରିଟି ଦୋଷ କାରଣ ରୁ, ମନୁଷ୍ୟ ସର୍ବବ୍ୟାପି ଜ୍ଞାନ ବିଷୟକ ପୁର୍ଣ ସୂଚନା ଦେଇ ପାରିବ ନାହିଁ | ବେଦ ଏହି ପରି ନୁହେଁ | ବୈଦିକ ଜ୍ଞାନ ବ୍ରହ୍ମା, ପ୍ରଥମ ସୃଷ୍ଟ ଯିବଙ୍କ ହୃଦୟରେ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା | ଏବଂ ବ୍ରହ୍ମା ଏହି ଜ୍ଞାନ କୁ ନିଜ ପୁତ୍ର ତଥା ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ସେହି ରୂପରେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ଯୋଉ ରୂପରେ ସେ ଭଗବାନଙ୍କ ଠୁ ପାଇଥିଲେ |